O het zenuwstelsel van de hond Voor didactische doeleinden verdelen we het echter in het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel.

Het zenuwstelsel is het informatiecentrum, waar informatie wordt ontvangen, geïnterpreteerd, opgeslagen en op gereageerd. Het is een complex systeem dat we voor je zullen ontcijferen.

Het centrale zenuwstelsel en het neuron

O centraal zenuwstelsel De hersenen zijn onderverdeeld in de grote hersenen, de kleine hersenen en de hersenstam, die op zijn beurt weer is onderverdeeld in de middenhersenen, de hersendelen en het merg.

Het neuron daarentegen is de functionele eenheid van de zenuwstelsel Ze zijn karakteristieke cellen van dit systeem en hun belangrijkste functie is het geleiden van zenuwimpulsen. Het is bekend dat ze niet regenereren, daarom is het zo belangrijk om ze te behouden.

Ze bestaan uit drie delen: de dendrieten, het axon en het cellichaam. De dendrieten zijn een stimulus-ontvangend netwerk dat de zenuwimpuls naar het cellichaam draagt.

Het axon is als een kabel voor het geleiden van prikkels. Elk neuron heeft maar één axon. De myelineschede omringt het axon en zijn functie is om de doorgang van de zenuwimpuls te vergemakkelijken.

Het cellichaam is het centrale deel van het neuron, waar zich de kern bevindt. Het ontvangt en integreert de prikkels en is verantwoordelijk voor het celleven, het onderhouden van het metabolisme en de voeding. Het houdt het zenuwstelsel van de hond in leven.

Communicatie tussen neuronen

De communicatie tussen het ene neuron en het andere vindt plaats in een gebied dat synaps wordt genoemd. Dit is de samenkomst van het axon met de dendriet van het volgende neuron dat de elektrische impuls verder zal dragen. Het ene neuron raakt het andere niet aan. De prikkel komt aan in het synapsgebied en produceert een chemische reactie, neurotransmitter genaamd, die het volgende neuron zal stimuleren.

De hersenen

Net als bij mensen bestaan de hersenen bij honden uit twee hersenhelften: de linker- en rechterhersenhelft. Elke hersenhelft is verdeeld in vier kwabben: pariëtale, frontale, temporale en occipitale kwabben. Ze hebben twee verschillende lagen: een binnenste, witte substantie genoemd, en een andere die het omringt, grijze substantie genoemd.

Het gebied met een hoge concentratie neuroncellichamen heeft een grijzige kleur en wordt de grijze substantie van de het zenuwstelsel van een hond Het is de plaats voor het ontvangen en integreren van informatie en reacties.

Daarentegen bevat het gebied dat de witte stof wordt genoemd een enorme concentratie axonen met een grote hoeveelheid myelinevezels, die witachtig van kleur zijn. Het is verantwoordelijk voor het geleiden van informatie en de reacties daarop.

Frontale kwab

Bevindt zich in het voorste deel van de hersenen en is de grootste van de hersenkwabben. Het is waar de planning van acties en bewegingen plaatsvindt, het is het centrum van emotionele en gedragscontrole, verantwoordelijk voor de persoonlijkheid van honden.

Beschadiging van deze kwab veroorzaakt verlamming, onvermogen om zich uit te drukken, problemen met het uitvoeren van taken en veranderingen in persoonlijkheid en gedrag - belangrijke functies van het zenuwstelsel van de hond.

Pariëtale kwab

Het bevindt zich achter de frontale kwab en bevat sensorische informatie zoals temperatuur, aanraking, druk en pijn en is verantwoordelijk voor het vermogen om de grootte, vorm en afstand van objecten te beoordelen.

Met de pariëtale kwab ontvangt het dier prikkels uit de omgeving en vertegenwoordigt het alle gebieden van het lichaam. Het is erg belangrijk in het zenuwstelsel van de hond en het is ook de kwab die verantwoordelijk is voor ruimtelijke locatie.

De posterieure zone is een secundair gebied met betrekking tot de functie, omdat het de door de anterieure regio ontvangen informatie analyseert, interpreteert en integreert. Het maakt de locatie van het dier in de ruimte en de herkenning van de door aanraking ontvangen informatie mogelijk.

Temporale kwab

Het bevindt zich boven de oren en zijn belangrijkste functie is het interpreteren van auditieve geluidsprikkels. Deze informatie wordt verwerkt door associatie, dat wil zeggen dat eerdere prikkels worden geïnterpreteerd en als ze opnieuw voorkomen, worden ze gemakkelijk herkend.

Occipitale kwab

Het bevindt zich in het achterste en inferieure deel van de hersenen, de visuele cortex genoemd, omdat het de prikkels interpreteert die afkomstig zijn van het gezichtsvermogen van het dier. Letsels in dit gebied maken het onmogelijk om objecten en zelfs de gezichten van bekende mensen of familieleden te herkennen en kunnen het dier volledig blind maken.

Perifeer zenuwstelsel

O perifeer zenuwstelsel Het bestaat uit de ganglia, spinale zenuwen en zenuwuiteinden. Het omvat de hersenzenuwen die het encephalon verlaten naar het hoofd en de nek.

De perifere zenuwen - de zenuwen die hun oorsprong vinden in de hersenen en het ruggenmerg - worden motorische zenuwen genoemd. Deze zenuwen zijn verantwoordelijk voor spierbeweging, houding en reflexen. Sensorische zenuwen zijn de perifere zenuwen die terugkeren naar de hersenen.

Er zijn zenuwen die deel uitmaken van de autonoom zenuwstelsel Ze controleren de onwillekeurige bewegingen van interne organen zoals het hart, de bloedvaten, de longen, de blaas, enz.

Op de huid en andere zintuigen bevinden zich receptoren, perifere receptoren genoemd, die het zenuwstelsel van de hond informeren over verschillende prikkels zoals warmte, kou, druk en pijn.

Perifere zenuwen en receptoren zijn verantwoordelijk voor de boogreflex. Als je op de staart van je hond trapt, trekt hij onmiddellijk aan zijn staart. Dat is een boogreflex. Een zeer snelle en primitieve zenuwprikkel die betrokken is bij de veiligheid en overleving van het dier.

Nu weet je meer over het zenuwstelsel van de hond, het regulatiesysteem van motorische functies, zintuigen, gedrag en persoonlijkheid van honden. Als je veranderingen in deze functies opmerkt, neem dan contact met ons op. We zijn je huisdier graag van dienst.