Heb je gemerkt dat je kat het moeilijk vindt om te lopen en liever gaat liggen dan rond te lopen? Een van de mogelijke oorzaken van deze gedragsverandering is een gezondheidsprobleem genaamd heupdysplasie bij katten Kijk hoe je je kitten kunt helpen!

Wat is heupdysplasie bij katten?

Ten eerste moet je weten dat de heupdysplasie bij katten Het is geen veel voorkomende ziekte bij deze huisdieren. Meestal treft het honden, vooral grote.

Op een lekenmanier kun je zeggen dat het probleem optreedt wanneer het heupbot niet goed aansluit op het beenbot. Dit komt door een misvorming van de femurkop of het acetabulum, of slijtage van het gewricht, wat resulteert in een dislocatie (afwijking) van de femurkop - een deel van het bot dat in de heup past.

Hoewel in de meeste gevallen beide heupgewrichten aangetast zijn, is het mogelijk dat bij een kat de ene kant meer aangetast is dan de andere.

Door de pijn veroorzaakt heupdysplasie veranderingen in het gedrag en de routine van het dier. Daarom is het beter hoe eerder het wordt behandeld, gediagnosticeerd en behandeld.

Welke rassen hebben aanleg voor dysplasie?

Net als bij honden komt heupdysplasie bij katten vaker voor bij grotere rassen:

• Maine Coon;
• Perzisch,
• Himalaya.

In de meeste gevallen worden de eerste tekenen waargenomen wanneer het dier ongeveer drie jaar oud is.

Net zoals er een aanleg is volgens de grootte van het dier, is er ook een grotere kans dat katten met mediale luxatie van de patella (het kniebot) meer aanleg hebben om heupdysplasie bij katten te ontwikkelen.

Bovendien wordt aangenomen dat dysplasie erfelijke componenten heeft. Met andere woorden: als de ouders het probleem hebben, is de kans groter dat de puppy het ook heeft.

Hoe weet je of er sprake is van heupdysplasie bij katten?

Er is niet precies een klinisch teken dat de voogd er zeker van maakt dat het een geval van heupdysplasie is. Als de kat de ziekte heeft, presenteert hij meestal een reeks routineveranderingen, maar ze komen ook voor bij andere gezondheidsproblemen. Het dier, bijvoorbeeld:

• Wees stiller;
• Hij stopt met spelen in huis en klimt overal op;
• Vermijd traplopen;
• Vermijd ondersteuning van het gecompromitteerde ledemaat als het er een is;
• Heeft moeite met hurken om te poepen of te plassen,
• Hij begint te hinken.

Als je een van deze veranderingen opmerkt, neem je je kat mee naar de dierenarts. Naast het lichamelijk onderzoek is het gebruikelijk dat de dierenarts om een röntgenfoto vraagt, om het volgende te bevestigen of uit te sluiten diagnose van heupdysplasie bij katten .

De mate van pijndysplasie is een belangrijke factor bij het bepalen van de behandeling.

Behandeling voor heupdysplasie

Er is geen klinische behandeling die dysplasie geneest, omdat er geen medicijn is dat dijbeen en acetabulum weer in elkaar laat passen.

Maar klinisch gezien zijn er verschillende medicijnen die door de dierenarts kunnen worden voorgeschreven om de pijn onder controle te houden en de levenskwaliteit van het huisdier te verbeteren.

Gewichtsvermindering bij huisdieren met obesitas is erg belangrijk. Dit zal helpen om de last op de aangetaste gewrichten te verminderen. De verzorger moet ook de routine van het katje gemakkelijker maken door de kattenbak, het eten en het beddengoed op plekken te zetten die gemakkelijker toegankelijk zijn.

Naast pijnstillers en ontstekingsremmers wordt meestal ook fysiotherapie gebruikt als behandelingsprotocol.

Als de klinische behandeling geen bevredigende resultaten oplevert, bestaat de mogelijkheid dat de dierenarts een chirurgische ingreep aanbeveelt. Er zijn verschillende technieken, variërend van het schrapen van het acetabulum om zenuwuiteinden te verwijderen en de pijn onder controle te houden tot het plaatsen van prothesen.

Als je een verandering in het humeur of de manier van lopen van je huisdier hebt opgemerkt, zoek dan zo snel mogelijk een dierenarts op. Bij Seres vind je 24-uurs zorg. Neem contact met ons op!