কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন হৈছে পশু চিকিৎসাৰ নিয়মত সঘনাই কৰা অস্ত্ৰোপচাৰ। কিন্তু তথাপিও বহু টিউটৰ আছে যিয়ে পদ্ধতি আৰু জন্তুটোৰ আৰোগ্যৰ ওপৰত সন্দেহ প্ৰকাশ কৰে। নিউট্ৰেচন অস্ত্ৰোপচাৰ আৰু অন্যান্য পদ্ধতিৰ বিষয়ে অধিক জানক।

কুকুৰক কেষ্ট্ৰেচন কৰাৰ আগতে

মাইকী কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন জৰায়ু আৰু ডিম্বাশয় আঁতৰাই পেলোৱা হয়, আনহাতে মতা কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত ইহঁত অণ্ডকোষ আঁতৰোৱা হয়। কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত স্তন টিউমাৰৰ বিকাশৰ সম্ভাৱনা হ্ৰাস কৰাৰ উপৰিও গৰমৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ পাইওমেট্ৰা (জৰায়ুৰ সংক্ৰমণ)ৰ চিকিৎসাৰ বাবেও কেষ্ট্ৰেচনৰ প্ৰয়োজন।

পুৰুষৰ ক্ষেত্ৰত এই পদ্ধতি অণ্ডকোষৰ টিউমাৰৰ চিকিৎসা হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি। যিয়েই নহওক, কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন অস্ত্ৰোপচাৰ কৰাৰ আগতে জন্তুটোক পশু চিকিৎসকৰ দ্বাৰা পৰীক্ষা কৰা প্ৰয়োজন।

এইটো প্ৰয়োজনীয় কাৰণ তেওঁক সাধাৰণ এনাস্থেচিয়াৰ ব্যৱস্থা কৰা হ’ব, আৰু পশু চিকিৎসকে নিশ্চিত হ’ব লাগিব যে কুকুৰটোৱে এই পদ্ধতিটো কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে। এইদৰে শাৰীৰিক পৰীক্ষা কৰাৰ উপৰিও পেছাদাৰীজনে তেজৰ গণনা, লিউকোগ্ৰাম আৰু জৈৱ ৰসায়নকে ধৰি কিছুমান তেজৰ পৰীক্ষাৰ বাবে অনুৰোধ কৰিব পাৰে।

বৃদ্ধ জীৱ-জন্তুৰ ক্ষেত্ৰত বেছিভাগ সময়তে ইলেক্ট্ৰ’কাৰ্ডিঅ’গ্ৰামৰ বাবেও অনুৰোধ কৰা হয়। এই পৰীক্ষাসমূহৰ ফলাফল পশু চিকিৎসকে ব্যৱহাৰ কৰি জন্তুটো হ’ব পাৰে নে নোৱাৰে সেইটো নিৰ্ণয় কৰিবঅস্ত্ৰোপচাৰৰ পদ্ধতি গ্ৰহণ কৰিছিল।

ইয়াৰ উপৰিও তেওঁ আটাইতকৈ উপযুক্ত এনাস্থেচিয়া আৰু আনকি এনাস্থেচিয়াৰ প্ৰকাৰ (বেজী বা শ্বাস-প্ৰশ্বাস) বাছি ল’ব পাৰিব। শেষত অস্ত্ৰোপচাৰৰ পূৰ্বে জন্তুটোৱে কেইঘণ্টামান পানী আৰু খাদ্যৰ বাবে উপবাস কৰিব লাগিব।

পশু চিকিৎসকে নিৰ্দেশনা দিব আৰু অস্ত্ৰোপচাৰৰ সময়ত পোহনীয়া জন্তুটোৱে যাতে কোনো সমস্যা নহয় তাৰ বাবে কঠোৰভাৱে পালন কৰিব লাগিব। যেতিয়া তেওঁৰ পেটত খাদ্য থাকে, তেতিয়া তেওঁ এনাস্থেচিয়াৰ পিছত ৰিগাৰ্জিটেট কৰিব পাৰে, যাৰ ফলত জটিলতা আনকি এস্পিৰেচন নিউমোনিয়াও হ’ব পাৰে।

কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচনৰ সময়ত

কুকুৰটোক কেষ্ট্ৰেচন কৰি লোৱাৰ পিছত আৰু জন্তুটোক উপবাসে ৰখাৰ পিছত ইয়াক অজ্ঞান কৰাৰ সময় আহি পৰে। মতা আৰু মহিলাক সাধাৰণ এনাস্থেচিয়া দিয়া হয় আৰু অস্ত্ৰোপচাৰৰ দ্বাৰা ছিদ্ৰ কৰা ঠাইখিনি চুলি কাটি দিয়া হয়। অঞ্চলটো যিমান পাৰি পৰিষ্কাৰ হ’বলৈ এইটো প্ৰয়োজনীয়।

ইয়াৰ উপৰিও পোহনীয়া জন্তুটোৱে শিৰাত ছিৰাম (ফ্লুইড থেৰাপী) গ্ৰহণ কৰে, কেৱল হাইড্ৰেচন বজাই ৰখাৰ বাবেই নহয়, প্ৰয়োজন হ’লে অস্ত্ৰোপচাৰৰ সময়ত শিৰাত কিছু ঔষধ সোনকালে লাভ কৰিব পৰাকৈ।

সাধাৰণতে কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন লাইনিয়া আলবাৰ (পেটৰ ঠিক মাজত) ছিদ্ৰৰ জৰিয়তে কৰা হয়। জৰায়ু আৰু ডিম্বাশয় অস্ত্ৰোপচাৰৰ দ্বাৰা আঁতৰাই পেলোৱা হয়, আৰু জন্তুটোৰ পেশী আৰু ছাল চিলাই কৰা হয়। মতা কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন অস্ত্ৰোপচাৰত ছিদ্ৰটো অণ্ডকোষত কৰা হয়, যিবোৰ আঁতৰাই পেলোৱা হয়, হৈ...চিলাই কৰা ছাল।

কুকুৰ এটাক কেষ্ট্ৰেচন কৰাৰ পিছত

যেতিয়া অস্ত্ৰোপচাৰ শেষ হয়, তেতিয়া জন্তুটোক অস্ত্ৰোপচাৰ কক্ষৰ পৰা আঁতৰাই আন এটা পৰিৱেশলৈ লৈ যোৱা হয় যাতে এনাস্থেচিয়াৰ পৰা সুস্থ হৈ উঠে . ঠাণ্ডা দিনত তেওঁক হিটাৰেৰে গৰম কৰি সচেতন নোহোৱালৈকে ঢাকি ৰখাটো সাধাৰণ কথা।

এই সময়ছোৱা প্ৰতিজন ৰোগীৰ শৰীৰ আৰু গ্ৰহণ কৰা এনাস্থেটিক প্ৰট’কলৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি মিনিটৰ পৰা কেইঘণ্টামান সময় হ’ব পাৰে। ইতিমধ্যে ঘৰত, সাৰ পাই, পোহনীয়া জন্তুটোৱে পুৱাৰ ভাগত খাবলৈ ইচ্ছা নকৰাটো সাধাৰণ কথা।

ইয়াক জিৰণি ল’ব পৰাকৈ আৰামদায়ক ঠাইত ৰাখিব লাগে। এলিজাবেথৰ কলাৰ ব্যৱহাৰ কৰাৰ লগতে অস্ত্ৰোপচাৰৰ কাপোৰ ব্যৱহাৰ কৰাটো বাঞ্ছনীয়। এটা আৰু আনটো দুয়োটাই জন্তুটোৱে ছিদ্ৰ কৰা ঠাইখিনি চেলেকি শেষত চিলাইবোৰ আঁতৰাই পেলোৱাত বাধা দিয়ে।

ইয়াৰ উপৰিও প্ৰাণীটোৱে জপিয়াই বা দৌৰিবলৈ অন্ততঃ প্ৰথম কেইদিনমানত বাধা দিয়াটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যাতে ই সুস্থ হৈ উঠে। পশু চিকিৎসাৰ প্ৰট’কল অনুসৰি পোহনীয়া জন্তুটোৱে বিষনাশক আৰু এন্টিবায়টিকও গ্ৰহণ কৰিব লাগে।

সাধাৰণতে কুকুৰটোক নিউট্ৰেচন কৰিবলৈ অস্ত্ৰোপচাৰৰ দহ দিনৰ পিছত সি চিলাই আঁতৰাই ক্লিনিকলৈ উভতি আহে।

কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন বাছনি কৰিব নে নকৰে সেইটো সিদ্ধান্ত ল’বলৈ পশু চিকিৎসকৰ সৈতে কথা পাতক। চেৰেছত আমি আপোনাৰ লোমশ পৰিবেশন কৰিবলৈ সাজু। আমাৰ ওপৰত ভৰসা কৰক। <৩>