সকলো সময়তে এটা ক্ৰোধিত মেকুৰী স্বাভাৱিক নহয়। ভাল খবৰটো হ’ল পৰিৱেশৰ কিছু পৰিৱৰ্তন আৰু টিউটৰসকলৰ কাম-কাজৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁৰ লক্ষণসমূহৰ পৰা উপশম পাব পাৰে।

কেতিয়াবা আমি গম নোপোৱাকৈয়ে আনক বিৰক্ত কৰো। আপোনাৰ মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত এনেকুৱা হ’ব পাৰে — বিশেষকৈ যদি আপুনি প্ৰথমবাৰৰ বাবে মেকুৰীৰ মালিক হোৱাৰ কথা আহে।

মানসিক চাপত থকা মেকুৰী এটা খিংখিঙীয়া আৰু আনকি অসুস্থ হ’ব পাৰে। বহুতো কাৰণ আছে যিয়ে জন্তুটোক মানসিক চাপৰ পৰিস্থিতিত পেলাই আক্ৰমণাত্মক আচৰণত শিখৰত উপনীত হয়।

ৰুটিনৰ পৰিৱৰ্তন

এই প্ৰজাতিটোক পদ্ধতিগত বুলি গণ্য কৰা হয় আৰু ই বিশৃংখল হ'লেও ৰুটিন ভাল পায়। সেইটোৱেই তেওঁৰ দৈনিক মোকাবিলা কৰাত অভ্যস্ত। গতিকে ৰীতি-নীতিৰ যিকোনো হস্তক্ষেপে মেকুৰীটোক খং উঠাব পাৰে।

পশু চিকিৎসকে প্ৰথমে সুধিব যে মেকুৰী এটাৰ মালিক ৰ ওপৰত খং উঠিছে, সেয়া হ'ল প্ৰাণীটোৰ ৰুটিনত কিবা পৰিৱৰ্তন হৈছে নেকি: পৰিৱেশৰ পৰিৱৰ্তন, নতুন সদস্যৰ সৈতে... পৰিয়াল, ঘৰৰ সংস্কাৰ, অভিভাৱকৰ দৈনন্দিন কাম-কাজৰ পৰিৱৰ্তন বা আচবাবৰ নতুন উপাদান।

বিষ

খঙাল মেকুৰী এটাৰ বিষ হ’ব পাৰে। মেকুৰীয়ে বিষ হোৱাটো খুব কমেইহে দেখুৱায়, যিটো এটা প্ৰবৃত্তিগত জীয়াই থকাৰ কৌশল। এইদৰে তেওঁলোকে নিজকে শক্তিশালী দেখুৱাবলৈ ছদ্মবেশ লয়। কিন্তু যদি স্পৰ্শ কৰা হয়, বিশেষকৈ য’ত তেওঁলোকে বিষ অনুভৱ কৰে,কামোৰ বা আঁচোৰ মাৰি প্ৰতিশোধ ল’ব পাৰে।

বিড়ালৰ দৰে হাইপাৰেষ্টেছিয়া

ই এনে এক অৱস্থা যিয়ে মেকুৰীক প্ৰভাৱিত কৰে আৰু গুৰুত্বপূৰ্ণ শাৰীৰিক লক্ষণৰ সৈতে আচৰণৰ পৰিৱৰ্তন ঘটায়, যেনে ঠেংৰ অংশত অত্যধিক চেলেকি বা কামোৰা আৰু অহৰহ বিৰক্তি।

এই চিনড্ৰমৰ কাৰণ কি সেয়া নিশ্চিতভাৱে জনা নাযায়। কিছুমান গৱেষকে আক্ৰমণক ফ’কেল আক্ৰমণৰ সৈতে জড়িত কৰে, আন কিছুমানে আচৰণৰ পৰিৱৰ্তন বা পেশীৰ বিকাৰৰ সৈতে জড়িত যিয়ে ৰেফাৰ কৰা ছালৰ বিষৰ সৃষ্টি কৰে।

ঘৰত বা কোলাহলপূৰ্ণ ঠাইত কম আৱৰ্জনা বাকচ

বাথৰুমলৈ যোৱাটো এনেকুৱা এটা সময় যেতিয়া আমি অকলে আৰু নিস্তব্ধ হৈ থাকি ভাল পাওঁ, আৰু মেকুৰীও! ঘৰত মেকুৰী বেছি থাকিলে আৱৰ্জনা বাকচ কম ব্যৱহাৰ কৰিব নোৱাৰিলে সেইবোৰক লৈ কাজিয়া হ’ব।

এনেকুৱাও হ’ব পাৰে যে এটা মেকুৰীয়ে আন এটা মেকুৰীৰ আৱৰ্জনা বাকচ ব্যৱহাৰ কৰে আৰু এইটোৱে বাহিৰলৈ পেলাই দিয়ে। গতিকে ঘৰত আৱৰ্জনা বাকচ বেছিকৈ থকাটো বাঞ্ছনীয়, “মেকুৰীৰ সংখ্যা + ১” সূত্ৰত। অৰ্থাৎ ঘৰত তিনিটা মেকুৰী থাকিলে চাৰিটা আৱৰ্জনা বাকচৰ প্ৰয়োজন হয়, অন্ততঃ বিভিন্ন কোঠাত।

আন এটা অতি সাধাৰণ কথা হ’ল আৱৰ্জনা বাকচটো কোলাহলপূৰ্ণ ঠাইত থকা। এপাৰ্টমেণ্টত এনেকুৱা বহুত হয়, য’ত মেকুৰীৰ শৌচাগাৰটো কাপোৰ ধোৱা কোঠাত থাকে। যদি ৱাশ্বিং মেচিন অন থাকে তেন্তে মেকুৰীটোৱে বাথৰুমলৈ যোৱাৰ পৰা বিৰত থাকিব পাৰে আৰু বিৰক্ত হ’ব পাৰে।

লুকাই থকা ঠাইৰ অভাৱ

মেকুৰীক লুকাই থাকিবলৈ শান্ত আৰু নিস্তব্ধ পৰিৱেশৰ প্ৰয়োজন; কিআপোনাৰ “নিৰাপদ আশ্ৰয়স্থল” হওক। খেলা-ধূলা কৰি ভাগৰি পৰিলে অগোছালিৰ পৰা আঁতৰি আহিবলৈ এই ঠাইবোৰ ব্যৱহাৰ কৰে।

যদি আপোনাৰ এই নিৰাপত্তা পৰিৱেশ নাই, লুকাই থাকিবলৈ এটা গাঁত, সাধাৰণতে ওখ ঠাইত, যাতে পোহনীয়া জন্তুটোৱে ওপৰৰ পৰা সকলো পৰ্যবেক্ষণ কৰে, তেন্তে টিউটৰৰ ঘৰত এটা বিৰক্ত মেকুৰী থাকিব পাৰে।

কেৰিয়াৰ বক্স

যদি আপুনি মেকুৰীটোক কেৰিয়াৰৰ লগত অভ্যস্ত নকৰে, তেন্তে তাত তেওঁক ৰখাটো তেওঁৰ বাবে সদায় অতি মানসিক চাপৰ মুহূৰ্ত হ’ব। সৰু ঠাইত আবদ্ধ হৈ থকাৰ ফলত অস্থিৰতাৰ অৱস্থাৰ সৃষ্টি হয় যি পৰিঘটনাৰ পিছত কেইদিনমানলৈকে থাকিব পাৰে।

এনে নহ’বলৈ বাহকটোক মেকুৰীৰ বাবে নিৰাপদ ঠাই হিচাপে লওক। খোলা ৰাখিব, নিস্তব্ধ পৰিৱেশত, অতি আৰামদায়ক কম্বলৰ সৈতে, সুস্বাদু জলপান আৰু সুখদায়ক গোন্ধ, যেনে কৃত্ৰিম ফেৰ’মনৰ সৈতে।

আপোনাৰ মেকুৰীটোক বাহকৰ ভিতৰত সোমাবলৈ আৰু ওলাই যাবলৈ উদ্দীপিত কৰক, কিন্তু ইয়াক স্পৰ্শ নকৰাকৈ। সময়ৰ লগে লগে দুৱাৰখন বন্ধ কৰি অলপ লৰচৰ কৰক। প্ৰশিক্ষণত সময় বৃদ্ধি কৰক, যেতিয়ালৈকে তেওঁ সহজে বাকচত নাথাকে, যেতিয়ালৈকে আপুনি তেওঁৰ সৈতে খোজ কাঢ়িব।

উদ্দীপনাৰ অভাৱ

যদিও বহুতে দাবী কৰে যে মেকুৰী স্বাধীন আৰু ইহঁতে সকলো সময়তে শুই থাকে, আচলতে, ইহঁত এনেকুৱা প্ৰাণী যিবোৰক তেওঁলোকৰ টিউটৰৰ দ্বাৰা খেলা আৰু যোগাযোগ কৰা প্ৰয়োজন, যেনে... কুকুৰৰ দৰেই।

গতিকে উদ্দীপকৰ অভাৱে তেওঁলোকক বিৰক্ত আৰু বিচলিত কৰিব পাৰে, আৰু শেষত তেওঁলোক বিৰক্ত হৈ পৰে। তেতিয়া,প্ৰেংক প্ৰচাৰ কৰা। স্বভাৱতে ইহঁতৰ কৌতুহলী হোৱাৰ বাবে মেকুৰীক ডোঙা খেদিবলৈ বা “চিকাৰ” চিকাৰ কৰাটো কঠিন নহয়।

মানসিক চাপত থকা মেকুৰীৰ লক্ষণসমূহ

মানসিক চাপত থকা মেকুৰীৰ লক্ষণসমূহ বৈচিত্ৰময় আৰু আচৰণৰ পৰিৱৰ্তন বা আনকি অতিৰিক্ত মানসিক চাপৰ ফলত হোৱা ৰোগৰ সৈতেও ওতঃপ্ৰোতভাৱে জড়িত। এই লক্ষণবোৰ অতি সোনকালে চিনি পালে।

পোহনীয়া জন্তুটোৰ কণ্ঠস্বৰ অত্যধিক হ’ব পাৰে। ক্ৰোধিত মেকুৰীৰ শব্দ টো পুনৰাবৃত্তিমূলক আৰু জোৰদাৰ মিউ হ’ব পাৰে, যেন কিবা এটা বিচাৰিছে।

মানসিক চাপত থকা মেকুৰীৰ অন্যান্য লক্ষণসমূহ হ'ল- পাখি খোঁচা, আঁচোৰ মাৰি আৰু বিনামূলীয়াকৈ কামোৰা। কিছুমান মেকুৰীয়ে কু-সংস্কাৰ উপস্থাপন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে, যিবোৰ হৈছে পুনৰাবৃত্তিমূলক আৰু বাধ্যতামূলক আচৰণ, যেনে শৰীৰৰ কোনো অংশ চেলেকি বা কামোৰাৰ দৰে আঘাত কৰা।

আপোনাৰ মেকুৰীক কেনেকৈ সহায় কৰিব পাৰি

খঙাল মেকুৰীক সহায় কৰাৰ কেইবাটাও উপায় আছে। প্ৰথমে আপুনি জন্তুটোৰ বিষৰ কাৰণ জানিব লাগিব আৰু সম্ভৱ হ’লে শুধৰাই দিব লাগিব। পৰিয়ালত নতুন সদস্যৰ প্ৰৱেশৰ ক্ষেত্ৰত জন্তুটোৱে তেওঁলোকৰ লগত থাকিবলৈ শিকিব লাগিব।

আন মনোভাৱৰ ভিতৰত ঘৰত থকা আৱৰ্জনা বাকচৰ সংখ্যা শুধৰণি কৰা, লুকাই থকা ঠাই বা ওখ গাঁত বনোৱা, পৰিৱেশ সমৃদ্ধিৰ প্ৰসাৰ কৰা যাতে মেকুৰীটোৱে নিজকে বিচলিত কৰিবলৈ উদ্দীপক থাকে।

বিৰক্ত মেকুৰী থকাটো মালিকৰ বাবে চিন্তাৰ কাৰণ, গতিকে যদি আপুনি লক্ষণ লক্ষ্য কৰেআপোনাৰ বিড়ালৰ বিৰক্তি, আমাৰ বিড়ালৰ বিশেষজ্ঞ পশু চিকিৎসকৰ সৈতে এপইণ্টমেণ্টৰ বাবে তেওঁক লৈ আহিব, চেৰেছত তেওঁৰ যত্ন লোৱা হ'ব। <৩>