ডিপ্ৰেছন থকা কুকুৰটোক চিনাক্ত কৰা সম্ভৱনে ? বহুতে এতিয়াও বিশ্বাস কৰা নাই, কিন্তু এনেকুৱা অধ্যয়ন আছে যিয়ে প্ৰমাণ কৰিছে যে জীৱ-জন্তুবোৰো আৱেগিকভাৱে জোকাৰি যায়। ইয়াৰ ভিতৰত উদ্বেগ আৰু হতাশাও অন্তৰ্ভুক্ত। আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোৱে এনে অৱস্থাৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈছেনে?

কুকুৰৰ হতাশাৰ কাৰণ

কুকুৰৰ হতাশা ক এটা নিৰৱ ৰোগ বুলি ধৰিব পাৰি যিটো সদায় মালিকে সোনকালে চিনাক্ত নকৰে . কিবা এটা ঠিক নহয় বুলি লক্ষ্য কৰিবলৈ আপুনি অতি মৰমিয়াল হ’ব লাগিব আৰু পোহনীয়া জন্তুটোৰ কাম-কাজত মনোযোগ দিব লাগিব।

কেনিন ডিপ্ৰেছন আৰু ব্ৰাজিলৰ পোহনীয়া জন্তুৰ আচৰণ ভালদৰে বুজিবলৈ প্ৰয়াস কৰি এটা সমীক্ষা কৰা হৈছিল, যাৰ ফলাফল বৈজ্ঞানিক প্ৰতিবেদন ত প্ৰকাশ কৰা হৈছিল। কিছুমান কৌতুহলজনক তথ্য গৱেষকসকলে চিনাক্ত কৰিছিল।

ইয়াৰে এটা হ’ল যিবোৰ কুকুৰৰ মাইকী অভিভাৱক থাকে, সেইবোৰ কুকুৰ বেছি ভয়ংকৰ হয়। অকলে অৰ্থাৎ ঘৰত আন এটা কুকুৰৰ উপস্থিতি নোহোৱাকৈ থকা নিউট্ৰেড কৰা প্ৰাণীবোৰৰ ক্ষেত্ৰতো একেই কথা।

ব্ৰাজিলৰ জীৱ-জন্তুৰ ওপৰত কৰা অধ্যয়নত উল্লেখ কৰা আন এটা কথা হৈছে পোহনীয়া জন্তুৰ প্ৰফাইলৰ বিষয়ে যিবোৰে হতাশাজনক অৱস্থাৰ সৃষ্টি কৰাৰ সম্ভাৱনা বেছি। ফলাফলসমূহে ইংগিত দিয়ে যে, বৃদ্ধ হ’লে জন্তুটোৰ হতাশা হোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি।

বৃদ্ধ কুকুৰৰ হতাশাৰ লক্ষণ বিচাৰি পোৱাৰ এই অধিক সম্ভাৱনাৰ কাৰণ এইটোৱেই হ’ব পাৰে যে এই প্ৰাণীবোৰৰ শক্তি কম।এইদৰে যদি তেওঁলোকক উদ্দীপিত কৰা নহয় তেন্তে তেওঁলোক হতাশ হ’ব পাৰে।

কিন্তু যেতিয়া লোমশজনে ঘৰৰ ভিতৰত থাকে তেতিয়া তেওঁৰ শক্তি অধিক হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে, অৰ্থাৎ হতাশাত আক্ৰান্ত কুকুৰ পোৱাৰ সম্ভাৱনা কম। তদুপৰি জাত নিৰ্দিষ্ট কুকুৰৰ তুলনাত মিশ্ৰিত জাতৰ জীৱ-জন্তুবোৰ অধিক উৎসাহী আৰু অধিক শক্তি থকা বুলি ধৰা হয়।

অন্যান্য কাৰক

যদিও অধ্যয়নটোৱে উজ্জ্বল কৰি তুলিছে যে হতাশাত আক্ৰান্ত কুকুৰ এটাৰ আৱিষ্কাৰত বয়স প্ৰাসংগিক হ’ব পাৰে, এইটোৱেই একমাত্ৰ কাৰক নহয়। প্ৰায়ে, ৰুটিনৰ পৰিৱৰ্তনে জীৱ-জন্তুবোৰক ইমানেই তীব্ৰভাৱে প্ৰভাৱিত কৰে যে ইয়াৰ ফলত কুকুৰটোৰ হতাশা হয়। কাৰণসমূহৰ ভিতৰত আছে:

• প্ৰাণীটোৱে যাৰ লগত যোগাযোগ কৰিব পাৰে, মৃত্যু বা ভ্ৰমণৰ বাবে, কোনোবা এজনৰ অনুপস্থিতি;
• নতুন পোহনীয়া জন্তু গ্ৰহণ কৰা;
• পৰিয়াললৈ নতুন মানৱ সদস্যৰ আগমন, যেনে কেঁচুৱা (জীৱটোৰ ৰুটিন সলনি হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে);
• ঘৰ সলনি কৰা, বিশেষকৈ যদি ই ডাঙৰৰ পৰা সৰুলৈ হয় আৰু যদি কুকুৰটোৰ ঠাই কমিছে;
• সাধাৰণ ৰুটিনৰ পৰিৱৰ্তন, য'ত জন্তুটো জড়িত হৈ থাকে, উদাহৰণস্বৰূপে, যেতিয়া টিউটৰজনে সাধাৰণতকৈ বেছি সময় আঁতৰি থাকিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

কুকুৰৰ হতাশাৰ লক্ষণ

মানুহৰ দৰেই হতাশাগ্ৰস্ত কুকুৰৰ আচৰণ আৰু মেজাজৰ পৰিৱৰ্তন দেখা যায়। কুকুৰৰ সম্ভাৱ্য হতাশাৰ লক্ষণ ৰ ভিতৰত আছে:

• প্ৰাণীটোখাবলৈ অস্বীকাৰ কৰে;
• চুকত থাকক, নিৰুৎসাহিত হৈ;
• খেল নাকচ কৰে;
• তেওঁ মাত্ৰ শুই থাকিব বিচাৰে,
• তেওঁ আনকি মৰমকো নাকচ কৰে।

এই সকলোবোৰ লক্ষণে হতাশা আৰু অন্যান্য ৰোগ দুয়োটাকে সূচাব পাৰে। গতিকে যদি আপুনি আপোনাৰ লোমৰ এই পৰিৱৰ্তন লক্ষ্য কৰে তেন্তে তেওঁক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ গৈ পৰীক্ষা কৰিব লাগিব।

চিকিৎসা

ই হতাশাত ভোগা কুকুৰ নেকি সেইটো জানিবলৈ পশু চিকিৎসকে ইয়াক পৰীক্ষা কৰিব লাগিব। ইয়াৰ উপৰিও পেছাদাৰীজনে অতিৰিক্ত পৰীক্ষাৰ বাবে ক’ব পাৰে, যেনে তেজৰ গণনা, উদাহৰণস্বৰূপে, কুকুৰৰ হতাশাৰ দৰে ক্লিনিকেল লক্ষণ দেখা দিব পৰা ৰোগসমূহ নুই কৰিবলৈ।

এবাৰ ৰোগ ধৰা পৰিলে সমস্যাৰ উৎস অনুসৰি চিকিৎসা ভিন্ন হ’ব পাৰে আৰু তলত দিয়া ব্যৱস্থাসমূহ জড়িত হ’ব পাৰে:

• টিউটৰ আৰু লোমশজনৰ মাজত খেলাৰ সময় আৰু পাৰস্পৰিক ক্ৰিয়া-কলাপ বৃদ্ধি কৰা ;
• দৈনিক খোজ কাঢ়িব লাগে;
• জন্তুটোক ঘৰত বৃহৎ স্থানত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ দিয়া;
• নতুন খেলনা আগবঢ়াওক;
• নোমবোৰ অধিক আৰামদায়ক কৰিবলৈ পৰিৱেশত কৃত্ৰিম হৰম’ন ব্যৱহাৰ কৰক,
• যেতিয়া গোচৰটো অধিক গুৰুতৰ হয় তেতিয়া ঔষধেৰে চিকিৎসা কৰক।

এই বিকল্পসমূহৰ উপৰিও কিছুমান ক্ষেত্ৰত এৰোমাথেৰাপিৰ ব্যৱহাৰো কৰা হ’ব পাৰে। তাইক চিনি পায় নেকি? কেনেকৈ আৰু কেতিয়া মনোনীত কৰিব পাৰি জানি লওক! <৩>