জলাতংকক এন্থ্ৰ’প’জুন’ছিছ (মানুহলৈ সংক্ৰমিত হোৱা প্ৰাণীৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট ৰোগ) বুলি গণ্য কৰা হয় আৰু ই বিভিন্ন প্ৰজাতিৰ সত্তাক আক্ৰান্ত কৰিব পাৰে। গতিকে কিটিটোক টিকা নিদিলে ইয়াৰ সংক্ৰমণৰ সম্ভাৱনা থাকে। সেই কথা মনত ৰাখি ক্ৰোধিত মেকুৰী ৰ ক্লিনিকেল লক্ষণসমূহৰ বিষয়ে জানি লওক আৰু আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোক কেনেকৈ অসুস্থ হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব পাৰি চাওক।

খঙাল মেকুৰী: ৰোগৰ কাৰণ কি?

ফেলাইন ৰেবিজ হৈছে ৰেবড’ভাইৰিডে পৰিয়ালৰ এটা লাইছাভাইৰাছৰ দ্বাৰা হোৱা ভাইৰাছজনিত ৰোগ। জলাতংক ৰোগত আক্ৰান্ত মেকুৰীটোক আক্ৰান্ত কৰা ভাইৰাছটোৱেই মানুহ, কুকুৰ, গৰু, গাহৰি আদি স্তন্যপায়ী প্ৰাণীৰ ক্ষেত্ৰতো এই ৰোগ সৃষ্টি কৰে।

গতিকে ৰেবিজ নিয়ন্ত্ৰণ জনস্বাস্থ্যৰ বিষয়। অৱশ্যে সকলো মানুহ সাৱধান নহয়। এই ভাইৰাছৰ বাবে ব্ৰাজিলত এতিয়াও কুকুৰ, মেকুৰী আনকি মানুহৰ মৃত্যু হয়। এবাৰ সংক্ৰমিত হ’লে জন্তুটোৰ মৃত্যু হয় আৰু তথাপিও এই ৰোগ আন ব্যক্তিলৈ সংক্ৰমিত হ’ব পাৰে।

এইটো সম্ভৱ কাৰণ ভাইৰাছৰ সংক্ৰমণ মূলতঃ তেতিয়াই হয় যেতিয়া কোনো ৰোগীয়া জন্তুৱে কোনো সুস্থ ব্যক্তি বা প্ৰাণীক কামোৰ দিয়ে। যদি কোনো সুস্থ ব্যক্তিৰ ঘাঁ হৈ তেজ বা লালাৰ সংস্পৰ্শলৈ আহি ভাইৰাছৰ সংস্পৰ্শলৈ আহে তেন্তে তেওঁ সংক্ৰমিত হ’ব পাৰে।

মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত আন বিড়াল বা আক্ৰান্ত কুকুৰে কামোৰাৰ আশংকাৰ উপৰিও ইহঁতে চিকাৰ কৰাৰ প্ৰৱণতা থাকে। এই দুঃসাহসিক অভিযানৰ সময়ত শেষত তেওঁলোক আঘাতপ্ৰাপ্ত হ’ব পাৰে বা কোনো ৰোগীয়া জন্তুৰ সংস্পৰ্শলৈ আহিব পাৰে। মাধ্যমেৰে সংক্ৰমণ হোৱাৰ আশংকাও আছেআঁচোৰ, শ্লেষ্মা আৱৰণ চেলেকি বা লালাৰ সংস্পৰ্শ।

ইহঁতক সুৰক্ষা দিয়াটোৱেই উত্তম। কাৰণ, জন্তুটো এবাৰ সংক্ৰমিত হ’লে প্ৰথম লক্ষণবোৰ দেখা দিবলৈ মাহৰ পিছত মাহ সময় লাগিব পাৰে। ইয়াৰ সকলোবোৰ নিৰ্ভৰ কৰিব কিটিটোৰ আকাৰ, ই কিমান ভাইৰাছৰ সংস্পৰ্শলৈ আহিছিল আৰু কামোৰাৰ স্থানৰ ওপৰত।

ক্লিনিকেল লক্ষণ

প্ৰাণীটো সংক্ৰমিত হোৱাৰ পিছত ই কেইবামাহো ধৰি উন্মাদ মেকুৰীৰ কোনো লক্ষণ নোহোৱাকৈ থাকিব পাৰে । পৰৱৰ্তী সময়ত ই আচৰণৰ পৰিৱৰ্তন উপস্থাপন কৰাৰ প্ৰৱণতা থাকে। পোহনীয়া জন্তুটোৱে অস্থিৰ হ’ব পাৰে, ভাগৰুৱা হ’ব পাৰে, পেট পেলাব পাৰে আৰু খাদ্য খুৱাবলৈ অসুবিধা পাব পাৰে।

ইয়াৰ পিছত বিড়ালৰ পোৱালিটোৱে বিৰক্ত হৈ পৰে আৰু অধিক আক্ৰমণাত্মক হৈ পৰে, কামোৰে আনকি মালিকক আক্ৰমণ কৰে। এই পৰ্যায়ত এনে পৰিৱৰ্তন লক্ষ্য কৰাও সম্ভৱ যেনে:

• অস্বাভাৱিক মিউ;
• জ্বৰ;
• ভোক কমি যোৱা;
• চকুৰ পতা প্ৰতিফলন হ্ৰাস বা অনুপস্থিতি;
• অত্যধিক লালা ওলোৱা;
• তললৈ যোৱা চোলা;
• ফটোফ’বিয়া;
• দিশহাৰা আৰু খোজ কঢ়া;
• কনভলচন;
• স্পাজম আৰু কঁপনি,
• পানীৰ প্ৰতি আপাত বিতৃষ্ণা।

ৰোগটো আগবাঢ়ি যায়, আৰু মেকুৰীৰ শৰীৰত সাধাৰণ পক্ষাঘাত দেখা যায়। আদৰ্শ কথাটো হ’ল, এই পৰ্যায়ত তেওঁ ইতিমধ্যে জুন’ছ চেণ্টাৰ বা পশু চিকিৎসালয়ত আইছ’লেশ্যনত আছে। এইদৰে ইয়াৰ ওপৰত নিৰীক্ষণ আৰু নিৰাপদে চিকিৎসা কৰিব পাৰি, যাতে দুখ কমি যায় আৰু আন কাৰো ওপৰত কোনো প্ৰভাৱ নপৰে। <৩><০><৪><৩><৫>নিদান

বহুতৰে তলত দিয়া প্ৰশ্নটো থাকে: “ মোৰ মেকুৰীটো জলাশয়ত আক্ৰান্ত হৈছে নে নাই কেনেকৈ জানিব ?”। আচলতে পশু চিকিৎসকেহে জন্তুটোৰ মূল্যায়ন কৰি উন্মাদ মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰ নেকি সেইটো চিনাক্ত কৰিব পাৰিব।

যদিও ৰেবিজ ভাইৰাছে স্নায়ুতন্ত্ৰত প্ৰভাৱ পেলায় আৰু প্ৰাণীটোৱে মেকুৰীত ৰেবিজ ৰোগৰ লক্ষণসমূহ দেখুৱায় , যিবোৰ সহজেই লক্ষ্য কৰিব পাৰি, ইয়াক অন্য ৰোগৰ লক্ষণৰ সৈতে বিভ্ৰান্ত কৰিব পাৰি।

কাৰণ, কেইবাটাও আছে যাৰ ফলত স্নায়ুৰ চিন দেখা দিয়ে, আৰু পেছাদাৰীজনে নিদানৰ সংজ্ঞা নিৰূপণৰ আগতে স্নায়ুজনিত পৰীক্ষাৰ ধাৰাবাহিকতা কৰিব লাগিব। তদুপৰি নিৰ্দিষ্ট নিদান মৃত্যুৰ পিছতহে কৰা হয়।

নেক্ৰ’প্সিৰ সময়ত নেগ্ৰী কৰ্পাছলৰ অস্তিত্বৰ বিষয়ে অনুসন্ধান কৰা হয়। স্নায়ুকোষৰ ভিতৰত দেখা পোৱা যায় আৰু ইয়াৰ পৰা বুজা যায় যে এই মৃত্যুৰ কাৰণ ৰেবিজ ভাইৰাছ।

প্ৰতিৰোধ

জলাতংক ৰোগত আক্ৰান্ত মেকুৰীক দেখাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সৰ্বোত্তম উপায় হ'ল ইয়াৰ টিকাকৰণসমূহ শেহতীয়াকৈ ৰখা। যদিও পশু চিকিৎসক হ’ল সেইজন ব্যক্তি যিয়ে মেকুৰীটোক কিমান মাহত জলাতংকৰ প্ৰতিষেধক ল’ব পাৰি সংজ্ঞায়িত কৰিব পাৰিব, সাধাৰণতে ইয়াক ৪ মাহ বয়সত প্ৰয়োগ কৰা হয়।

ইয়াৰ পিছত মেকুৰীটোৱে এইটো আৰু অন্যান্য ভেকচিনৰ বাৰ্ষিক বুষ্টাৰ লাভ কৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। চাওক ই কেনেকৈ কাম কৰে। <৩>