বৃদ্ধ বিড়ালৰ পোৱালিৰ মেকুৰীৰ জিঞ্জিভাইটিছ ধৰা পৰাটো সাধাৰণ কথা। কেতিয়াবা এই ৰোগৰ উৎপত্তি হয় দাঁতৰ সমস্যা। কিন্তু এই পোহনীয়া জন্তুবোৰৰ বিড়ালৰ দৰে জিনজিভাইটিছ-ষ্টোমেটাইটিছ-ফেৰিঞ্জাইটিছ কমপ্লেক্সো থাকিব পাৰে। ই কি জানি লওক আৰু সম্ভাৱ্য চিকিৎসা চাওক!

মেকুৰীৰ জিনজিভাইটিছ কিয় হয়?

কাৰণ, মেকুৰীৰ জিনজিভাইটিছৰ কাৰণ কি ? ইয়াৰে এটা সম্ভাৱনা হ’ল বিড়ালৰ পোৱালিটোৰ কিছু পৰিমাণে পিৰিয়ডন্টাল ৰোগ থাকে, যাৰ ফলত দাঁতৰ আঁঠুৰ প্ৰদাহ হয়। উদাহৰণস্বৰূপে, সময়ৰ লগে লগে টাৰ্টাৰ জমা হ’লে মেকুৰীৰ জিনজিভাইটিছ হ’ব পাৰে।

১৫ বছৰৰ ওপৰৰ পোহনীয়া জন্তুৰ ক্ষেত্ৰত সঘনাই হোৱা দাঁত ভঙাৰ ফলতো আঁঠুৰ প্ৰদাহ হ’ব পাৰে। কিন্তু তথাকথিত ফেলাইন জিঞ্জাইভাইটিছ-ষ্টোমেটাইটিছ-ফেৰিঞ্জাইটিছ কমপ্লেক্স (CGEF)ও আছে, যাক প্ৰায়ে মেকুৰীৰ ক্ৰনিক জিঞ্জাইভাইটিছ হিচাপে শ্ৰেণীভুক্ত কৰা হয়।

সাধাৰণতে এই পোহনীয়া জন্তুবোৰৰ চিকিৎসাৰ বাবে কেইবাবাৰো চেষ্টা কৰাৰ ইতিহাস থাকে, কিছু সময়ৰ বাবে উন্নতি হয় আৰু ৰোগ পুনৰাবৃত্তি হয়। ফেলাইন জিঞ্জিভাইটিছ তীব্ৰ হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে আৰু মুখৰ অন্যান্য অংশৰ প্ৰদাহৰ লগতে ফেৰিংছত প্ৰদাহ আৰু পেটৰ সমস্যাৰ লক্ষণ দেখা দিয়ে।

ইয়াক বহুকাৰকীয় ৰোগ বুলি গণ্য কৰা হয়, যাৰ কাৰণগত কাৰকসমূহ এতিয়াও সম্পূৰ্ণৰূপে স্পষ্ট হোৱা নাই। কিন্তু বিশ্বাস কৰা হয় যে ইয়াৰ সৈতে জড়িত হ’ব পাৰে:

• ভাইৰাছৰ এজেণ্ট, যেনে...ফেলাইন ইমিউন'ডেফিচিয়েন্সি, কেলিচিভাইৰাছ আৰু হাৰপিছভাইৰাছ,
• বেক্টেৰিয়াৰ এজেণ্ট যেনে পেপ্ট'ষ্ট্ৰেপ্ট'ককাছ এছপিপি, বেক্টেৰ'ইডছ এছপিপি, এক্টিনোবেচিলাছ এক্টিনোমাইচেটেমক'মিটান্স আৰু ফুছ'বেক্টেৰিয়াম এছপিপি।

কোনবোৰ মেকুৰীৰ জিঞ্জাইভাইটিছ হ’ব পাৰে?

যিকোনো প্ৰাণীয়ে, জাত বা লিংগ নিৰ্বিশেষে, মেকুৰীত জিনজিভাইটিছৰ লক্ষণ দেখুৱাব পাৰে। কিন্তু যিহেতু এই ৰোগটো প্ৰায়ে পিৰিয়ডন্টাল সমস্যাৰ অস্তিত্বৰ সৈতে জড়িত হৈ থাকে, সেয়েহে বৃদ্ধ জীৱ-জন্তুৰ ক্ষেত্ৰত জিঞ্জিভাইটিছ বেছিকৈ দেখা যায়।

তদুপৰি বিড়ালৰ দৰে জিঞ্জাইভাইটিছ-ষ্টোমেটাইটিছ-ফেৰিঞ্জাইটিছ কমপ্লেক্সৰ ক্ষেত্ৰত কিছুমান জাত এই ৰোগৰ প্ৰতি অধিক সহজলভ্য হ’ব পাৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। সাধাৰণতে আটাইতকৈ বেছি আক্ৰান্ত হ’ল:

• চিয়াম;
• এবিচিনিয়ান;
• পাৰ্চী;
• হিমালয়,
• বাৰ্মাৰ পবিত্ৰ।

বিড়ালৰ দৰে জিঞ্জাইভাইটিছ-ষ্টোমেটাইটিছ-ফেৰিঞ্জাইটিছ কমপ্লেক্সৰ ক্ষেত্ৰত যিকোনো বয়সৰ ব্যক্তি আক্ৰান্ত হ’ব পাৰে, কিন্তু, গড়ে, এই পোহনীয়া জন্তুবোৰৰ বয়স প্ৰায় ৮ বছৰ। কিন্তু ১৩ৰ পৰা ১৫ বছৰ বা তাতকৈ অধিক বয়সৰ মেকুৰীয়ে প্ৰথম ক্লিনিকেল লক্ষণ দেখুৱাবলৈ আৰম্ভ কৰিব পাৰে।

মেকুৰীৰ জিনজিভাইটিছৰ ক্লিনিকেল লক্ষণ

যিসকল মালিকে নিজৰ মেকুৰীক মাখি বা আন কোনো পৰিৱৰ্তন হৈছে নেকি চাবলৈ পৰীক্ষা কৰাৰ অভ্যাস কৰে তেওঁলোকে লক্ষ্য কৰিব পাৰে যে জিনজিভাইটিছ থকা মেকুৰী আঁঠুটো অধিক ৰঙা আৰু ফুলি উঠা দেখা দিয়ে। ইয়াৰ উপৰিও দিনবোৰ পাৰ হৈ যোৱাৰ লগে লগে আন আন লক্ষণবোৰ অধিক স্পষ্ট হৈ পৰে, যেনে:

• হেলিট’ছিছ;
• কঠিন খাদ্য প্ৰত্যাখ্যান কৰা;
• ভোকহীনতা;
• অত্যধিক লালা ওলোৱা;
• বিষ;
• উদাসীনতা;
• জ্বৰ — অধিক গুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত;
• ওজন কমি যোৱা;
• নিস্তেজ কোট;
• পানীলগা;
• দাঁত হেৰুৱা;
• আঁঠু ফুলা,
• বমি হোৱা।

নিদান

এনামনেচিছ — পোহনীয়া জন্তুৰ বিষয়ে প্ৰশ্ন — কৰাৰ উপৰিও পশু চিকিৎসকে সম্পূৰ্ণ পৰীক্ষা কৰি জন্তুটোৰ মুখৰ মূল্যায়ন কৰিব। যদি আপুনি প্ৰয়োজনীয় বুলি ভাবে, তেন্তে আপুনি অতিৰিক্ত পৰীক্ষাৰ বাবে অনুৰোধ কৰিব পাৰে, যেনে:

• সম্পূৰ্ণ তেজৰ গণনা;
• কিছুমান বিশেষ ৰোগৰ বাবে চেৰ’লজী;
• বায়’প্সি — যদি মুখৰ ভিতৰত আয়তন বৃদ্ধি পায়,
• ইন্ট্ৰাঅ’ৰেল এক্স-ৰে, অন্যান্যৰ লগতে।

চিকিৎসা

ৰোগ নিৰ্ণয়ৰ পিছত পশু চিকিৎসকে মেকুৰীৰ জিনজিভাইটিছৰ চিকিৎসা কেনেকৈ কৰিব লাগে সংজ্ঞায়িত কৰিব পাৰিব। ক্ষেত্ৰ অনুসৰি প্ৰট’কলৰ ভিন্নতা থাকে। যদিহে ৰোগটো টাৰ্টাৰ জমা হোৱাৰ ফলত বা দাঁত ভঙাৰ ফলত হয়, উদাহৰণস্বৰূপে, সমস্যা থকা দাঁতবোৰ পৰিষ্কাৰ কৰি আঁতৰাই পেলোৱাৰ কথা হ’ব পাৰে।

জন্তুটোক সাধাৰণ এনাস্থেচিয়া কৰা হ’ব আৰু ক্লিনিকত চাফাই আৰু টাৰ্টাৰ আঁতৰোৱা হ’ব। ইয়াৰ উপৰিও আপুনি হয়তো এটা নিৰ্দিষ্ট এন্টিবায়টিক গ্ৰহণ কৰিব লাগিব, যিয়ে সংক্ৰামক প্ৰক্ৰিয়াটো লেহেমীয়া কৰাত সহায় কৰিব।

অতি গুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত, যেনে বিড়ালৰ দৰে জিঞ্জাইভাইটিছ-ষ্টোমেটাইটিছ-ফেৰিঞ্জাইটিছ কমপ্লেক্স, তৰল চিকিৎসা আৰু অন্যান্য ঔষধ প্ৰয়োগ, যেনে...এন্টিইমেটিকছৰ প্ৰয়োজন হ’ব পাৰে। সকলো নিৰ্ভৰ কৰিব জন্তুটোৰ সামগ্ৰিক ছবিখনৰ ওপৰত।

যদিও মেকুৰীৰ জিনজিভাইটিছ হোৱাটো সদায় প্ৰতিৰোধ কৰাটো সম্ভৱ নহয়, সঘনাই মুখৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাই সহায় কৰিব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও বছৰত এবাৰ বা ছমাহৰ মূৰে মূৰে কিটিটো চেকআপৰ বাবে নিব লাগে।

মনত ৰখা ভাল যে বিড়ালৰ পোৱালিৰ মৌখিক স্বাস্থ্যৰ যত্ন দাঁত সলনি কৰাৰ পৰা আৰম্ভ কৰিব লাগে। কেতিয়া এনেকুৱা হয় জানেনে? চাওকচোন ! <৩>