মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমাৰ নিদান যিকোনো মালিকক চিন্তিত কৰি তুলিব পাৰে। অৱশ্যে চিকিৎসা আছে বুলি জনাটো প্ৰয়োজন। এই ৰোগ কি, আপোনাৰ কিটি ইয়াৰ দ্বাৰা আক্ৰান্ত হৈছে বুলি কেনেকৈ সন্দেহ কৰিব পাৰি আৰু সম্ভাৱ্য চিকিৎসা চাওক।

মেকুৰী বা ছালৰ কৰ্কট ৰোগৰ কাৰ্চিনোমা

মেকুৰীৰ স্ক্ৱামাছ চেল কাৰ্চিনোমা ক ছালৰ কেন্সাৰ বুলিও কোৱা হয়। ই যিকোনো বয়স, জাতি, ৰং আৰু আকাৰৰ বিড়ালৰ প্ৰাণীক প্ৰভাৱিত কৰিব পাৰে। কিন্তু বৃদ্ধ জীৱ-জন্তু আৰু পাতল নোম আৰু ছাল থকা জীৱ-জন্তুৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বেছি।

ই এটা মাৰাত্মক নিওপ্লাজম, যাৰ বিকাশ ৰ’দৰ সংস্পৰ্শৰ সৈতে জড়িত হ’ব পাৰে। যিবোৰ জীৱ-জন্তুৱে সূৰ্যৰ পোহৰত বহু ঘণ্টা সময় কটায়, হয় পছন্দৰ দ্বাৰা বা আশ্ৰয়ৰ অভাৱত, মেকুৰীত স্কোৱামাছ চেল কাৰ্চিনোমা (যিটো স্ক্ৱামাছ চেল চাৰ্চিনোমাৰ সৈতে একে কথা) হোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি।

ক্লিনিকেল প্ৰকাশ আৰু নিদান

সাধাৰণতে মেকুৰীৰ এই ছালৰ কাৰ্চিনোমাৰ ফলত হোৱা ঘাঁবোৰে সাধাৰণতে মুখ, কাণ, চকুৰ পতা আৰু মূৰত প্ৰভাৱ পেলায়। এই অংশবোৰত চুলি কম হয় আৰু ফলস্বৰূপে সূৰ্য্যৰ ৰশ্মিৰ ক্ৰিয়াৰ প্ৰতি অধিক ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়। অৱশ্যে শৰীৰৰ যিকোনো ঠাইতে ঘাঁ পোৱা যায়।

টিউটৰে সাধাৰণতে লক্ষ্য কৰে যে জন্তুটোৰ কিছুমান ঘাঁ আছে যিবোৰ চিকিৎসা কৰিলেও ভাল নহয়। ৰঙা অংশ, খোলা আৰু আয়তন সলনি হোৱাটোও সম্ভৱ। কেতিয়াপ্ৰথমতে চিকিৎসা নকৰিলে মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমাৰ বিকাশ ঘটে আৰু ইয়াৰ আকাৰ বৃদ্ধি হ’ব পাৰে।

শাৰীৰিক পৰীক্ষা, পশুৰ ইতিহাস আৰু ক্ষতৰ বিশ্লেষণৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি ৰোগ নিৰ্ণয় কৰা হ’ব। ইহঁতৰ বৈশিষ্ট্য মূল্যায়ন কৰাৰ উপৰিও পশু চিকিৎসকে বায়’প্সি আৰু চাইট’লজিকেল আৰু হিষ্ট’পেথ’লজিকেল পৰীক্ষাৰ পৰামৰ্শ দিয়াটো সম্ভৱ।

মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমাৰ চিকিৎসা

মেকুৰীৰ ছালৰ কৰ্কট ৰোগ চিকিৎসা কৰিব পাৰি আৰু যিমান সোনকালে ৰোগ নিৰ্ণয় কৰা হ’ব সিমানেই ভাল হ’ব পূৰ্বাভাস হওক। সাধাৰণতে গ্ৰহণ কৰা প্ৰট’কলটো হ’ল মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমাৰ দ্বাৰা আক্ৰান্ত অংশটো অস্ত্ৰোপচাৰৰ দ্বাৰা আঁতৰোৱা, ইয়াৰ উপৰিও কলাৰ প্ৰান্ত আঁতৰোৱা।

পুনৰাবৃত্তি ৰোধ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিবলৈ এইটো প্ৰয়োজনীয়। কিন্তু চিকিৎসাৰ বিকল্প আছে, যেনে:

• আয়নীকৰণ বিকিৰণ;
• আঘাতৰ স্থানত পোনপটীয়াকৈ প্ৰয়োগ কৰা কেমোথেৰাপি;
• ফটোডাইনেমিক থেৰাপী;
• ইলেক্ট্ৰ’কেমোথেৰাপি,
• ক্ৰাইঅ’চাৰ্জাৰী।

মেকুৰীৰ ছালৰ টিউমাৰ আঁতৰাই পেলোৱাৰ পিছত মালিকে অস্ত্ৰোপচাৰৰ পিছত সাৱধান হ’ব লাগিব। আপুনি আঘাতৰ স্থান পৰিষ্কাৰ কৰি ৰাখিব লাগিব আৰু বেণ্ডেজ দিব লাগিব - যেতিয়া প্ৰযোজ্য হয়। লগতে পোহনীয়া জন্তুটোৱে হয়তো কিছুমান ঔষধ খাব লাগিব।

সাধাৰণতে অস্ত্ৰোপচাৰৰ পিছত বিষনাশক আৰু এন্টিবায়টিক দিয়া হয়। ইয়াৰ উপৰিও জন্তুটোৰ লগত থাকিব লাগিব, যাতে নতুন সন্দেহজনক ঘাঁৰ তদন্ত কৰিব পৰা যায়।

যেতিয়া...ৰোগটোৰ ৰোগ নিৰ্ণয় আৰম্ভণিতে কৰা হয়, ইয়াৰ উপৰিও আঁতৰাবলগীয়া সৰু অংশটো, যাৰ ফলত অস্ত্ৰোপচাৰৰ পদ্ধতি কম আক্ৰমণাত্মক হৈ পৰে, জন্তুটোৰ আৰোগ্যৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পায়। গতিকে টিউটৰজনে অতি সোনকালে সহায় বিচৰাটো অতি প্ৰয়োজনীয়।

মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমাৰ পৰা কেনেকৈ হাত সাৰিব পাৰি?

• নিশ্চিত কৰক যে আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোৱে গোটেই দিনটো আশ্ৰয় ল'বলৈ এটা ঢাকি থোৱা ঠাই আছে, ছাঁত। তেওঁৰ বাবে শুদ্ধ পানী আৰু মানসম্পন্ন খাদ্য এৰি যাবলৈ নাপাহৰিব;
• ভিৰ হোৱা সময়ত তেওঁক ৰ’দত বাহিৰত থাকিবলৈ নিদিব। অতি সোনকালে বা দুপৰীয়াৰ শেষৰ ফালে ৰ’দত গা ধোৱাটো পছন্দ কৰক;
• যদি পোহনীয়া জন্তুটোৱে খিৰিকীত থাকি ৰ’দ উপভোগ কৰিবলৈ জোৰ দিয়ে, তেন্তে ইয়াক খেলিবলৈ বা আন কিবা এটাৰে মনোৰঞ্জন দিবলৈ আমন্ত্ৰণ জনাওক;
• কম চুলি থকা ঠাইত ছানস্ক্ৰীণ প্ৰয়োগ কৰক যাতে ৰ’দৰ ক্ষতি নহয়;
• যদি আপোনাৰ মেকুৰী বগা বা অতি উজ্জ্বল ছাল হয় তেন্তে আৰু অধিক সাৱধান হওক;
• পোহনীয়া জন্তুটোৰ ওপৰত বিশেষকৈ কাণ, মুখ আৰু মূৰত দেখা দিয়া যিকোনো আঘাতৰ প্ৰতি মনোযোগ দিয়ক।
• যদি আপুনি কোনো অস্বাভাৱিকতা লক্ষ্য কৰে, তেন্তে কিটিটোক যিমান সোনকালে পাৰি পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাওক পৰীক্ষা কৰা হৈছে।

মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমাৰ উপৰিও মেকুৰী মাইক’জৰ দ্বাৰাও আক্ৰান্ত হ’ব পাৰে। ই কি আৰু চিকিৎসা কেনেকৈ কৰা হয় জানি লওক। <৩>