Πολλά λέγονται για τον προστάτη του ανθρώπου και τις απαραίτητες φροντίδες με το όργανο για την πρόληψη του καρκίνου στην περιοχή. Αλλά και στα σκυλιά; Θα είναι ότι ο σκύλος έχει προστάτη και, αν ναι, επηρεάζεται από κάποια ασθένεια;

Ας ξεκινήσουμε απαντώντας ότι ναι, οι σκύλοι έχουν προστάτες, οπότε είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε λίγα πράγματα γι' αυτούς πριν μιλήσουμε για τις λειτουργίες τους και τις πιο συχνές ασθένειες και βοηθώντας το σκυλάκι.

Ο προστάτης σε σκύλους

Ο προστάτης είναι ένας επικουρικός σεξουαλικός αδένας στους σκύλους. Το σχήμα του είναι ωοειδές έως σφαιρικό και βρίσκεται μετά την ουροδόχο κύστη και κάτω από το ορθό. Στο εσωτερικό του διέρχεται η ουρήθρα, η οποία είναι ο δίαυλος μέσω του οποίου εξέρχεται η ουροδόχος κύστη, φτάνοντας στο εξωτερικό περιβάλλον μέσω του ουροφόρου πόρου.

Τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, η λειτουργία της ουρήθρας είναι να μεταφέρει τα ούρα έξω από το σώμα. Στους άνδρες, είναι επίσης υπεύθυνη για την έξοδο του σπέρματος από τον ίδιο ουροποιητικό πόρο.

Λόγω της διέλευσης της ουρήθρας μέσα στον προστάτη είναι δυνατόν να κατανοήσουμε πώς οι προσβολές αυτού του οργάνου καταλήγουν να παρεμβαίνουν και στην υγεία του ουροποιητικού συστήματος τόσο του ανθρώπου όσο και του σκύλου, και αυτή η κατανόηση είναι σημαντική.

Τα ανδρογόνα και τα οιστρογόνα συμμετέχουν στη φυσιολογική ανάπτυξη του προστάτη. Ωστόσο, το όργανο αυξάνεται σε μέγεθος με την πάροδο των ετών λόγω της ορμόνης τεστοστερόνης. Γνωρίζοντας ότι ο σκύλος έχει προστάτη, ας πάμε στις πιο συχνές ασθένειες αυτού του αδένα.

Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη

Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη δεν θεωρείται καρκίνος του προστάτη σε σκύλο Πρόκειται για την ίδια ασθένεια που εμφανίζεται στον άνθρωπο από την ηλικία των 40 ετών. Στην περίπτωση των σκύλων, προσβάλλει κυρίως τα ζώα που δεν έχουν ευνουχιστεί, μέσης ηλικίας έως ηλικιωμένων και μεγάλων μεταφορών ή γίγαντες.

Τα ζώα με αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν 80% πιθανότητα να πάσχουν από αυτή την ασθένεια, γεγονός που αφήνει το ένας διευρυμένος προστάτης σκύλου Διαφορετικά από ό,τι συμβαίνει στον άνθρωπο, στους σκύλους, η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη δεν αυξάνει την πιθανότητα κακοήθων όγκων, αλλά θέτει σε κίνδυνο την ποιότητα ζωής του τριχωτού.

Είναι σύνηθες το γουναράκι να παρουσιάζει τεινεσμό, δηλαδή την επαναλαμβανόμενη ανάγκη για αφόδευση με μη παραγωγική προσπάθεια. Με άλλα λόγια, προσπαθεί να κάνει κακά και δεν μπορεί. Όταν μπορεί, τα κόπρανα βγαίνουν συμπιεσμένα, σε σχήμα κορδέλας.

Ένα άλλο πολύ συνηθισμένο και γνωστό σύμπτωμα είναι ο πόνος ή το κάψιμο κατά την ούρηση, που ονομάζεται δυσουρία. Όπως εξηγήθηκε προηγουμένως, λόγω της διέλευσης της ουρήθρας μέσα στον προστάτη, όταν αυτός διογκώνεται, καταλήγει να "συμπιέζει" την ουρήθρα και να δυσχεραίνει την ούρηση.

Προστατίτιδα και απόστημα του προστάτη

Η προστατίτιδα είναι η φλεγμονή του προστάτη, η οποία, όταν προκαλείται από την παρουσία παθογόνων μικροοργανισμών, μπορεί να παρουσιάσει το προστατικό απόστημα, το οποίο είναι μια συλλογή από πύον που περιβάλλεται από έναν πιο σταθερό ιστό, σχηματίζοντας μια κάψουλα από αυτό το πύον.

Κακοήθεις όγκοι του προστάτη

Ο καρκίνος του προστάτη στους σκύλους είναι σπάνιος και αντιπροσωπεύει περίπου το 1% των κακοήθων νεοπλασιών που είναι δυνατόν να εμφανιστούν στο συγκεκριμένο είδος. Παρόλα αυτά, καθώς τα συμπτώματα είναι παρόμοια με εκείνα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη, το καλύτερο είναι να πάτε το κατοικίδιο ζώο στον κτηνίατρο.

Κύστεις του προστάτη σε σκύλους

Λόγω του χαρακτηριστικού του ότι είναι αδένας, ο σχηματισμός κύστεων είναι πολύ συχνός. Οι κύστεις του προστάτη μπορούν να διακριθούν σε παραπροστατικές κύστεις και κύστεις κατακράτησης. Οι πρώτες δεν έχουν ακόμη σαφή αιτία. Οι κύστεις κατακράτησης, γενικά, σχετίζονται με την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.

Καθώς ο αδένας αναπτύσσεται αφύσικα, καταλήγει να συμπιέζει τους ίδιους του τους αγωγούς, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση προστατικού υγρού, το οποίο υπερχειλίζει και σχηματίζει κύστεις.

Οι κύστεις μπορεί να είναι μεμονωμένες και μεγάλες ή πολλαπλές και μικρές. Τα μεγέθη και οι ποσότητες τους επηρεάζουν τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο σκύλος - όντας μεγάλες, μπορούν να επηρεάσουν τις δομές γύρω του. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά της όγκος του προστάτη σε σκύλους .

Διάγνωση των νόσων του προστάτη

Η διάγνωση των παθήσεων του προστάτη γίνεται όπως και στους άνδρες: η ψηλάφηση του προστάτη με ορθική αφή είναι πολύ σημαντική για την αξιολόγησή του. Με την εξέταση αυτή, ο κτηνίατρος μπορεί να ανιχνεύσει την αύξηση του οργάνου και την παρουσία κύστεων σε αυτό.

Οι απεικονιστικές εξετάσεις, κυρίως το κοιλιακό υπερηχογράφημα, θα επιβεβαιώσουν τη διεύρυνση του προστάτη και την παρουσία κύστεων στον αδένα. Η κυτταρολογική εξέταση των κύστεων μπορεί επίσης να βοηθήσει στην κατεύθυνση της θεραπείας της πρόβλημα προστάτη σε σκύλο .

Πρόληψη των ασθενειών του προστάτη στο σκύλο

Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη των ασθενειών του αδένα είναι η εκτέλεση του ευνουχισμού των σκύλων. Περισσότερο από το 90% αυτών των ασθενειών προλαμβάνονται εάν το κατοικίδιο στειρωθεί κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής του. Ο ευνουχισμός είναι μια χειρουργική επέμβαση που αφαιρεί τους όρχεις του σκύλου. Ως αποτέλεσμα, το ζώο δεν αναπαράγεται πλέον.

Καθώς ένας σκύλος έχει προστάτη, το μεγαλύτερο όφελος που σχετίζεται με τη διαδικασία είναι η μείωση της παραγωγής τεστοστερόνης. Αυτή η μείωση της ορμόνης βοηθά στη μείωση της προστάτης σκύλου Είναι γνωστό ότι το όργανο μειώνεται στο 50% του μεγέθους του μετά από μόλις τρεις μήνες ευνουχισμού και στο 70% μετά από εννέα μήνες χειρουργικής επέμβασης.

Εάν το γουνοφόρο ευνουχιστεί στους οκτώ μήνες, παρατηρείται μικρότερη ανάπτυξη των κυττάρων του αδένα. Καθώς η λειτουργία του είναι η παραγωγή του υγρού που τρέφει τα σπερματοζωάρια, η μικρότερη ανάπτυξή του δεν προκαλεί καμία βλάβη στην υγεία του ζώου.

Κύρια αλληλουχία των ασθενειών του προστάτη

Καθώς οι ασθένειες αυτές προκαλούν πολύ πόνο κατά την ούρηση και την προσπάθεια που καταβάλλεται για την αφόδευση, η κύρια συνέπεια είναι η εμφάνιση της περινεϊκής κήλης. Η κήλη είναι ένα ανώμαλο άνοιγμα που εμφανίζεται στον εξασθενημένο μυ του περινέου.

Η ουρολοίμωξη λόγω κατακράτησης των ούρων και η μεταβολή της συμπεριφοράς κατά την ούρηση είναι επίσης συχνό επακόλουθο της νόσου. Επιπλέον, λόγω της κατακράτησης των κοπράνων, είναι συχνό το ζώο να εμφανίζει κοπρανώματα.

Σήμερα μάθατε ότι οι σκύλοι έχουν προστάτη και ποιες είναι οι πιο συνηθισμένες ασθένειες που προσβάλλουν τον αδένα. Αν πιστεύετε ότι ο σκύλος σας χρειάζεται κτηνιατρική φροντίδα, φέρτε τον στις Σέρρες. Εδώ, το ένστικτό μας είναι να φροντίζουμε τα ζώα με πολλή αγάπη!