کرم‌ها در سگ‌ها باعث مشکلات سلامتی در سگ‌ها می‌شوند. انگل های روده ای بهترین شناخته شده و به یادگار مانده توسط مربی هستند، اما کرم هایی وجود دارند که در سیستم های دیگر مانند قلب زندگی می کنند.

فقط فکر کردن به کرم ها باعث می شود ما بخواهیم از آنها دور بمانیم، بنابراین تصور کنید آنها را در مدفوع حیوان خانگی خود ببینید! نه تنها به دلیل انزجاری که ایجاد می کنند، بلکه برای جلوگیری از بیمار شدن دوست شما.

چگونه سگ ها کرم ها را به دست می آورند

کرم های سگ برای تولیدمثل به میزبان نیاز دارند، اما عفونت بیشتر اوقات از طریق آلودگی محیطی، آلودگی یکپارچه، از مادر به گوساله یا ناقلین رخ می دهد.

آلودگی محیطی

سگ آلوده پس از اجابت مزاج، محیط را با تخم کرم، کیست و لارو آلوده می کند. خواه علف، خاک، ماسه، آب، اسباب بازی، غذاخوری و نوشیدنی باشد، اگر حیوان سالم با این مصنوعات آلوده تماس پیدا کند، ممکن است بیمار شود.

آلودگی رترو

این شکل از آلودگی به کرم در سگ‌ها نیز به عنوان آلودگی به‌موقع شناخته می‌شود، از بازگشت لاروهای موجود در مقعد سگ به روده تشکیل می‌شود. اگر سگ با لیسیدن پنجه ها، مقعد، قورت دادن انگل ها یا خوردن مدفوع خود را تمیز کند، ممکن است رخ دهد.

از مادر به توله سگ

اگر مادر کرمی داشته باشد، می تواند آن را از طریق جفت یا در اوایل زندگی به توله ها منتقل کند.آنها را هنگام لیسیدن تمیز یا تحریک اجابت مزاج و ادرار کردن.

ناقلین

برخی از حشرات، مانند کک و برخی پشه ها، می توانند ناقل کرم ها در سگ ها باشند. در این مواقع فقط درمان بیماری موذی فایده ای ندارد، باید از تماس سگ با این حشرات جلوگیری کرد تا دوباره آلوده نشود.

شایع ترین کرم ها در سگ ها

دیپیلیدیوز

ایجاد شده توسط کرم نواری Dypilidium caninum ، dipylidiosis یکی از کرم های روده است که بیشتر سگ ها را مبتلا می کند. این یک بیماری مشترک بین انسان و دام است که توسط ککی که سگ هنگام گاز گرفتن خود برای خراش می خورد منتقل می شود.

این کرم نواری می تواند تا 60 سانتی متر برسد. بدن در سرتاسر قسمت تقسیم شده است و هر یک از این بخش ها یا پروگلوتیدها حاوی تخم های کرم هستند. این پروگلوتیدها از طریق مدفوع بیرون می آیند و هم محیط و هم لاروهای کک هایی که آنها را می بلعند، آلوده می کنند.

Dypilidium caninum معمولاً علائم شدید ایجاد نمی کند. به طور کلی، حیوان دارای نفخ است، ممکن است مدفوع خمیری داشته باشد یا نداشته باشد، همراه با مخاط و خارش (خارش) در مقعد، و وجود این کرم های سگ در مدفوع.

درمان شامل استفاده از داروهای ضد کرم در سگ و ضد کک برای کشتن کک می باشد. از آنجایی که کک بیشتر عمر خود را در محیط زیست می گذراند، در صورتی که ضد کک این پیشنهاد را نداشته باشد، باید به درمان محیطی نیز توجه شود.

همانطور که گفته شد یک بیماری مشترک بین انسان و دام است، یعنی کرم سگ در انسان هستند. در کودکانی که اسباب‌بازی‌های سگ را برمی‌دارند و در دهان می‌گذارند، بیشتر دیده می‌شود، بنابراین کرم‌زدایی مکرر از حیوانات خانه بسیار مهم است.

بیماری کرم قلابدار

Ancylostoma caninum یک انگل روده ای با قدرت مشترک بین انسان و دام است که یک مشکل بهداشت عمومی است زیرا باعث ایجاد لارو پوستی می شود. مهاجر (حیوان جغرافیایی) در انسان. باعث مدفوع خمیری و خونی، کاهش وزن، استفراغ و کاهش اشتها در سگ می شود.

چرخه زندگی این کرم ها در سگ ها شامل آلودگی محیطی نیز می شود، به همین دلیل است که درمان باید با ورمیفیوژ، مواد ضدعفونی کننده و آب داغ همراه با خشک شدن بعدی محیط انجام شود.

Toxocariasis

Toxocara canis یکی دیگر از انگل های روده ای است که سگ ها و انسان ها را مبتلا می کند. روده کوچک را انگلی می کند و از مواد مغذی که حیوان می خورد تغذیه می کند. آلودگی ممکن است در اثر تماس با مدفوع، آب و غذای آلوده ایجاد شود.

هنگام مصرف، انگل وارد گردش خون می شود و به ریه ها و قلب می رسد. از دستگاه تنفسی تا ابتدای نای بالا می رود، به گلوت مهاجرت می کند و بلعیده می شود و به روده ختم می شود. کرم های توله سگ هنوز هم می توانند در شکم مادر یا در هنگام شیر خوردن عبور کنند.

کرم علاوه بر علائم گوارشی مانند اسهال، بی اشتهایی، کاهش وزن و استفراغ باعث ایجاد مشکلاتی می شود.تنفسی: سرفه، آبریزش بینی و ذات الریه. مرگ توله سگ ممکن است در انتقال از طریق جفت یا شیر رخ دهد.

عفونت محیطی نیز باید درمان شود، اما انگل در برابر اکثر ضدعفونی کننده های رایج مقاوم است. برخی از مطالعات نشان داده اند که در دمای بیش از 37 درجه سانتیگراد و کمتر از 15 درجه سانتیگراد و همچنین در معرض تابش خورشیدی می میرد. درمان با ورمیفیوژ خوراکی موثر است.

دیروفیلاریازیس

این بیماری ناشی از دیروفیلاریا ایمیتیس است که به عنوان کرم قلب شناخته می شود. این بیماری توسط انواع پشه های بومی مناطق ساحلی به سگ ها منتقل می شود.

وقتی حشره ماده از خون سگ تغذیه می کند، لارو پشه روی پوست رسوب می کند. از پوست وارد جریان خون می شود و به ریه ها مهاجرت می کند و از آنجا به قلب می رسد.

علائم عبارتند از بی تفاوتی، سرفه برای مدت طولانی، نفس نفس زدن، مشکل در تنفس، کاهش وزن، غش، تورم پنجه ها و مایع در شکم، که منعکس کننده کمبود قلبی ناشی از کرم در قلب است.

علائم کرم در سگ بسته به محل انگلی متفاوت است. درمان شامل کرم زدایی دهان و ضدعفونی محیطی است. در مورد دیروفیلاریازیس، پیشگیری از طریق استفاده از محصولات دافع پشه (کلیرو یا انقلاب)، اندوگارد (ورمیفیوژ خوراکی ماهانه که از کرم ها جلوگیری می کند.ته نشینی)، واکسن ProHeart (واکسن سالانه که از ته نشین شدن کرم ها جلوگیری می کند).

اکنون که می‌دانید کرم‌ها در سگ‌ها باعث ناراحتی زیادی می‌شوند، به دنبال یک دامپزشک مورد اعتماد بگردید تا بفهمد بهترین کرم برای دوست شما کدام است.