သင့်ကြောင်က နှာချေပြီး ဝမ်းနည်းနေပြီး နှာရည်ယိုနေပါသလား။ ဒီလိုဖြစ်လာတဲ့အခါ၊ feline rhinotracheitis လို့ ခေါ်တဲ့ ရောဂါတစ်ခုအတွက် လူကြိုက်များတဲ့ နာမည် အအေးကြောင် ကို သတိထားမိပါတယ်။ မင်းသူ့ကိုသိလား? ဒီရောဂါကိုဘာတွေဖြစ်စေသလဲ၊ ဘယ်လိုကုသရမလဲဆိုတာ ကြည့်လိုက်ပါဦး။

အအေးမိကြောင်လား။ Rhinotracheitis သည် ဗိုင်းရပ်စ်ရောဂါ

Feline rhinotracheitis သည် တုပ်ကွေးမိပါက ထိုလူများနှင့် အလွန်ဆင်တူသော ဆေးခန်းပြလက္ခဏာများကို ဖြစ်စေသည်။ ထို့ကြောင့် ကျူရှင်ဆရာသည် ကြောင်ကို အအေးမိခြင်းမှ ခွဲခြားသိမြင်တတ်ပါသည်။

ဤအခြေအနေတွင်၊ ကြောင်တုပ်ကွေး ကိုပေးသောအရာမှာ feline herpesvirus 1 (HVF-1) ဟုခေါ်သော ဗိုင်းရပ်စ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် Herpesviridae မိသားစုမှဖြစ်သည်။ ရောဂါဘယ ကြီးမားသည်။ ကြောင်များတွင် အသက်ရှူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာရောဂါများ၏ 40% ကျော်သည် ဤဗိုင်းရပ်စ်ကြောင့် ဖြစ်ပွားသည်ဟု ခန့်မှန်းရသည်။

ကြောင်များတွင် တုပ်ကွေးဖြစ်စေသော ဗိုင်းရပ်စ် သည် တိုက်ရိုက်ထိတွေ့ခြင်းမှမဟုတ်ဘဲ ထိခိုက်မိသောတိရစ္ဆာန်၏ တံတွေး၊ နှာခေါင်းနှင့် လည်ချောင်းအညစ်အကြေးများနှင့် ထိတွေ့ခြင်းမှတစ်ဆင့် ဖြစ်ပွားပါသည်။ ကျန်းမာသောကြောင်လေးသည် ဗိုင်းရပ်စ်နှင့် ထိတွေ့မိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သေးငယ်သောဇီဝရုပ်များသည် ပါးစပ်၊ နှာခေါင်း သို့မဟုတ် မျက်မြှေးလမ်းကြောင်းမှတဆင့် စိမ့်ဝင်သွားသည်။

သက်ရှိအတွင်းတွင်၊ ၎င်းသည် နှာခေါင်း၏တစ်ရှူးများကို ကူးစက်ကာ pharynx၊ trachea နှင့် bronchi မှတဆင့် ကူးစက်သည်။ ဤအဆင့်တွင်၊ မကြာမီတွင် ကျူရှင်ဆရာသည် ကြောင်သည် အအေးမိသွားကြောင်း သတိပြုမိပါသည်။

အအေးမိသောကြောင်မှပြသသောလက်တွေ့လက္ခဏာများ

အအေးမိသောကြောင်တွင် ပိုင်ရှင်ရှိလေ့ရှိသောလက္ခဏာများ အလွယ်တကူ သတိပြုမိနိုင်သော်လည်း ကိစ္စပေါ်မူတည်၍ ကွဲပြားနိုင်သည်။ ခွေးပေါက်စ၊ အရွယ်ရောက်ပြီး အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်များ၊ မည်သည့်မျိုးရိုး သို့မဟုတ် လိင်မဆို ထိခိုက်နိုင်သည်ကို သတိရသင့်သည်။ ထို့ကြောင့် တိရိစ္ဆာန်တွင်ရှိသော လက္ခဏာများကို သတိပြုမိပါက တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ခေါ်ဆောင်သွားရပါမည်။ အဖြစ်များဆုံးများထဲတွင်-

• အအေးမိနှာချေခြင်း ;
• ချောင်းဆိုးခြင်း၊
• နှာရည်ယိုခြင်း၊
• မျက်စိထွက်ခြင်း၊
• အစာစားချင်စိတ် လျော့နည်းခြင်း၊
• စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၊
• မျက်လုံးနီရဲခြင်း၊
• ခံတွင်းအနာ၊
• သွားရည်ကျခြင်း။

အချို့ကိစ္စများတွင်၊ မကုသဘဲထားပါက ကြောင်၏အအေးမိမှုသည် ဒုတိယဘက်တီးရီးယားပိုးဝင်ခြင်းကြောင့် ပိုဆိုးလာနိုင်သည်။ အဆုတ်အအေးမိရောဂါအထိ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိပါတယ်။ ထို့ကြောင့်၊ အုပ်ထိန်းသူသည် တိရစ္ဆာန်ကို အာရုံစိုက်ပြီး တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ သတ်မှတ်ထားသော တုပ်ကွေးရောဂါ ကြောင်အတွက် ဆေးဝါးကို စီမံရပါမည်။

ရောဂါရှာဖွေခြင်း

ဆေးခန်းတွင်၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာသည် ၎င်း၏အထွေထွေကျန်းမာရေးအခြေအနေကို သိရှိရန် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်အား ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာစစ်ဆေးမှုပြုလုပ်မည်ဖြစ်သည်။ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးနေစဉ်အတွင်း သင်သည် အပူချိန်ကိုတိုင်းတာပြီး ကြောင်များတွင် အအေးမိခြင်း အမှန်တကယ်ဟုတ်မဟုတ် သိရှိရန် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို နားထောင်ပါမည်။ ထို့အပြင်၊ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်သည် ရောဂါ၏အကြောင်းရင်းကိုအတည်ပြုရန် အအေးမိသောကြောင်အတွက် နောက်ထပ်စစ်ဆေးမှုများတောင်းဆိုနိုင်သည်။

PCR (polymerase ကွင်းဆက်တုံ့ပြန်မှု – PCR) စမ်းသပ်မှုကို လုပ်ဆောင်နိုင်ပြီး calicivirus သို့မဟုတ် chlamydial ပိုးကူးစက်မှုမှ rhinotracheitis ၏ရောဂါလက္ခဏာကို ခွဲခြားသိမြင်နိုင်စေရန် ကူညီပေးလိမ့်မည် (အများအားဖြင့်ကြောင်များတွင် အဆုတ်အအေးမိခြင်းတွင် တွေ့ရသည်)။ ထို့အပြင်၊ သင်သည် သွေးအရေအတွက်၊ leukogram နှင့် အခြားအရာများကို တောင်းဆိုနိုင်သည်။

ကြောင်အအေးမိကုသမှု

ရောဂါရှာဖွေသတ်မှတ်ပြီးသည်နှင့်၊ ပညာရှင်သည် အကောင်းဆုံး ကြောင်အအေးမိဆေး ကို ညွှန်းနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ပရိုတိုကောရွေးချယ်မှုသည် ကြောင်ပြသထားသည့် ဆေးခန်းပြပုံအတိုင်း ကွဲပြားနိုင်သည်။

ပိုမိုပြင်းထန်သောအခြေအနေများတွင်၊ တိရစ္ဆာန်သည် အရည်ကုထုံးခံယူရန် လိုအပ်နိုင်သည်။ တံတွေးထုတ်လုပ်မှု တိုးမြင့်လာခြင်းနှင့် အစားအသောက် ညံ့ဖျင်းခြင်းတို့ကြောင့် ရေဓာတ်ကို ထိန်းသိမ်းပေးသည့်အပြင် ပိုတက်စီယမ်နှင့် ကာဗွန်နိတ်များ ဆုံးရှုံးခြင်းကို ပြန်လည်ဖြည့်တင်းပေးပါသည်။

မကုသပါက ရောဂါ တိုးလာနိုင်ပြီး အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ အသက်အန္တရာယ် ကျရောက်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် အအေးမိကြောင်တွင် ပြောင်းလဲမှုတစ်စုံတစ်ရာ သတိပြုမိပါက အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ခေါ်ဆောင်သွားရန် အရေးကြီးပါသည်။

ကြောင်တုပ်ကွေးကို ရှောင်ရှားနိုင်သည်

ကြောင်အားလုံးကို နှစ်စဉ် ကာကွယ်ဆေး ထိုးသင့်ပါသည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ ပေးသော ကာကွယ်ဆေးများထဲမှ တစ်ခုကို V3 ဟုခေါ်သည်။ သူမသည် ကြောင်ကလေးကို feline rhinotracheitis၊ feline calicivirosis နှင့် feline panleukopenia တို့မှ ကာကွယ်ပေးသည်။

ထို့ကြောင့် အအေးမိသောကြောင်ကို ရှောင်ရှားရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ ၎င်း၏ ကာကွယ်ဆေးထိုးကတ်ကို ခေတ်မီကြောင်း သေချာစေရန်ဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သင့်အား ကျန်းမာနေစေရန်အတွက် အခြားသော စောင့်ရှောက်မှုသည် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။ ၎င်းတို့ထဲတွင်-

• သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်အား အစာကောင်းကောင်းကျွေးခြင်း၊
• သူ့တွင် လုံခြုံသောနေရာ၊ ကင်းစင်ကြောင်း သေချာပါစေ။နေဖို့လေ၊
• ပိုးကောင်များကို နောက်ဆုံးပေါ် ပိုးသတ်ခြင်းများကို ဆက်လုပ်ပါ။
• ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းကို မမေ့ပါနှင့်။
• အကောင်အရေအတွက်ထက် သောက်သုံးစမ်းရေ အရေအတွက်ထက် ရေကို အမြဲလတ်ဆတ်နေအောင်ထားပါ။

သင့်ကြောင်ကလေးကို ကာကွယ်ဆေးထိုးရန် သံသယရှိပါသလား။ ဒါဆို ဘယ်လို လုပ်ရမလဲဆိုတာ ကြည့်လိုက်ပါဦး။