Βέρνη σε σκύλους είναι μια παρασιτική ασθένεια του δέρματος που προκαλείται από τις προνύμφες της μύγας Dermatobia hominis Αυτή η μύγα είναι γνωστή ως "μύγα της φυσήξεως" και συναντάται συνήθως σε ζώα αγροκτήματος, αλλά μπορεί επίσης να βρεθεί σε πόλεις και ακόμη και σε ανθρώπους.

Μυίαση είναι η τεχνική ονομασία για την προσβολή των ζώων από προνύμφες εντόμων. Ο όρος "μπερντέ" αναφέρεται στις προνύμφες της εν λόγω μύγας και προκαλεί μεγάλη σύγχυση με τη μυίαση, η οποία είναι η μυίαση της μύγας Cochliomyia hominivorax .

Το σκουλήκι χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλών προνυμφών σε μια προϋπάρχουσα πληγή. Βέρνη σε σκύλους είναι μια μεμονωμένη προνύμφη που εναποτίθεται στο άθικτο δέρμα και το διαπερνά για να σχηματίσει ένα οζίδιο.

Κύκλος ζωής μύγας Dermatobia hominis

A Dermatobia hominis συναντάται στη Λατινική Αμερική από το νότιο Μεξικό έως τη βόρεια Αργεντινή, αλλά δεν απαντάται στη Χιλή, τη βορειοανατολική Βραζιλία και την Παρά - πιστεύεται ότι αυτό οφείλεται στο ζεστό και ξηρό κλίμα.

Είναι πιο συχνή σε δασικές περιοχές, με θερμοκρασίες κοντά στους 20º C και όπου η σχετική υγρασία του αέρα είναι υψηλή (πάνω από 85%). Στις μεγάλες πόλεις, προσβάλλει τα ζώα που ζουν κοντά σε χώρους πρασίνου.

Ο βιολογικός του κύκλος θεωρείται πολύπλοκος επειδή υπάρχουν πολλά στάδια ζωής. Λίγο μετά την ενηλικίωσή του, το ζευγάρι ζευγαρώνει. Δύο έως τρεις ημέρες μετά τη συνουσία, το θηλυκό συλλαμβάνει ένα άλλο έντομο και εναποθέτει τα αυγά του στην κοιλιά του. Η περίοδος επώασης των αυγών είναι τρεις έως επτά ημέρες.

Το έντομο αυτό χρησιμεύει ως μέσο μεταφοράς αυτών των αυγών για να φτάσουν στα ζώα που θα παρασιτιστούν. Προτιμά να συλλαμβάνει αιματοφάγα έντομα, δηλαδή έντομα που τρέφονται με αίμα, διότι έτσι εξασφαλίζεται ότι τα αυγά τους θα φτάσουν σε ένα ζωντανό ζώο και θα μπορέσουν να επιβιώσουν.

Όταν αυτό το έντομο προσγειώνεται σε ένα ζώο για να τραφεί, το αυγό "ανιχνεύει" τη θερμοκρασία του ξενιστή και απελευθερώνει την προνύμφη του, η οποία διεισδύει στο δέρμα ή στους θύλακες των τριχών. Εάν οι προνύμφες δεν βρουν ξενιστή, μπορούν να παραμείνουν βιώσιμες για έως και 24 ημέρες στον φορέα του εντόμου.

Μετά την εγκατάστασή τους στο ζώο ξενιστή, οι προνύμφες περνούν από προνυμφική ανάπτυξη, η οποία διαρκεί από 30 έως 45 ημέρες. Σε αυτό το στάδιο εμφανίζεται η μυίαση, που προκαλείται από την προνύμφη αυτή.

Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου ανάπτυξης της προνύμφης, ο βερνιός τρέφεται με τους ζωντανούς ιστούς γύρω του, τρώγοντας κυριολεκτικά τον σκύλο ζωντανό. Μέσα στο δέρμα, σχηματίζει ένα σκληρό οζίδιο, με μια τρύπα στο εξωτερικό μέρος αυτού του οζιδίου, όπου αναπνέει.

Μετά την περίοδο αυτή, η προνύμφη έχει αναπτυχθεί αρκετά και εγκαταλείπει οικειοθελώς το ζώο-ξενιστή και πέφτει στο έδαφος, όπου γίνεται κουκουβάγια. Εάν οι συνθήκες του εδάφους είναι καλές για την ανάπτυξη αυτού του κουκουβαριού, μετά από 30 ημέρες μετατρέπεται σε ενήλικο και πετάει για να ζευγαρώσει.

Εάν οι περιβαλλοντικές συνθήκες είναι δυσμενείς για την ανάπτυξή της, η κουκουβάγια μπαίνει σε λήθαργο και μπορεί να επιβιώσει έως και 120 ημέρες, χρόνος που είναι αρκετός για να γίνει το κλίμα ευνοϊκό και η ενήλικη μύγα να αναπαραχθεί και να κλείσει τον κύκλο ζωής της.

Καθώς ο κύκλος ζωής της μύγας εξαρτάται από ευνοϊκούς κλιματολογικούς παράγοντες. Με υψηλές θερμοκρασίες και σχετική υγρασία, οι προσβολές από βερνίκι συμβαίνουν περισσότερο κατά τους ζεστούς και βροχερούς μήνες της άνοιξης και του καλοκαιριού μας.

Η προνύμφη που προκαλεί τη βερνίκι στους σκύλους έχει κάποιες προτιμήσεις όσον αφορά τον ξενιστή της: τα σκουρόχρωμα, ενήλικα και βραχύτριχα ζώα προσβάλλονται περισσότερο, αλλά δεν έχουν καμία προτίμηση για το φύλο του ξενιστή. Τα αρσενικά και τα θηλυκά προσβάλλονται εξίσου.

Οι προνύμφες έχουν νυχτερινή δραστηριότητα και αυτή την περίοδο της ημέρας οι σκύλοι αισθάνονται περισσότερο πόνο και δυσφορία στο σημείο του παρασιτισμού. Υπάρχει επίσης μεγάλη φλεγμονή και πρήξιμο γύρω από το οζίδιο.

Η παρουσία των προνυμφών στο δέρμα σχηματίζει μια πληγή, η οποία γίνεται σημείο εισόδου για άλλους παθογόνους μικροοργανισμούς, καθώς και για άλλες προσβολές, όπως η μυίαση των μυγών. Cochliomyia hominivorax το οποίο είναι πολύ πιο επιθετικό από το σκουλήκι του σκύλου Berber.

Συμπτώματα

Ως εκ τούτου, η σκύλος με βερνίκι Έχει ένα εξόγκωμα στο δέρμα του που τον φαγουρίζει και προσπαθεί να γλείφει και να τσιμπάει πολύ το προσβεβλημένο σημείο. Μπορεί να εκνευριστεί και να ερεθιστεί από την κίνηση του σκουληκιού και να δαγκώσει όποιον προσπαθήσει να τον βοηθήσει.

Το συμπτώματα της Βέρνης - εάν υπάρχει βακτηριακή λοίμωξη δευτερογενώς από την προνύμφη - είναι η παρουσία πύου και δυσάρεστης οσμής στην πληγή, εκτός από αιματηρή έκκριση, πυρετό και πόνο. Το ζώο μπορεί να χάσει την όρεξη και να γίνει κατάκοιτο.

Θεραπεία

Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση θεραπεία για τη Βέρνη σε σκύλους Ακόμη και με αυτό το φάρμακο, η βερνίκι πρέπει να αφαιρεθεί από το δέρμα του σκύλου.

Εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να ενδείκνυται από τον κτηνίατρο η χορήγηση αντιβιοτικών, αντιφλεγμονωδών και αναλγητικών. Δεν συνιστάται η τοποθέτηση κρεολίνης στις προνύμφες του βερνιού, λόγω του υψηλού κινδύνου δηλητηρίασης. Διατηρήστε το περιποίηση σκύλων προλαμβάνει επίσης την ασθένεια.

Συνιστάται ιδιαίτερα η χρήση απωθητικών ως τρόπος πρόληψης των νέων μολύνσεων από βερνίκια σε σκύλους. Υπάρχουν απωθητικά περιλαίμια που διαρκούν έως και 8 μήνες ή απωθητικά ψύλλων και κροτώνων που είναι πολύ αποτελεσματικά.

Αν παρατηρήσετε μια μπερντέ σε ένα σκύλο που ενοχλεί τον φίλο σας αναζητήστε έναν κτηνίατρο. Εμείς στις Σέρρες θα χαρούμε πολύ να θεραπεύσουμε τον φίλο σας, αναζητήστε μας και αισθανθείτε ευπρόσδεκτοι από την ομάδα μας!