Ίσως έχετε παρατηρήσει ότι, σε ορισμένες φυλές, είναι πολύ συνηθισμένο ο σκύλος να παρουσιάζει μια συγκεκριμένη απόκλιση των ματιών προς τα έξω. Σε άλλες περιπτώσεις, τα μάτια του σκύλου μπορεί να βρίσκονται "μαζί". Όταν συμβαίνει αυτό, λέμε λαϊκά ότι έχουμε ένα στραβός σκύλος αλλά επιστημονικά το ονομάζουμε στραβισμό.

Να κατανοήσουν ποιες είναι οι κύριες αιτίες και οι συνέπειες του στραβισμού στην υγεία και την ποιότητα ζωής των σκύλος Πρώτα απ' όλα, πρέπει να μάθουμε περισσότερα για την κατάσταση αυτή, τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά της. Να πάμε εκεί;

Τύποι στραβισμός σε σκύλους

Όπως και στους ανθρώπους, η στραβισμός σε σκύλους ταξινομείται ανάλογα με τη διάταξη με την οποία παρουσιάζονται τα μάτια. Βασικά, οι τύποι στραβισμού είναι:

• Συγκλίνοντα: το ένα ή και τα δύο μάτια είναι στραμμένα προς τα μέσα, σαν το ζώο να κοιτάζει με το ένα ή και τα δύο μάτια προς την άκρη της μύτης του,
• αποκλίνοντα: το ένα ή και τα δύο μάτια του ζώου αποκλίνουν, δηλαδή σαν να είναι στραμμένα προς τα έξω, προς τα πλάγια,
• ραχιαία: γενικά μονόπλευρη, έτσι ώστε το μάτι του ζώου να είναι στραμμένο προς τα πάνω, δηλαδή προς τη ραχιαία περιοχή,
• κοιλιακό: σε αυτόν τον τύπο, επίσης γενικά μονόπλευρο, το ζώο έχει το μάτι του στραμμένο προς το έδαφος.

Αιτίες του στραβισμού σε σκύλους

Οι περιπτώσεις στραβισμού στους σκύλους είναι συχνές και οφείλονται σε διάφορους παράγοντες. Μεταξύ αυτών, υπάρχουν οι γενετικοί (κληρονομικοί) ή οι επίκτητοι (λόγω τραυματισμών, νευρολογικών παθήσεων, όγκων), όπως θα δούμε στη συνέχεια.

Γενετικός ή κληρονομικός στραβισμός

Εν ολίγοις, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι οι γενετικές (κληρονομικές) περιπτώσεις θεωρούνται φυσιολογικά αποδεκτές, οπότε δεν επιφέρουν σημαντικούς κινδύνους για την σκύλος Είναι ιδιαίτερα συχνές για ορισμένες φυλές σκύλων: Pug, γαλλικό μπουλντόγκ, Shar Pei και Shih Tzu.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, καθώς το ζώο έχει γενετική τάση που συνδέεται με τη φυλή, δεν υπάρχει παθολογική διαδικασία. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι, κατά τη διάρκεια της κύησης, οι μύες που εμπλέκονται στη σταθεροποίηση και την κίνηση των ματιών δεν αναπτύσσονται πλήρως, οπότε αντικαθίστανται από ινώδη ιστό, με αποτέλεσμα την στραβισμός σκύλου .

Επίκτητος στραβισμός

Ο επίκτητος στραβισμός σκύλου είναι αυτός κατά τον οποίο ο σκύλος, που γεννιέται χωρίς καμία ανωμαλία, αναπτύσσει αυτή την κλινική κατάσταση ως αποτέλεσμα κάποιας παθολογικής διαδικασίας μιας νόσου ή ενός τραύματος.

Τραύμα που επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο τα οπτικά νεύρα ή οποιονδήποτε από τους μύες που εμπλέκονται στη σταθεροποίηση και την κίνηση των ματιών (ευθύς, λοξός και αναστολέας οφθαλμικός μυς) μπορεί να αφήσει το κουτάβι στραβό.

Αρχικά, οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις που σχετίζονται με τραύματα που μπορεί να αφήσουν το σκύλο με στραβό μάτι περιλαμβάνουν: τραύματα, τροχαία ατυχήματα και ατυχήματα με τραυματισμούς στο κεφάλι.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι απαραίτητο ο κηδεμόνας να είναι προσεκτικός και να αναζητήσει αμέσως κτηνιατρική φροντίδα για να διενεργήσει ειδικές εξετάσεις και να εντοπίσει, με έγκαιρο τρόπο, πιθανές βλάβες στις δομές αυτές.

Κύριες ασθένειες που μπορούν να κάνουν το σκύλο να στραβώσει (στραβός)

Οι όγκοι και οι νεοπλασματικές μάζες που αναπτύσσονται στο κεφάλι μπορούν να ασκήσουν πίεση στις δομές (μύες και νεύρα) που εμπλέκονται στην κίνηση των ματιών. Αυτό μπορεί να επηρεάσει αυτή τη διαδικασία, προκαλώντας στραβισμό.

Σε περιπτώσεις ανοσοδιαμεσολαβούμενης μυοσίτιδας, φλεγμονώδη κύτταρα διηθούν τους μύες που εμπλέκονται στην κίνηση των ματιών. Αυτή η μολυσματική διαδικασία μπορεί να προκαλέσει στραβισμό.

Εκτός αυτού, ασθένειες που επηρεάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα όπως η meningoencefalite granulomatosa και η hidrocefalia, μεταξύ άλλων, μπορούν να προκαλέσουν μια εικόνα στραβισμού στους σκύλους. Ως εκ τούτου, είναι θεμελιώδες ότι, πριν από κάθε σήμα που συνεπάγεται αλλαγή συμπεριφοράς, ο δάσκαλος αναζητά αμέσως τον κτηνίατρο.

Συνέπειες του στραβισμού

Οι αρνητικές συνέπειες του στραβισμού επηρεάζουν κυρίως τις περιπτώσεις όπου η πάθηση είναι επίκτητη. Τα ζώα αυτά τείνουν σε σταδιακή απώλεια της οπτικής οξύτητας, μείωση της ικανότητας σχηματισμού τρισδιάστατων εικόνων και ανισορροπία των δυνάμεων σχηματισμού εικόνων σε επίπεδο εγκεφάλου.

Μια άλλη συνέπεια είναι ότι το ένα από τα μάτια (χωρίς απόκλιση) του σταυρομάτη σκύλου τείνει να εργάζεται περισσότερο από το άλλο. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε αυτό που ονομάζουμε "τεμπέλικο μάτι", δηλαδή το ένα από τα μάτια εργάζεται υπερβολικά ενώ το άλλο εργάζεται πολύ λίγο σε αυτόν τον μηχανισμό σχηματισμού εικόνας.

Τρόποι αντιμετώπισης του στραβισμού

Entao, πώς να διορθώσετε τον στραβισμό σε σκύλους Η απάντηση εξαρτάται από τη λεπτομερή ανάλυση κάθε περίπτωσης. Ως εκ τούτου, πρέπει να εκτιμηθούν, μεταξύ άλλων, τα αίτια, οι επιπτώσεις που προκαλούνται στην υγεία του ζώου, οι κίνδυνοι από την εκτέλεση μιας χειρουργικής επέμβασης.

Κατά γενικό κανόνα, στις περιπτώσεις που είναι κληρονομικές, συνιστάται να μην επεμβαίνουμε, καθώς το ζώο είναι προσαρμοσμένο σε αυτή την κατάσταση. Από την άλλη πλευρά, στις περιπτώσεις που αναπτύσσονται από ασθένεια ή τραύμα, συνήθως ενδείκνυται επείγουσα χειρουργική επέμβαση.

Σίγουρα, πριν από οποιαδήποτε αλλοίωση ή σημάδι που υποδηλώνει την ανάπτυξη στραβισμού, θα πρέπει να αναζητήσει άμεσα κτηνιατρική ιατρική παρακολούθηση. Σε περίπτωση που έχετε ή γνωρίζετε κάποιον που έχει σκύλο με στραβισμό στο σπίτι, να υπολογίζετε πάντα στη βοήθεια των επαγγελματιών του Κτηνιατρικού Κέντρου Σερρών, γιατί θα ξέρουμε πώς να τον καθοδηγήσουμε και να αναζητήσουμε το καλύτερο για την υγεία του καλύτερου φίλου του.