লোমশ কুকুৰে খাবলৈ আৰু বমি কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰা এটা কাৰণ হ'ল কুকুৰৰ গেষ্ট্ৰাইটিছ নামৰ ৰোগ। মুঠতে তাইৰ দ্বাৰা আক্ৰান্ত পোহনীয়া জন্তুবোৰ অতি অস্বস্তিকৰ। ৰোগৰ উৎপত্তি জানি কি কৰিব লাগে চাওক।

কুকুৰৰ গেষ্ট্ৰাইটিছ কি?

গেষ্ট্ৰাইটিছ হৈছে পেটৰ বেৰৰ তৰপবোৰৰ প্ৰদাহ। ইয়াৰ কাৰণ হ’ব পাৰে ঠাইখনৰ নিজৰ পৰিৱৰ্তন, যাক প্ৰাথমিক কেনিন গেষ্ট্ৰাইটিছ বুলি কোৱা হয়, বা আন এটা ৰোগ বা প্ৰণালীবদ্ধ পৰিৱৰ্তনৰ ফলত হ’ব পাৰে।

যেতিয়া দ্বিতীয় বিকল্পটো ঘটে, আমি ইয়াক কুকুৰৰ গেষ্ট্ৰাইটিছ গৌণ বুলি কওঁ। কোনটো হৈছে সেইটো জানিবলৈ আপুনি পোহনীয়া জন্তুটোক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাব লাগিব, যাতে সি পৰীক্ষা কৰি সঠিক নিদান লাভ কৰে।

কুকুৰৰ গেষ্ট্ৰাইটিছৰ সম্ভাৱ্য কাৰণ কি কি?

কাৰণ, কুকুৰৰ গেষ্ট্ৰাইটিছৰ কাৰণ কি ? কাৰণবোৰ যিমান পাৰি বেলেগ, ভুল খাদ্যাভ্যাস বা বিষাক্ত পদাৰ্থ গ্ৰহণৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ভুল ঔষধ প্ৰয়োগলৈকে। ৰোগৰ সম্ভাৱ্য উৎপত্তিৰ ভিতৰত আছে:

• কোনো বিদেশী বস্তু, যেনে পাথৰ, বটলৰ টুপি আদি গ্ৰহণ কৰা, যিয়ে গেষ্ট্ৰিক শ্লেষ্মাৰ ক্ষতি কৰিব পাৰে;
• বিষাক্ত পদাৰ্থ, যেনে, উদাহৰণস্বৰূপে, উদ্ভিদ বা চাফাই সামগ্ৰী গ্ৰহণ কৰা;
• কৃমি;
• যকৃতৰ ৰোগ;
• বৃক্ক বিকল হোৱা,
• সংক্ৰামক কাৰক যেনে কুকুৰ হেলিক’বেক্টেৰ (বেক্টেৰিয়া)ৰ দ্বাৰা হোৱা গেষ্ট্ৰাইটিছ ৰ সৈতে।

কেনিন গেষ্ট্ৰাইটিছৰ ক্লিনিকেল লক্ষণ

প্ৰায়ে, মালিকে লক্ষ্য কৰা প্ৰথম ক্লিনিকেল লক্ষণটো হ’ল জন্তুটোৱে খাদ্য অস্বীকাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰা। আনকি যেতিয়া ব্যক্তিজনে তিতা খাদ্য বা পোহনীয়া জন্তুটোৱে ভাল পোৱা ফল এটা আগবঢ়ায়, তেতিয়াও তেওঁ নাকচ কৰাৰ প্ৰৱণতা থাকে। ইয়াৰ উপৰিও কুকুৰৰ গেষ্ট্ৰাইটিছৰ তলত দিয়া লক্ষণসমূহ লক্ষ্য কৰা সম্ভৱ:

• তেজ থকা বা তেজ নোহোৱাকৈ বমি হোৱা;
• উদাসীনতা;
• ভোকহীনতা;
• তেজ থকা বা তেজ নোহোৱাকৈ ডায়েৰিয়া;
• পেটৰ বিষ,
• পানীলগা।

নিদান

সাধাৰণতে শাৰীৰিক পৰীক্ষাৰ সময়ত পশু চিকিৎসকে ইতিমধ্যে কুকুৰৰ গেষ্ট্ৰাইটিছৰ নিদান ৰ সংজ্ঞা দিয়ে। কিন্তু ৰোগৰ উৎপত্তি নিৰ্ণয় কৰিবলৈ হ’লে ক্লিনিকেল সন্দেহৰ মতে পেছাদাৰীজনে কিছুমান পৰিপূৰক পৰীক্ষাৰ বাবে অনুৰোধ কৰাৰ সম্ভাৱনা আছে। ইয়াৰ ভিতৰত:

• সম্পূৰ্ণ তেজৰ গণনা;
• FA, ALT, এলবুমিন (লিভাৰ মাৰ্কাৰ);
• ইলেক্ট্ৰলাইট (পটাছিয়াম, ছডিয়াম, ফছফৰাছ আৰু ক্ল’ৰিন);
• ইউৰিয়া আৰু ক্ৰিয়েটিনিন (ৰেনাল মাৰ্কাৰ);
• পেটৰ এক্স-ৰে বা আল্ট্ৰাছাউণ্ড,
• এণ্ড’স্কপি।

এই পৰীক্ষাসমূহৰ দ্বাৰা কোনো ধৰণৰ প্ৰণালীবদ্ধ পৰিৱৰ্তন হৈছে নেকি (তেজৰ পৰীক্ষা), কোনো বিদেশী বস্তু বা টিউমাৰ (RX আৰু US) আছে নে নাই পৰ্যবেক্ষণ কৰা আৰু পেটৰ বেৰখনৰ মূল্যায়ন কৰা সম্ভৱ হ’ব ( আমেৰিকা)। এণ্ড’স্কপিৰ দ্বাৰা শ্লেষ্মাৰ (মিউকোছাৰ আটাইতকৈ ভিতৰৰ স্তৰ) পৰিৱৰ্তন হয়পেট) আৰু ইয়াৰ এটা খণ্ড বিশ্লেষণৰ বাবে সংগ্ৰহ কৰে।

চিকিৎসা

নিদানৰ সংজ্ঞা নিৰ্ধাৰণ কৰাৰ পিছত পশু চিকিৎসকে কুকুৰৰ গেষ্ট্ৰাইটিছ কেনেকৈ নিৰাময় কৰিব পাৰি নিৰ্ণয় কৰিব পাৰিব। সাধাৰণতে গেষ্ট্ৰিক প্ৰটেক্টৰ আৰু এন্টিইমেটিক প্ৰয়োগ কৰা হয়। যিহেতু, সাধাৰণতে, প্ৰাণীটোৱে পানীহীন হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে, যিহেতু, বিষৰ বাবে, ই শেষত পানী খোৱা আৰু খোৱাৰ পৰা বিৰত থাকে, সেয়েহে তৰল চিকিৎসা কৰা হোৱাৰ সম্ভাৱনা থাকে।

ইয়াৰ উপৰিও সমস্যাৰ উৎপত্তিৰ চিকিৎসা কৰাটো প্ৰয়োজনীয় হ’ব, অৰ্থাৎ যদি গেষ্ট্ৰাইটিছৰ কাৰণ তীব্ৰ ভেৰমিন’ছিছ হয়, উদাহৰণস্বৰূপে, তেন্তে ভাৰমিফিউজ প্ৰদান কৰাটো প্ৰয়োজনীয় হ’ব। বেক্টেৰিয়াৰ উৎপত্তিৰ গেষ্ট্ৰাইটিছৰ ক্ষেত্ৰত এন্টিবায়টিক প্ৰেছক্ৰিপচন দিব পাৰি। যিয়েই নহওক, চিকিৎসা কাৰণৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব।

কুকুৰৰ গেষ্ট্ৰাইটিছৰ পৰা কেনেকৈ হাত সাৰিব পাৰি?

গেষ্ট্ৰিক সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰা সকলো ৰোগৰ পৰা হাত সাৰিব নোৱাৰি। কিন্তু টিউটৰে ল’ব পৰা কিছু যত্ন আছে যাৰ ফলত বিপদ কম হ’ব। সেইবোৰ হ’ল:

• পোহনীয়া জন্তুটোক বাৰীত বা ফুলদানিত বিষাক্ত উদ্ভিদৰ সুবিধা লাভ কৰিবলৈ নিদিব;
• চাফাই সামগ্ৰীসমূহ ভালদৰে সংৰক্ষণ কৰাটো নিশ্চিত কৰক, পোহনীয়া জন্তুৰ হাতৰ নাগালেৰে বাহিৰত;
• আপোনাৰ লোমশ বন্ধুক কেতিয়াও খালী বীজাণুনাশকৰ বটলৰ সৈতে খেলিবলৈ নিদিব। যদিও বহুতে তেওঁলোকৰ লগত মজা কৰি ভাল পায়, তথাপিও চোডা বা পানীৰ পেক দিবলৈ পছন্দ কৰে;
• জন্তুৰ পশু চিকিৎসকে প্ৰেছক্ৰিপচন নকৰা কোনো ঔষধ কেতিয়াও নিদিব। কিছুমান এন্টি-ইনফ্লেমেটৰীআনকি ইহঁতে গেষ্ট্ৰিক আলচাৰৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে;
• আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ টিকাকৰণ কাৰ্ডখন আপডেট কৰি ৰাখক,
• আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোক কৃমি কৰক, পশু চিকিৎসকৰ প্ৰট'কল অনুসৰি।

আপুনি আপোনাৰ লোমশটোক কেনেকৈ কৃমিমুক্ত কৰিব লাগে নাজানেনে? গতিকে কেনেকৈ আগবাঢ়িব লাগে তাৰ টিপছ চাওক! <৩>