আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৱে চোতালত খেলি, গাঁত খান্দি আৰু ফুল কাটি ভাল পায় নেকি? বহু জীৱ-জন্তুৱে বাৰীত প্ৰৱেশৰ সুবিধা পালে আনন্দ কৰে। কিন্তু টিউটৰজনে সাৱধান হোৱাটো প্ৰয়োজন, কিয়নো কুকুৰৰ বাবে কেইবাটাও বিষাক্ত উদ্ভিদ আছে। কিছুমানক লগ কৰক আৰু চাওক ইহঁতে আপোনাৰ লোমশৰ কেনেকৈ ক্ষতি কৰিব পাৰে।

কুকুৰৰ বাবে বিষাক্ত উদ্ভিদ: সমস্যাটো বুজি লওক

পিছফালে হওক, ফুলদানিত হওক বা বাৰীত হওক, মানুহে সদায় চিন্তা কৰে পৰিৱেশটো সুন্দৰ কৰি তোলক। ইয়াৰ বাবে তেওঁলোকে পৰিৱেশৰ লগত ভালদৰে খাপ খোৱা ধুনীয়া ফুল আৰু উদ্ভিদ বাছি লয়।

কিন্তু শাক-পাচলি বাছি লওঁতে বেছিভাগ মানুহেই কোনবোৰ বিষাক্ত উদ্ভিদ কুকুৰৰ বাবে সেই বিষয়ে গৱেষণা কৰিবলৈ মনত নাথাকে। সমস্যাটো হ’ল জন্তুটোৱে এই পৰিৱেশৰ সুবিধা লাভ কৰে আৰু মাজে মাজে ফুটা কৰাৰ বা আনকি কিছুমান পাত কাটিবলৈও সিদ্ধান্ত লয়।

বিপদটো মূলতঃ তাতেই থাকে। কুকুৰৰ বাবে বেছিভাগ বিষাক্ত উদ্ভিদে প্ৰাণীটোৱে গ্ৰহণ কৰিলে বা কেৱল চোবাই খালেই অধিক ক্ষতি কৰে। কিন্তু এনেকুৱা কিছুমান ক্ষেত্ৰ আছে য’ত কেৱল উদ্ভিদৰ সংস্পৰ্শই ইতিমধ্যে কিছু মদ্যপানৰ সৃষ্টি কৰে।

আৰু যিয়ে ঘৰত কুকুৰ পোৱালি জন্ম দিছে তেওঁ ভালদৰেই জানে যে তেওঁলোক অতি কৌতুহলী। কেৱল মজাৰ বাবেই হওক বা আনকি নতুন দাঁত ওলোৱাৰ বাবেই হওক, ইহঁতে পাত, বাল্ব বা ঠাৰি কামোৰাটো সাধাৰণ কথা।

এই খেলৰ মাজতে গছজোপা ৰুচিকৰ নহ’লেও শেষত ইহঁতে শেষ হৈ যায় সৰু সৰু অংশ গ্ৰহণ কৰি মদ্যপান কৰিব পাৰে। সেয়ে এৰাই চলিব লাগিবকুকুৰৰ বাবে বিষাক্ত উদ্ভিদৰ সুবিধা আছে।

কুকুৰৰ বাবে বিষাক্ত উদ্ভিদ কি?

কুকুৰৰ বাবে বিষাক্ত উদ্ভিদৰ তালিকা, যিবোৰক প্ৰায়ে আনকি উপহাৰ হিচাপেও ব্যৱহাৰ কৰা হয় মানুহ, দীঘল। গতিকে ঘৰত ৰোপণ কৰিবলৈ কিবা এটা বাছি লোৱাৰ আগতে ইয়াৰ বিষক্ৰিয়াৰ ওপৰত গৱেষণা কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। কুকুৰৰ বাবে আটাইতকৈ সাধাৰণ বিষাক্ত উদ্ভিদৰ ভিতৰত হ'ল:

• মই-কোনোৱেই নোৱাৰাৰ সৈতে (Dieffenbachia picta);
• Calla lily (Zantedeschia aethiopca);
• Azalea (Rhododendron simsii);
• ফাৰ্ণ (Pleopeltis pleopeltifolia);
• এন্থুৰিয়াম (Anthurium sp);
• আৰ্নিকা (Arnica Montana);
• Rue (Ruta graveolens)
• এডামৰ পাঁজৰ (Monstera delicacy);
• চেন্ট জৰ্জৰ তৰোৱাল (Sansevieria trifasciata);
• অলিয়েণ্ডাৰ (Nerium oleander)
• হিবিস্কাছ (Hibiscus);
• ফিকাছ (Ficus spp);
• ভায়োলেট (Saintpaulia ionantha),
• শান্তি শেৱালি (Spathiphylum wallisii)।

যদিও বহুতে বিশ্বাস কৰে যে প্ৰাণী কুকুৰৰ বাবে বিষাক্ত উদ্ভিদক আনৰ পৰা কেনেকৈ পৃথক কৰিব লাগে জানে, সেয়া সঁচা নহয়। যেতিয়া খেলাৰ সময় হয় বা কেৱল তেওঁলোকৰ কৌতুহল পূৰণৰ সময় হয়, তেতিয়া তেওঁলোকে পোৱা প্ৰথম ফুলৰ ফুলদানিটো তুলি ল’ব পাৰে। গতিকে দুৰ্ঘটনাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সজাগ হৈ থকাটো মালিকৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল!

ক্লিনিকেল চিন আৰু নিদান

পোহন জন্তুৱে গছ-গছনিৰ সুবিধা পোৱাৰ পিছতকুকুৰৰ বাবে বিষাক্ত , উদ্ভিদ আৰু গ্ৰহণ কৰা পৰিমাণ অনুসৰি উপস্থাপন কৰা ক্লিনিকেল লক্ষণসমূহ ভিন্ন হয়।

অতিৰিক্ত লালা ওলোৱা, বমি আৰু ডায়েৰিয়া সঘনাই দেখা পোৱা লক্ষণসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম, কিয়নো এই উদ্ভিদৰ বহুতেই পাচনতন্ত্ৰত প্ৰভাৱ পেলায় ( পেট আৰু অন্ত্ৰ)। মদ্যপানত আন কিছুমান লক্ষণ দেখা দিব পাৰে, যেনে:

• অলিগুৰিয়া (দৈনিক প্ৰস্ৰাৱৰ পৰিমাণ কমি যোৱা);
• পলিডিপচিয়া (অত্যধিক পিয়াহ);
• শ্বাস-প্ৰশ্বাসজনিত বিকাৰ;
• জ্বৰ,
• শুকান ছাল আৰু শ্লেষ্মা আৱৰণ।

নিদান বহু পৰিমাণে ভিন্ন হয় আৰু সাধাৰণতে টিউটৰে চাৰিওফালে টুকুৰা বিচাৰি পায় ঘৰ. যদি আপোনাৰ জন্তুটোৰ ক্ষেত্ৰত এনেকুৱা হয়, তেন্তে পোহনীয়া জন্তুটোক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ নিয়াৰ সময়ত গছজোপাৰ নাম জনাটো আকৰ্ষণীয়। ইয়াৰ দ্বাৰা ৰোগ নিৰ্ণয়ত সহায়ক হ’ব পাৰে আৰু আনকি সহায় ক্ষিপ্ৰ হ’ব পাৰে।

ইতিহাসৰ উপৰিও কিছুমান তেজৰ পৰীক্ষা কৰাটো প্ৰয়োজনীয় হ’ব পাৰে, লগতে গুৰুত্বপূৰ্ণ লক্ষণসমূহ (উষ্ণতা, শ্বাস-প্ৰশ্বাস আৰু হৃদস্পন্দন) নিৰীক্ষণ কৰাটো প্ৰয়োজনীয় হ’ব পাৰে।

চিকিৎসা আৰু প্ৰতিৰোধ

ক্লিনিকেল ছবি অনুসৰি চিকিৎসাৰ বহু পৰিমাণে ভিন্নতা থাকে। এতিয়াও শোষণ নোহোৱা যিকোনো বিষাক্ত পদাৰ্থ আঁতৰাবলৈ মুখ ধোৱাটো প্ৰথম পদক্ষেপ হ’ব পাৰে।

তাৰ পিছত উপস্থাপন কৰা ক্লিনিকেল লক্ষণসমূহ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ ঔষধ গ্ৰহণ কৰিব লাগিব। সাধাৰণতে অধিক গুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত শৰীৰে বিষাক্ত পদাৰ্থ মুক্ত কৰাত সহায় কৰিবলৈ শিৰাত তৰল চিকিৎসা (চিৰাম) কৰিব লাগে।দ্ৰুতভাৱে।

সৰ্বোত্তম কামটো হ’ল পোহনীয়া জন্তুটোৱে কুকুৰৰ বাবে বিষাক্ত উদ্ভিদ গ্ৰহণ কৰাত বাধা দিয়া। যদি আপোনাৰ ঘৰত বিষাক্ত উদ্ভিদ থকা ফুলদানি আছে, তেন্তে সেইটো ওখ ঠাইত থৈ দিব, যাতে জন্তুটোৱে প্ৰৱেশ কৰিব নোৱাৰে। বাৰী আৰু চোতালৰ পৰা এই ধৰণৰ গছ আঁতৰাই পেলাওক বা কুকুৰৰ প্ৰৱেশ সীমিত কৰক।

চৌহদ বা উদ্যানত খোজ কাঢ়িবলৈ যোৱাৰ সময়তো সাৱধান হওক। এই সময়ত আপুনি সাৱধান হ’ব লাগিব যাতে তেওঁ কুকুৰৰ বাবে কিছুমান বিষাক্ত গছ তুলি ল’ব নোৱাৰে। আৰু যদি তথাপিও কুকুৰ পোৱালিটোৱে এনে গছ-গছনি খায় যিটো খাব নালাগে, তেন্তে যিমান পাৰি সোনকালে পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাওক।

গছ-গছনিৰ আশংকাৰ উপৰিও এনেকুৱা খাদ্যও আছে যিবোৰ কুকুৰে খাব নোৱাৰে। আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ পৰা আঁতৰি ৰাখিবলৈ আঠটা খাদ্য আৱিষ্কাৰ কৰক।