De kat is tegenwoordig erg populair. Hij is speels en makkelijk te verzorgen en is steeds vaker aanwezig in huizen over de hele wereld. Maar ondanks dat hij makkelijk in de omgang is, is hij daardoor niet gevrijwaard van ziektes zoals urine-infectie bij katten .

A urine-infectie bij de kat We weten dat de kat een dier is dat snel gestrest raakt, en dit beïnvloedt de gezondheid van zijn urinewegen.

Waarom is de kat een gestrest dier?

Jouw verhaal beantwoordt deze vraag. In de natuur kan hij zowel jager als prooi zijn voor grotere dieren. Als hij op jacht gaat, moet hij oppassen dat hij geen maaltijd wordt.

Katachtigen zijn adrenerge dieren, met andere woorden, ze hebben hun adrenaline altijd paraat. Als ze op een prooi moeten jagen, krijgen ze een adrenalinestoot! En als het is om te vluchten, nog meer adrenaline!

Deze alertheid houdt het dier in leven in het wild, maar in zijn leefomgeving met mensen kan het schadelijk zijn en leiden tot ziekten. Onder de ziekten van de lagere urinewegen bij katten (FUID) is de meest voorkomende interstitiële cystitis bij katten Dit is een zelfbeperkende aandoening, met een grote kans op herhaling, die deel uitmaakt van iets groters: het syndroom van Pandora.

Het syndroom van Pandora

Deze term werd gekozen naar analogie van de Doos van Pandora uit de Griekse mythologie, een legendarisch artefact dat door Zeus aan de eerste door hem geschapen vrouw werd gegeven, met de instructie om het nooit te openen. Door zijn bevel te negeren, ontketende Pandora al het kwaad van de wereld. Het verhaal confronteert de veelheid van organen die beïnvloed zijn.

Pandora's syndroom is de term die wordt gebruikt om een reeks aandoeningen te benoemen die het gevolg zijn van interstitiële cystitis bij katten. urinewegen lager, maar ook psychologische, endocriene en immunologische aspecten .

Daarom heeft deze verandering in het lichaam van de kat een psycho-immunoneuroendocrien, inflammatoir en niet-infectieus karakter, veroorzaakt het systemische laesies en kan het bijgevolg sommige organen van de kat omvatten.

De symptomen van urine-infectie bij katten zijn vergelijkbaar met die van mensen: veel naar het toilet gaan en er komt weinig urine uit, bloederige urine, pijn bij het plassen en, bij katachtigen, het "verwarren" van de zandbak, buiten de zandbak plassen, naast overmatig likken van de genitaliën en vocalisatie.

Als het dier mannelijk is, kan de plasbuis gemakkelijker verstopt raken, door een soort tampon van de ontsteking. In dit geval stopt hij volledig met plassen en moet hij met spoed naar de dierenarts worden gebracht.

In gevallen van urethrale obstructie De patiënt heeft specifieke medische zorg nodig, waarvoor soms een ziekenhuisopname nodig is. Aangezien de behandeling bestaat uit het opheffen van de obstructie met een urethrale katheter (de patiënt moet onder narcose), moet de patiënt na de procedure voldoende analgesie krijgen en de hydro-elektrolytische balans op peil houden (met intraveneus serum).

Het is mogelijk om antidepressiva te gebruiken (alleen de dierenarts weet of het echt nodig is om zo'n medicijn in te nemen) als aanvulling op de behandeling van urineweginfecties bij katten (wanneer deze worden geassocieerd met interstitiële cystitis bij katten), naast de aanbeveling om het aantal kattenbakken te verhogen, de omgeving te verrijken en stress te verminderen. De introductie van natvoer maakt ook deel uit van de behandeling.therapeutica van de ziekte.

Het gebruik van holen op hoge plaatsen wordt ten zeerste aanbevolen, zodat wanneer de rommel in huis voor het dier drastisch is, het de plek gewoon kan verlaten en naar een rustigere plek kan gaan.

Het plaatsen van natuurlijke elementen, zoals boomstammen en stenen, of kunstmatige elementen zoals touwen, hoge planken en speeltjes met lekkernijen erin is aangewezen. Het stimuleren van de jachtgewoonte door het voedsel op verschillende plaatsen te verstoppen leidt het dier ook af.

Meer interactie met de kat door dagelijks borstelen en spelen is zeer effectief. Het gebruik van synthetische feromonen die het dier kalmeren, vermindert zijn angst.

Met al deze trucs kan de urineweginfectie bij katten van psychogene oorsprong succesvol worden behandeld. Maar vergeet niet dat de infectie terug kan komen als de stress bij de katachtige toeneemt.

Urinestenen

Het zijn in eerste instantie kleine stenen, die vaak worden gevormd in de blaas of nieren van de kat en die de oorzaak kunnen zijn van een verstopping van de urinebuis, waardoor spontaan urineren (plassen) wordt verhinderd.

De symptomen van urethrale obstructie door calculi zijn dezelfde als die van plugobstructie bij idiopathische cystitis. De behandeling bestaat ook uit het opheffen van de obstructie en kan zelfs evolueren naar een operatie, afhankelijk van de grootte van de calculus, de plaats waar hij vastzit en de herhaling van de aandoening.

Bacteriële urineweginfectie

Deze infectie, die als frequent wordt beschouwd in de veterinaire klinische routine, komt vaker voor bij honden. Bovendien is urine van nature zuurder bij katachtigen, wat de kans op bacteriële groei verkleint.

Meestal veroorzaakt door bacteriën uit het terminale deel van de urinebuis. De symptomen zijn hetzelfde als bij interstitiële cystitis, maar er is sprake van bacteriën, waardoor het niet "interstitieel" wordt genoemd, maar bacteriële cystitis.

In dit geval worden antibiotica gebruikt als basis van de behandeling (een kweek en antibiogram worden aanbevolen om uit te zoeken of de oorzaak echt besmettelijk is en welk antibioticum het beste is voor de veroorzaker), evenals pijnstillers en ontstekingsremmers (afhankelijk van het geval, niet altijd voorgeschreven).

Met al deze informatie moet je de ziekte niet erger laten worden. Breng je kat bij het minste teken van een urineweginfectie naar de dierenarts en zorg goed voor hem!