বিড়ালৰ পোৱালি ছালৰ কেইবাটাও সমস্যাৰ দ্বাৰা আক্ৰান্ত হ'ব পাৰে, আৰু ইয়াৰে এটাক মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমা বোলা হয়। সামগ্ৰিকভাৱে যেতিয়া বিড়ালৰ সন্তান এই ৰোগত আক্ৰান্ত হয়, তেতিয়া টিউটৰজনে লক্ষ্য কৰা প্ৰথম চিনটো হ’ল কেতিয়াও ভাল নোহোৱা ঘা। ইয়াৰ কাৰণ কি, কি কি সম্ভাৱ্য চিকিৎসা আৰু পোহনীয়া জন্তুটোক কেনেকৈ সুৰক্ষা দিব পাৰি চাওক।

মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমা কি?

এইটো এটা ছালৰ মাৰাত্মক ৰোগ, অৰ্থাৎ মেকুৰীৰ ছালৰ কৰ্কট ৰোগ ৷ যদিও যিকোনো বয়সৰ বিড়ালৰ প্ৰজাতিৰ ৰোগ হ’ব পাৰে, বৃদ্ধ জীৱ-জন্তুৰ ক্ষেত্ৰত ই বেছিকৈ দেখা যায়। ইয়াৰ উপৰিও এই ৰোগক ক’ব পাৰি:

• মেকুৰীৰ স্ক্ৱামাছ চেল কাৰ্চিনোমা ;
• স্ক্ৱামাছ চেল কাৰ্চিনোমা,
• মেকুৰীৰ স্ক্ৱামাছ চেল কাৰ্চিনোমা .

এই ৰোগৰ কাৰণ কি আৰু কোনবোৰ মেকুৰীৰ আশংকা বেছি?

এই ৰোগৰ বিকাশৰ মূল কাৰণ হ’ল দীৰ্ঘদিন ধৰি ৰ’দত থকা আৰু সুৰক্ষা নোহোৱাকৈ থকা। কিন্তু এই ধৰণৰ টিউমাৰৰ সৈতেও জড়িত হ’ব পাৰে:

• জ্বলা-পোৰা;
• দীৰ্ঘদিনীয়া প্ৰদাহজনিত ছালৰ ৰোগ;
• পেপিলোমাছ অংকোজেনিক ভাইৰাছ।

যিকোনো বয়স, ৰং, জাত বা আকাৰৰ জীৱ-জন্তুৰ মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমা হ’ব পাৰে। কিন্তু ন বছৰৰ ওপৰৰ, বগা বা অতি পাতল ছালৰ বিড়ালৰ সন্তানৰ মেকুৰীৰ ছালৰ টিউমাৰ হোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি , কাৰণ ইহঁতৰ সূৰ্য্যৰ ৰশ্মিৰ পৰা কম প্ৰাকৃতিক সুৰক্ষা থাকে।

স্তন কেন্সাৰৰ ক্লিনিকেল লক্ষণসমূহ কি কি?মেকুৰীৰ ওপৰত ছাল?

যেতিয়া মেকুৰীৰ ছালৰ কাৰ্চিনোমা অতি সোনকালে হয়, তেতিয়া মাত্ৰ এটা বা ততোধিক সৰু ঘা দেখা পোৱা যায়। উদাহৰণস্বৰূপে কাজিয়া বা আঘাতৰ ফলত হোৱা ঘাঁৰ সৈতে সহজেই বিভ্ৰান্ত হয়। কিন্তু পশু চিকিৎসকে দিয়া ঔষধেৰেও চিকিৎসা কৰিলেও ভাল নহয়।

এই নিৰাময় সমস্যাটো ৰঙা পতাকা আৰু ইয়াৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি যে ঘাঁটো কেৱল সাধাৰণ আঘাত নহয়। ইয়াৰ উপৰিও অন্যান্য ক্লিনিকেল লক্ষণ লক্ষ্য কৰিব পাৰি। ইয়াৰ ভিতৰত:

• এৰিথেমা (ছালখন অতি ৰঙা হৈ পৰে);
• ডিচকুৱেমেচন;
• চুলিৰ গুৰি (চুলিৰ অনুপস্থিতি),
• ঘাঁৰ পৰা তেজ ওলোৱা, আনকি চিকিৎসাৰ সময়তো।

যদিও মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমাৰ প্ৰথম ঘাঁ শৰীৰৰ যিকোনো ঠাইতে দেখা দিব পাৰে, তথাপিও ইয়াক বেছিভাগেই থুঁতৰি, কাণ আৰু মুখত দেখা যায়। মাত্ৰ এটা ঘাঁ হ’ব পাৰে বা কেইবাটাও হ’ব পাৰে।

ৰোগ নিৰ্ণয় কেনেকৈ কৰা হয়?

যদি আপোনাৰ মেকুৰীটোৰ ঘাঁ ভাল নহয়, তেন্তে সোনকালে পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাওক। পৰামৰ্শৰ সময়ত পেছাদাৰীজনে আঘাতৰ বিষয়ে আৰু কিমান দিনৰ আগতে লক্ষ্য কৰা হৈছিল সেই বিষয়ে সুধিব।

ইয়াৰ উপৰিও তেওঁ ছালখন পৰীক্ষা কৰি কোনবোৰ অঞ্চলত আক্ৰান্ত হৈছে সেইটো মূল্যায়ন কৰিব। যদি আপুনি মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমাৰ ক্ষেত্ৰত সন্দেহ কৰে, তেন্তে সম্ভৱতঃ পেছাদাৰীজনে বায়’প্সি আৰু হিষ্ট’পেথ’লজিকেল পৰীক্ষাৰ পৰামৰ্শ দিব।

কি কি সম্ভৱচিকিৎসা?

ছালৰ কৰ্কট ৰোগৰ নিদান সংজ্ঞায়িত হ’লে কেইবাটাও প্ৰট’কল গ্ৰহণ কৰিব পাৰি। সাধাৰণতে আটাইতকৈ বেছি ব্যৱহাৰ কৰা হয় অস্ত্ৰোপচাৰৰ দ্বাৰা আঁতৰোৱা। অৱশ্যে আন কৌশল ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি। ইয়াৰ ভিতৰত:

• ইন্ট্ৰালেজনেল কেমোথেৰাপি (ক্ষতস্থানত কেমোথেৰাপি প্ৰয়োগ কৰা হয়);
• ফটোডাইনেমিক থেৰাপী;
• ক্ৰাইঅ’চাৰ্জাৰী,
• ইলেক্ট্ৰ’কেমোথেৰাপি।

চিকিৎসা সাধাৰণতে সফল হয়। কিন্তু ইয়াৰ বাবে বেমাৰৰ আৰম্ভণিতে মেকুৰীটোক যত্ন ল’ব লাগে। ইয়াৰ উপৰিও টিউটৰে সকলো নিৰ্দেশনা মানি চলিব লাগিব, নিৰ্ধাৰিত ঔষধ দিব লাগিব আৰু অস্ত্ৰোপচাৰৰ পিছৰ সঠিক সময় সম্পন্ন কৰিব লাগিব।

আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা হ’ল মেকুৰীৰ কাৰ্চিনোমাৰ ফলত হোৱা ঘা যিমানেই ডাঙৰ হ’ব সিমানেই অস্ত্ৰোপচাৰৰ পিছত প্ৰাণীটোৰ মুখৰ পৰিৱৰ্তন বেছি। এনে হয় কাৰণ নিওপ্লাজমটো সম্পূৰ্ণৰূপে আঁতৰাই পেলাব লাগে আৰু ইয়াৰ উপৰিও ইয়াৰ চাৰিওফালে এটা প্ৰান্ত আঁতৰাই পেলাব লাগে। পুনৰাবৃত্তিৰ সম্ভাৱনা হ্ৰাস কৰিবলৈ এই পদ্ধতি অতি প্ৰয়োজনীয়।

মেকুৰীটোক ইয়াৰ প্ৰভাৱ পৰাৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ ইয়াক বেছি সময় ৰ’দত ৰখাটো বাঞ্ছনীয়। নিশ্চিত হওক যে তেওঁৰ থাকিবলৈ শীতল, নিৰাপদ ঠাই আছে। ইয়াৰ উপৰিও বিশেষকৈ চুলি কম থকা অঞ্চলত ছানস্ক্ৰীন ব্যৱহাৰ কৰাটো বাঞ্ছনীয়।

কাৰ্চিনোমাৰ উপৰিও আন এটা ৰোগ আছে যিয়ে ছালত গুৰুতৰ ঘাঁৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে যিটো ভাল হোৱাটো কঠিন। স্প’ৰ’ট্ৰাইক’ছিছক লগ কৰক। <৩>