কুকুৰকে ধৰি বিভিন্ন প্ৰজাতিৰ পোহনীয়া জন্তুৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰজনন ৰোগৰ বিকাশ হ’ব পাৰে আৰু ফুলি উঠা আৰু ৰঙা অণ্ডকোষ থকা কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত এই জটিলতাৰ এটা লক্ষণ হ’ব পাৰে।

কুকুৰটোৰ অণ্ডকোষ ফুলি ৰঙা হোৱাৰ বাবে মই চিন্তিত হ’ব লাগেনে?

যেতিয়াই প্ৰাণীটোৱে শৰীৰ বা আচৰণৰ কোনো পৰিৱৰ্তন উপস্থাপন কৰে, তেতিয়াই ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল কিবা এটা সঠিক নহ’বও পাৰে। টিউটৰে কুকুৰটোক ফুলি ৰঙা অণ্ডকোষ থকা দেখিলেও একেই কথা।

এইটো এটা সতৰ্কবাণী যে লোমশ পশু চিকিৎসকৰ দ্বাৰা পৰীক্ষা আৰু চিকিৎসা কৰা প্ৰয়োজন। গতিকে যদি আপুনি কুকুৰৰ অণ্ডকোষ ফুলি যোৱা লক্ষ্য কৰে, তেন্তে যিমান পাৰি সোনকালে এপইণ্টমেণ্টৰ সময় নিৰ্ধাৰণ কৰক।

ফুলা আৰু ৰঙা অণ্ডকোষ থকা কুকুৰটোৱে বিষ অনুভৱ কৰেনে?

হয়! এই অঞ্চলটো অতি সংবেদনশীল আৰু যিকোনো পৰিৱৰ্তনে জন্তুটোক বিষ অনুভৱ কৰিব পাৰে। গতিকে সোনকালে চিকিৎসা কৰিব লাগে। ইয়াৰ উপৰিও কিছুমান ৰোগ আছে যিবোৰ সোনকালে আগবাঢ়িব পাৰে। গতিকে যদি টিউটৰে পোহনীয়া জন্তুটোক পৰীক্ষা কৰিবলৈ নিবলৈ সময় উলিয়াই তেন্তে গোচৰটো আৰু বেয়া হ’ব পাৰে।

প্ৰদাহৰ বাবে কুকুৰৰ অণ্ডকোষ ফুলিছে নেকি?

সম্ভৱ! এই প্ৰাণীবোৰক আক্ৰান্ত কৰা অন্যতম ৰোগ হ’ল অণ্ডকোষৰ সংক্ৰমণেৰে গঠিত অৰ্কিটিছ। সাধাৰণতে ই যিকোনো ছিদ্ৰযুক্ত আঘাতৰ ফল, অৰ্থাৎ লোমশই অঞ্চলটোত আঘাত কৰে আৰু এটা অণুজীৱ প্ৰৱেশ কৰি থিতাপি লয়,সংক্ৰামক আৰু প্ৰদাহজনিত প্ৰক্ৰিয়া বিকশিত কৰা।

অৰ্কাইটিছ মেকুৰীতকৈ কুকুৰত বেছি হয় আৰু বিভিন্ন অণুজীৱৰ দ্বাৰা হ’ব পাৰে। আটাইতকৈ সাধাৰণবোৰৰ ভিতৰত আছে:

• মাইকোপ্লাজমা;

• ব্ৰুচেলা কেনিছ;

• ব্লাষ্টোমাইচিছ;

• এহৰলিচিয়া,

• প্ৰটিয়াছ এছ.পি.

যেতিয়া এই ৰোগ হয়, তেতিয়া কুকুৰটোক ফুলি উঠা অণ্ডকোষ দেখা সম্ভৱ। লগতে, অঞ্চলটো গৰম হৈ পৰে, প্ৰদাহৰ বাবে। জন্তুটোৱে অলসতা আৰু জ্বৰৰো অনুভৱ কৰিব পাৰে।

সমস্যাটো নিৰ্ণয় কৰিবলৈ পশু চিকিৎসকে ঠাইখন পৰীক্ষা কৰিব আৰু কিছুমান পৰীক্ষাৰ অনুৰোধ কৰিব পাৰে, যেনে চাইট’লজী, আল্ট্ৰাছাউণ্ড আৰু কালচাৰ। সাধাৰণতে চিষ্টেমিক এন্টিবায়টিক থেৰাপীৰ দ্বাৰা চিকিৎসা কৰা হয়।

ফুলা আৰু ৰঙা অণ্ডকোষ থকা কুকুৰৰ ই কেন্সাৰ হ'ব পাৰেনে?

অৰ্কাইটিছৰ উপৰিও নিওপ্লাছিয়াই লোমশ প্ৰাণীকো আক্ৰান্ত কৰিব পাৰে, যাৰ ফলত কুকুৰৰ অণ্ডকোষ ফুলি উঠে । এই অঞ্চলত কেইবাবিধো টিউমাৰ, যেনে- মাষ্টোচাইট’মা, মেলানোমা, চেৰট’লি চেল টিউমাৰ আৰু হেমাংগিঅ’ছাৰক’মা আদিৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে।

অণ্ডকোষৰ টিউমাৰ বেছিকৈ বৃদ্ধ প্ৰাণীত ধৰা পৰে। অৱশ্যে যিকোনো বয়সৰ কুকুৰ এই ৰোগত আক্ৰান্ত হ’ব পাৰে। গতিকে অণ্ডকোষ ফুলি থকা কুকুৰটো লক্ষ্য কৰিলে পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাব লাগিব।

যদি পেছাদাৰীটিউমাৰ নিৰ্ণয় কৰা, যিয়েই নহওক কিয়, আটাইতকৈ বেছি ব্যৱহৃত চিকিৎসা হ'ল অস্ত্ৰোপচাৰ, কেষ্ট্ৰেচনৰ জৰিয়তে। সাধাৰণতে ৰোগটো আগতীয়াকৈ চিনাক্ত হ’লে আৰোগ্য লাভ ভাল হয়।

ফুলা আৰু ৰঙা অণ্ডকোষ থকা কুকুৰৰ চিকিৎসা কৰিব পাৰিনে?

হয়। সকলো ক্ষেত্ৰতে চিকিৎসা আছে, আৰু যিমানেই সোনকালে আৰম্ভ কৰা হয় সিমানেই ভাল হোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি আৰু লোমশবোৰ সিমানেই সোনকালে আৰোগ্য হয়। কিন্তু চিকিৎসা সম্ভৱ হ’লেও ফুলা আৰু ৰঙা অণ্ডকোষ থকা কুকুৰৰ বাবে কোনো নিৰ্দিষ্ট প্ৰতিকাৰ নাই।

সকলো নিৰ্ভৰ কৰিব পশু চিকিৎসকে কৰা নিদানৰ ওপৰত। সাধাৰণতে যেতিয়া অণ্ডকোষ বৃদ্ধিৰ কাৰণ সংক্ৰামক হয়, তেতিয়া প্ৰণালীবদ্ধ এন্টিবায়টিক চিকিৎসাৰ প্ৰয়োজন হয়। ইয়াৰ উপৰিও ঠাইখন পৰিষ্কাৰ কৰি হিলিং মলম প্ৰয়োগ কৰাটোও বাঞ্ছনীয় হ’ব পাৰে।

যেতিয়া টিউমাৰ ধৰা পৰে তেতিয়া চিকিৎসা প্ৰায় সদায় অস্ত্ৰোপচাৰ কৰা হয়। কিন্তু পোহনীয়া জন্তুটোক কেষ্ট্ৰেচন কৰাৰ আগতে পশু চিকিৎসকে কিছুমান পৰীক্ষাৰ অনুৰোধ কৰিব যাতে লোমশ জন্তুটো এনাস্থেচিয়া কৰিবলৈ সাজু হৈছে নে নাই।

প্ৰাণীটোৰ অণ্ডকোষত বিভিন্ন ধৰণৰ টিউমাৰৰ সৃষ্টি নহ’বলৈ ৰোগ হোৱাৰ আগতে ইয়াক ক্ষুদ্ৰ কৰি লোৱাটো বাঞ্ছনীয়। আপুনি জানেনে যে লোমশ অস্ত্ৰোপচাৰৰ ভিতৰত কেষ্ট্ৰেচন হৈছে আটাইতকৈ বেছিকৈ কৰা অস্ত্ৰোপচাৰ? আনক লগ পাওক! <৩>