Η διάρροια είναι ένας από τους πιο συχνούς λόγους για τους κηδεμόνες να αναζητήσουν κτηνιατρική βοήθεια. Ωστόσο, όταν αυτό το πρόβλημα υγείας γίνεται πιο συχνό, είναι σημαντικό να είστε πιο προσεκτικοί. κολίτιδα σε σκύλους .

Αλλά, τελικά, τι είναι αυτή η ασθένεια και πώς να την αποτρέψω από το να συμβεί στον σκύλο μου; Παρακάτω, θα βρείτε σημαντικές πληροφορίες σχετικά με αυτή την επιπλοκή.

Κολίτιδα σε σκύλους: δείτε τις αιτίες, τα συμπτώματα και τη θεραπεία της νόσου

A κυνική κολίτιδα Πρόκειται για τη φλεγμονή του παχέος εντέρου, που είναι το κύριο τμήμα του παχέος εντέρου. Η διαταραχή αυτή προκαλεί περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις διάρροιας, επειδή σε αυτή την περιοχή τελειώνει η απορρόφηση του νερού.

Με άλλα λόγια, όταν οι φλεγμονές αφορούν το λεπτό έντερο, το παχύ έντερο μπορεί ακόμα να απορροφήσει μέρος του νερού που δεν είχε απορροφηθεί προηγουμένως και να μειώσει το υγρό κλάσμα των κοπράνων.

Ωστόσο, όταν είναι το τελικό τμήμα του εντέρου που φλεγμαίνει, δεν υπάρχει καμία δομή που να απομακρύνει το νερό από τα κόπρανα και να το επιστρέφει στο σώμα. Τότε είναι που το εντερικές παθήσεις σε σκύλους ως διάρροια, με μεγάλη περιεκτικότητα σε υγρά.

Εκτός του ότι τα κατοικίδια ζώα έχουν πιο υδαρή κόπρανα - ειδικά στο τέλος της αφόδευσης - αφοδεύουν συχνότερα και σε μικρότερο όγκο, μερικές φορές με βλέννα και ζωντανό αίμα. Επιπλέον, μπορεί να παραμένουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε θέση να κάνουν κακά, χωρίς όμως να το κάνουν στην πραγματικότητα.

Αντίθετα, δεν κάνουν σχεδόν ποτέ εμετό ή χάνουν βάρος - επειδή η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών έχει ήδη πραγματοποιηθεί στο λεπτό έντερο.

Συνήθεις αιτίες της κολίτιδας του σκύλου

Πρώτον, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι υπάρχουν δύο τύποι κολίτιδας στους σκύλους: η οξεία, η οποία είναι ξαφνική και μικρής διάρκειας, και η χρόνια, η οποία υποτροπιάζει ή διαρκεί για ημέρες ή εβδομάδες.

Το άγχος από την αλλαγή ρουτίνας και οι διατροφικές διαταραχές είναι οι πιο συχνές αιτίες οξείας κολίτιδας. Συνήθως περιλαμβάνουν την κατάποση σκουπιδιών, φυτών ή περίσσειας τροφής, απότομες αλλαγές στη διατροφή ή ακατάλληλη πρόσληψη θρεπτικών συστατικών.

Μερικές φορές, τα συμπτώματα μπορούν να περιοριστούν σε ένα διαρροϊκό επεισόδιο που υποχωρεί μόνο του - αυτό ονομάζεται αυτοπεριοριζόμενο. κολίτιδα σε σκύλους .

Διάγνωση της κολίτιδας σε σκύλους

Όταν ένας ασθενής μεταφέρεται στον κτηνίατρο επειδή έχει διάρροια, ο επαγγελματίας λαμβάνει ιατρικό ιστορικό για να κατανοήσει τη ρουτίνα και το ιστορικό υγείας του ζώου.

Επιπλέον, μπορεί να αξιολογήσει τη γενική κατάσταση του κατοικίδιου ζώου και να ελέγξει την ένταση της κατάστασης - πότε ξεκίνησε, πόσα επεισόδια διάρροιας έχουν εμφανιστεί από τότε και πώς είναι τα κόπρανα.

Υπάρχουν ακόμα σημάδια που μπορούν να υποδείξουν τις πρώτες διαγνώσεις υποθέσεων στις εικόνες των διατροφικών διαταραχών, της δηλητηρίασης και της παρασίτωσης. Πρόκειται για περιπτώσεις σκύλων σε καλή κατάσταση, αλλά που εσείς/αυτοί περάσατε για αλλαγή διατροφής. Το ίδιο ισχύει και για κατοικίδια που μπορεί να έχουν καταπιεί σκουπίδια ή κάποια ακατάλληλη ουσία.

Σε κάθε περίπτωση, η κολίτιδα σε σκύλους έχει συμπτώματα και θεραπεία Οπότε φροντίστε να πάτε το κατοικίδιό σας στον κτηνίατρο!

Πώς λειτουργεί η θεραπεία της κολίτιδας

Σε γενικές γραμμές, ο γιατρός θα συμβουλεύσει τον ασθενή να διατηρήσει μια ελαφριά, μειωμένη σε όγκο δίαιτα. Επιπλέον, θα εκτιμήσει αν το κατοικίδιο χρειάζεται ορό και θεραπείες για κολίτιδα σε σκύλους .

Η φαρμακευτική αγωγή χρησιμοποιείται για τη μείωση της μικρής εντερικής αιμορραγίας, για την αποκατάσταση του εντερικού μικροβιόκοσμου (προβιοτικά) ή για την καταπολέμηση πιθανών παραγόντων που προκαλούν το πρόβλημα (αντιβιοτικά ή/και αντιπαρασιτικοί παράγοντες).

Ωστόσο, εάν ο ασθενής είναι υποστροφικός και έχει άλλες κλινικές εκδηλώσεις, η έρευνα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω, ακόμη και αν έχουν υπάρξει μόνο λίγα επεισόδια διάρροιας.

Αυτό ισχύει επίσης για περιπτώσεις που έχουν τραβήξει μέρες πριν από τη διαβούλευση ή για καταστάσεις που δεν έχουν υποχωρήσει μέσα σε πέντε ημέρες μετά τις πρώτες παρεμβάσεις. Στην τελευταία περίπτωση, θεωρούνται ήδη χρόνια κολίτιδα.

Σημαντικές εξετάσεις για τη θεραπεία

Για τους ασθενείς αυτούς, συνήθως ζητούνται εξετάσεις αίματος, απεικονιστικές εξετάσεις και εξετάσεις κοπράνων - μερικές φορές ενώ το ζώο νοσηλεύεται στο νοσοκομείο. Οι αξιολογήσεις έχουν ως στόχο να επιβεβαιώσουν ή να αποκλείσουν τα αίτια της πιο σοβαρής οξείας κολίτιδας και των χρόνιων παθήσεων.

Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένα παραδείγματα για το τι θα βρείτε στις εξετάσεις:

• παράσιτα που δεν ήταν ευαίσθητα στην αποπαρασίτωση,
• βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις,
• νεφρικές, ηπατικές και παγκρεατικές αλλοιώσεις,
• κατάποση ξένων σωμάτων, όπως χόρτο, τρίχες και κομμάτια οστών,
• νεοπλάσματα.

Εάν δεν βρεθεί τίποτα από αυτά και η διάρροια συνεχίζεται, η τροφική υπερευαισθησία είναι συνήθως ο επόμενος στόχος του γιατρού. Ο ειδικός μπορεί να επιλέξει μια θεραπευτική διάγνωση και να υιοθετήσει μια δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες και πρωτεΐνες.

Εάν δεν υπάρχει ακόμη βελτίωση, η λύση είναι να σταλεί ο ασθενής για βιοψία, δηλαδή την αφαίρεση ενός τμήματος του εντέρου για να καταλάβουμε τι συμβαίνει.

Εκτός από όλα αυτά, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες το έντερο φλεγμαίνει χωρίς εμφανή αιτία. Αυτές ονομάζονται φλεγμονώδεις εντερικές παθήσεις, οι οποίες καταλήγουν να αντιμετωπίζονται με ανοσοκατασταλτικά και διαιτητικούς περιορισμούς.

Κολίτιδα σε σκύλους: πώς να προλάβετε την ασθένεια

Η θεραπεία της κολίτιδας, επομένως, εξαρτάται από την αιτία και την εξέλιξη της κατάστασης. Μια σημαντική προειδοποίηση είναι ότι τα ζώα δεν πρέπει να λαμβάνουν φάρμακα χωρίς τη συμβουλή ειδικού. Αυτό συμβαίνει διότι, ανάλογα με την αιτία της διάρροιας, η αυτοθεραπεία και η χρήση ορισμένων Αρχική θεραπεία για κολίτιδα σε σκύλους μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα.

Ως εκ τούτου, υπάρχουν τρία έγκυρα μέτρα για να διατηρήσετε το κατοικίδιό σας υγιές και να αποφύγετε όσο το δυνατόν περισσότερο τα επεισόδια κολίτιδας:

1. Παρακολουθήστε τι τρώει και προσφέρετε μια σταθερή και ισορροπημένη διατροφή,
2. Διατηρήστε το απαλλαγμένο από παράσιτα - με τακτική αποπαρασίτωση και εξετάσεις κοπράνων σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου,
3. Βεβαιωθείτε ότι ο εμβολιασμός του ζώου είναι πάντα ενημερωμένος.

Με όλες αυτές τις φροντίδες, είναι πιο εύκολο να απομακρύνετε την πιθανότητα εμφάνισης κρουσμάτων κολίτιδας στους σκύλους. Ωστόσο, αν παρατηρήσετε σημάδια της νόσου, μη διστάσετε να πάρετε το ζώο για συμβουλή. Στο Κτηνιατρείο Σερρών, θα βρείτε την κατάλληλη φροντίδα για το κατοικίδιό σας, επισκεφθείτε την πλησιέστερη μονάδα!