হামষ্টাৰ ব্যৱহাৰিক প্ৰাণী আৰু যত্ন লোৱাত সহজ, অৱশ্যে যেতিয়া ইহঁতে অসুস্থতাৰ লক্ষণ দেখা দিয়ে তেতিয়া আমি ইয়াক তৎক্ষণাত সহায় কৰিব লাগিব। মানুহৰ ৰুটিনত সাধাৰণ প্ৰতিকাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ চিকিৎসাতো ব্যৱহাৰ কৰা হয়। কিন্তু বিষৰ ক্ষেত্ৰত হামষ্টাৰে ডাইপাইৰন গ্ৰহণ কৰিব পাৰেনে? নিৰ্ভৰ কৰে!

যিহেতু বহুতে এতিয়াও এই প্ৰজাতিটোক ভালদৰে নাজানে, সেয়েহে ইয়াক সুখী আৰু সুস্থ কৰি ৰাখিবলৈ প্ৰয়োজনীয় যত্নৰ ওপৰত সন্দেহ হোৱাটো স্বাভাৱিক। আমি এবাৰ ৰোডেন্ট বেমাৰী বুলি সন্দেহ কৰিলেই সন্দেহ বাঢ়ি যায়।

গতিকে প্ৰথমে খাদ্যৰ পছন্দ, টোপনি, বাসস্থান, পোহনীয়া জন্তুৱে অভ্যাস কৰিবলৈ ভাল পোৱা কাৰ্য্যকলাপ আৰু ৰোগৰ মূল ক্লিনিকেল লক্ষণসমূহৰ বিষয়ে তথ্য বিচাৰিব লাগে। আপোনাৰ ৰুটিন জানিলে আপুনি চিনাক্ত কৰিব পাৰিব যে আপোনাৰ বন্ধুক ঔষধৰ প্ৰয়োজন আছে নে নাই। এই বিষনাশক ৰ সুবিধা আৰু বিপদ আৱিষ্কাৰ কৰক !

হামষ্টাৰৰ কেতিয়া বিষ হয়?

অতি সাধাৰণতে পিঞ্জৰা আৰু প্ৰশিক্ষণৰ চকা ব্যৱহাৰ কৰা হয় যাতে বন্ধুৱে মজা কৰিব পাৰে আৰু শক্তি জ্বলাই পেলাব পাৰে। কিন্তু দুৰ্ঘটনা হ’ব পাৰে, যেনে- পাখিটো বাৰৰ মাজত আবদ্ধ হৈ থাকিলে পেচোৱা আৰু ভাঙি যোৱাৰ ফলত তীব্ৰ বিষ হ’ব পাৰে।

লোমশ জন্তুটোৱে বিষ অনুভৱ কৰিব পাৰে বুলি আমি সন্দেহ কৰা আন পৰিস্থিতিসমূহ হ’ল যেতিয়া ইয়াৰ টিউমাৰ, ঘাঁ, কাটি পেলোৱা, ডায়েৰিয়া আৰু কলিক হয়। এই মুহূৰ্ততে আমি হামষ্টাৰৰ বাবে কিছুমান ঔষধ বিচাৰো যিয়ে অধিক আৰাম দিব পাৰে আৰু তেওঁলোকৰ দুখ-কষ্ট লাঘৱ কৰিব পাৰে।

কেনেকৈহামষ্টাৰৰ বিষ চিনাক্ত কৰা?

যদি আপুনি আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ ওপৰত কোনো স্পষ্ট ঘা দেখা নাপায় আৰু তথাপিও ইয়াৰ আচৰণৰ পৰিৱৰ্তন লক্ষ্য কৰে, যেনে দুখ, খেলা-ধূলা আৰু ব্যায়াম বন্ধ কৰা, অধিক বেঁকা হৈ খোজ কঢ়া বা খোজ কঢ়া বন্ধ কৰা, তেন্তে এইবোৰ বিষৰ লক্ষণ হ’ব পাৰে, কিয়নো হামষ্টাৰ বিশেষকৈ ৰাতি অতি সক্ৰিয় প্ৰাণী আৰু খেলি ভাল পায়।

যদি আপুনি লক্ষ্য কৰে যে আপোনাৰ লোমশই সাধাৰণতকৈ বেছি শুই আছে, সঠিকভাৱে খাদ্য গ্ৰহণ কৰা নাই, অধিক উদাসীন বা নম্ৰ প্ৰাণী আছিল আৰু আক্ৰমণাত্মক বা আঁতৰি গৈছে, কামোৰিব বিচাৰিছে, তেন্তে এইটোও বিষৰ লক্ষণ হ’ব পাৰে।

বিষনাশক কি কি?

বিষনাশক হৈছে মূলতঃ বিষ নিৰাময়ৰ বাবে ব্যৱহৃত ঔষধ, শৰীৰত ইহঁতৰ ক্ৰিয়া অনুসৰি বিভিন্ন ভাগত ভাগ কৰা হয়, যেনে ষ্টেৰইডাল এন্টি-ইনফ্লেমেটৰী ঔষধ (কৰ্টিক’ইড), অপিঅ’ইড আৰু নন-ষ্টেৰয়ড এন্টি-ইনফ্লেমেটৰী ক্ৰিয়া, যেনে... ডাইপাইৰন, যাক মেটামিজ’ল বুলিও কোৱা হয়।

যিহেতু ই ব্ৰাজিলত কাউণ্টাৰৰ বাহিৰৰ ঔষধ, এই ঔষধ যথেষ্ট জনপ্ৰিয়। আনকি পশু চিকিৎসকে পোহনীয়া জন্তুৰ বাবে ডাইপাইৰন প্ৰেছক্ৰিপচন কৰাটোও সাধাৰণ কথা। বিষ হ্ৰাস কৰাৰ উপৰিও ইয়াৰ তাপবিৰোধী প্ৰভাৱ আছে, অৰ্থাৎ ই উষ্ণতা হ্ৰাস কৰে, জ্বৰৰ ক্ষেত্ৰত ফলপ্ৰসূ হয়।

গতিকে হামষ্টাৰে ডাইপাইৰন লব পাৰিবনে?

এই ঔষধৰ ওপৰৰ সকলো সুবিধাৰ সৈতে, সম্ভাৱনা আছে যে আপুনিওহামষ্টাৰে ডাইপাইৰন ল’ব পাৰে নেকি বুলি সুধিলে। উত্তৰ হ'ল হয়! এই ঔষধ পশু চিকিৎসাতো আটাইতকৈ বেছি ব্যৱহৃত ঔষধৰ ভিতৰত অন্যতম, অৱশ্যে আমি সাৱধান হ’ব লাগিব।

যদিও হামষ্টাৰৰ বাবে ডাইপাইৰন সাধাৰণতে প্ৰেছক্ৰিপচন কৰা হয়, প্ৰয়োগৰ ধৰণ ছালৰ তলত (ছালৰ তলত) কৰাটো ভাল, কাৰণ এই প্ৰজাতিৰ বাবে অনুমোদিত পৰিমাণ আন প্ৰজাতিৰ তুলনাত বহু কম। ইয়াৰ উপৰিও ই সোৱাদৰ বাবে অপ্ৰীতিকৰ, যাৰ ফলত ইয়াক প্ৰয়োগ কৰাত অসুবিধা হয় আৰু প্ৰাণীটোৰ মানসিক চাপৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে।

মনত ৰখা ভাল যে যদিও এই ঔষধ ক্ৰয় কৰিবলৈ চিকিৎসাৰ প্ৰেছক্ৰিপচনৰ প্ৰয়োজন নহয়, তথাপিও কেৱল পশু চিকিৎসক য়েহে ইয়াক ইংগিত দিব পাৰে আৰু জন্তুটোৰ ওপৰত প্ৰয়োগ কৰিব পাৰে।

ডাইপাইৰন গ্ৰহণ কৰিলে হামষ্টাৰে কিবা বিপদৰ সন্মুখীন হয়নে?

আমি এই ঔষধ পোহনীয়া জন্তুটোক আগবঢ়াবলৈ মানুহৰ ঔষধৰ পেকেজ লিফলেটৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰা উচিত নহয়, যদিও সেয়া শিশুৰ বাবে। আমি ইতিমধ্যে দেখিছো যে হামষ্টাৰে ডাইপাইৰন গ্ৰহণ কৰিব পাৰে, কিন্তু প্ৰয়োগ কৰা ঔষধৰ পৰিমাণ প্ৰশ্ন কৰা জন্তুটোৰ ওজনৰ ভিত্তিত গণনা কৰা হয়।

অতিমাত্ৰা (তেজৰ সোঁতত হামষ্টাৰৰ বাবে অতিৰিক্ত ডাইপাইৰন) মদ্যপানৰ অৱস্থা, যেনে অলসতা, লালা ওলোৱা, জোকাৰণি, মানসিক বিভ্ৰান্তি, কষ্টকৰ উশাহ-নিশাহ, বমি, হাইপোথাৰ্মিয়া (উষ্ণতা হ্ৰাস) আৰু মৃত্যুৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।

কেৱল পশু চিকিৎসকেহে হামষ্টাৰৰ বাবে ডাইপাইৰনৰ মাত্ৰা জানে আৰু ইয়াক প্ৰদান কৰিবলৈ যোগ্য। যদি মৌখিক ঔষধৰ ব্যৱহাৰ বজাই ৰখাৰ প্ৰয়োজন হয়, তেন্তে সেয়াও হ’বমদ্যপানৰ আশংকা নোহোৱাকৈ সঠিক পৰিমাণ নিৰ্ধাৰণ কৰে। কেইগ্ৰামমান জন্তুৰ বাবে এটা টোপাল অত্যন্ত বিপদজনক হ’ব পাৰে।

মই ভাবো মই মোৰ হামষ্টাৰক বিষাক্ত কৰিলোঁ, এতিয়া কি?

যদি আপুনি বিষ বা জ্বৰৰ সন্দেহ হোৱাৰ বাবে ডাইপাইৰন দিছিল, কিন্তু পোহনীয়া জন্তুটোৱে মদ্যপানৰ কোনো লক্ষণ দেখা দিছিল, তেন্তে পশু চিকিৎসাৰ জৰুৰীকালীন কক্ষলৈ লৈ যাওক। যদি আপুনি লক্ষ্য কৰে যে তেওঁ অধিক অলস আৰু তেওঁৰ উষ্ণতা কম, তেন্তে পৰিবহণৰ সময়ত তেওঁক গৰম কৰিবলৈ টিছুত মেৰিয়াই লওক। পশু চিকিৎসকে তৰল পদাৰ্থ, ঔষধ আৰু প্ৰাথমিক চিকিৎসাৰ কৌশল প্ৰয়োগ কৰি অন্যান্য পৰিৱৰ্তনসমূহ শুধৰাই দিব লাগিব।

অতিমাত্ৰা সেৱন কেনেকৈ প্ৰতিৰোধ কৰিব পাৰি?

যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা বিদেশী প্ৰাণীৰ চাহিদা বৃদ্ধি পাইছে, বিশেষকৈ হামষ্টাৰৰ দৰে সৰু ৰোডেন্টৰ। কুকুৰ-মেকুৰীৰ দৰে ইমান মনোযোগৰ প্ৰয়োজন নোহোৱাৰ উপৰিও ইমান ঠাইৰ প্ৰয়োজন নোহোৱাৰ সহজতা, এই চাহিদাৰ ব্যাখ্যা কৰা বহুতো কাৰকৰ ভিতৰত কিছুমান।

ঘৰত ইমানবোৰ জীৱ-জন্তুৰ বাবে ঔষধৰ ফলত হোৱা দুৰ্ঘটনা আৰু বিষক্ৰিয়াকে ধৰি ঘৰুৱা দুৰ্ঘটনা আৰু বিষক্ৰিয়াৰ ক্ষেত্ৰও বৃদ্ধি পাইছে। আমি মনত ৰাখিব লাগিব যে হামষ্টাৰে ডাইপাইৰন ল’ব পাৰে বুলি জানিও প্ৰতিটো প্ৰজাতি অনন্য। কিছুমান ঔষধ মানুহৰ দৰে একে হ’লেও মাত্ৰা নিশ্চিতভাৱে বেলেগ।

গতিকে হামষ্টাৰে ডাইপাইৰন গ্ৰহণ কৰিব পাৰে, কিন্তু ঔষধ দিয়াৰ আগতে এই প্ৰজাতিৰ পশু চিকিৎসকৰ যত্ন ল’ব লাগে।আমাৰ দলকে ধৰি বিদেশী জীৱ-জন্তুৰ বিশেষজ্ঞ পেছাদাৰীসকলে আপোনাক আৰু আপোনাৰ বন্ধুক আদৰিবলৈ সাজু। আমাৰ ব্লগত প্ৰৱেশ কৰক আৰু মোৰ প্ৰিয় পোহনীয়া জন্তুৰ বিষয়ে সকলো পৰীক্ষা কৰক! <৩>