Σκουλήκια σε σκύλους Τα εντερικά παράσιτα είναι τα πιο γνωστά και τα θυμάται ο καθηγητής, ωστόσο υπάρχουν σκουλήκια που κατοικούν και σε άλλα συστήματα, όπως το καρδιολογικό.

Και μόνο η σκέψη των σκουληκιών μας κάνει να θέλουμε να απομακρυνθούμε από αυτά, οπότε φανταστείτε να τα βλέπετε στα περιττώματα του κατοικίδιου σας! Όχι μόνο λόγω της αηδίας που προκαλούν, αλλά και για να αποτρέψετε τον φίλο σας από το να αρρωστήσει.

Πώς τα σκυλιά παίρνουν σκουλήκια

Τα σκουλήκια στους σκύλους χρειάζονται τον ξενιστή για να αναπαραχθούν, αλλά η μόλυνση συμβαίνει συχνότερα μέσω περιβαλλοντικής μόλυνσης, οπισθομόλυνσης, από τη μητέρα στο κουτάβι ή από φορείς.

Περιβαλλοντική μόλυνση

Μετά την αφόδευση, ένας μολυσμένος σκύλος μολύνει το περιβάλλον με αυγά, κύστεις και προνύμφες των σκουληκιών. Είτε πρόκειται για χορτάρι, χώμα, άμμο, νερό, παιχνίδια, ταΐστρες και γούρνες, εάν ένα υγιές ζώο έρθει σε επαφή με αυτά τα μολυσμένα αντικείμενα, μπορεί να αρρωστήσει.

Αναδρομική μόλυνση

Γνωστή και ως αναδρομική μόλυνση, αυτή η μορφή μόλυνσης από σκουλήκια σε σκύλους συνίσταται στην επιστροφή στο έντερο των προνυμφών που υπάρχουν στον πρωκτό του ίδιου του σκύλου. Μπορεί να συμβεί εάν ο σκύλος καθαρίζει τον εαυτό του γλείφοντας τα πόδια, τον πρωκτό, καταπίνοντας τα παράσιτα ή τρώγοντας περιττώματα.

Από τη μητέρα στο μικρό

Εάν η μητέρα έχει σκουλήκια, μπορεί να τα μεταδώσει στα κουτάβια μέσω του πλακούντα ή στην αρχή της ζωής τους, όταν τα γλείφει για να τα καθαρίσει ή διεγείροντας την αφόδευση και την ούρηση.

Φορείς

Ορισμένα έντομα, όπως οι ψύλλοι και ορισμένα κουνούπια, μπορεί να είναι φορείς της παρασίτωσης στους σκύλους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν βοηθάει η θεραπεία μόνο της παρασίτωσης, αλλά είναι απαραίτητο να αποφεύγεται η επαφή του σκύλου με αυτά τα έντομα για να μην επανεμφανίζεται.

Τα πιο κοινά σκουλήκια σε σκύλους

Διπιλιδίωση

Προκαλείται από ταινία Dypilidium caninum Η διφιλιδίωση είναι μία από τις εντερικές παρασίτων που προσβάλλει περισσότερο τους σκύλους. Πρόκειται για ζωονόσο, που μεταδίδεται από τον ψύλλο που καταπίνει ο σκύλος όταν δαγκώνεται για να ξυνθεί.

Αυτός ο ταινιοσκώληκας μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 60 εκατοστά. Το σώμα του είναι πλήρως τμηματοποιημένο και κάθε ένα από αυτά τα τμήματα, ή προγλωτίδες, περιέχει τα αυγά του σκουληκιού. Αυτές οι προγλωτίδες εξέρχονται μέσω των κοπράνων και μολύνουν τόσο το περιβάλλον όσο και τις προνύμφες των ψύλλων που τις καταπίνουν.

O Dypilidium caninum Γενικά, το ζώο έχει μετεωρισμό, μπορεί να έχει ή να μην έχει παχύρρευστα κόπρανα, με βλέννα και κνησμό στον πρωκτό, και η παρουσία αυτών των σκουλήκια σκύλου στα κόπρανα.

Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση θεραπείες για σκουλήκια σε σκύλους Καθώς οι ψύλλοι ζουν μεγάλο μέρος της ζωής τους στο περιβάλλον, θα πρέπει επίσης να εξεταστεί το ενδεχόμενο περιβαλλοντικής θεραπείας, εάν η θεραπεία κατά των ψύλλων δεν το κάνει αυτό.

Όπως έχει ήδη ειπωθεί, πρόκειται για ζωονόσο, δηλαδή είναι σκουλήκια σκύλου στον άνθρωπο Είναι πιο συχνή στα παιδιά που παίρνουν τα παιχνίδια του σκύλου και τα βάζουν στο στόμα τους, γι' αυτό είναι σημαντικό να αποπαρασιτώνετε συχνά τα ζώα στο σπίτι.

Ανκυλοστομίαση

O Ancylostoma caninum είναι ένα εντερικό παράσιτο με υψηλή ζωονοσογόνο δύναμη, που αποτελεί πρόβλημα δημόσιας υγείας, επειδή προκαλεί τη δερματική μεταναστευτική προνύμφη (bicho geográfico) στον άνθρωπο. Προκαλεί παχύρρευστα και αιματηρά κόπρανα, emagrecimento, εμετούς και απώλεια όρεξης στους σκύλους.

Ο κύκλος ζωής αυτών των σκουληκιών στους σκύλους περιλαμβάνει επίσης μόλυνση του περιβάλλοντος, οπότε η θεραπεία πρέπει να γίνεται με βερμιφούζιο, απολυμαντικά και ζεστό νερό με επακόλουθη ξήρανση του περιβάλλοντος.

Τοξικοκαρίαση

O Toxocara canis Παρασιτεί στο λεπτό έντερο και τρέφεται με τα θρεπτικά συστατικά που προσλαμβάνει το ζώο. Η μόλυνση μπορεί να γίνει με επαφή με περιττώματα, νερό και μολυσμένα τρόφιμα.

Κατά την κατάποση, το παράσιτο εισέρχεται στην κυκλοφορία και πηγαίνει στους πνεύμονες και την καρδιά. Από το αναπνευστικό σύστημα, ανεβαίνει στην αρχή της τραχείας, μεταναστεύει στη γλωττίδα και καταπίνεται, καταλήγοντας στο έντερο. σκουλήκια σε κουτάβια μπορούν να περάσουν ενώ βρίσκονται ακόμα στη μήτρα της μητέρας τους ή όταν θηλάζουν.

Εκτός από τα γαστρεντερικά συμπτώματα, όπως διάρροια, έλλειψη όρεξης, απώλεια βάρους και εμετό, το σκουλήκι προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα: βήχα, καταρροή και πνευμονία. Ο θάνατος του κουταβιού μπορεί να επέλθει κατά τη μετάδοση μέσω του πλακούντα ή του γάλακτος.

Η περιβαλλοντική μόλυνση πρέπει επίσης να αντιμετωπίζεται, αλλά το παράσιτο είναι ανθεκτικό στα περισσότερα κοινά απολυμαντικά. Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι πεθαίνει σε θερμοκρασίες υψηλότερες από 37ºC και χαμηλότερες από 15ºC, καθώς και σε έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία.

Διροφιλαρίαση

Είναι μια ασθένεια που προκαλείται από Dirofilaria immitis Μεταδίδεται στο σκύλο από μια ποικιλία κουνουπιών που ενδημούν σε παράκτιες περιοχές.

Οι προνύμφες των κουνουπιών εναποτίθενται στο δέρμα όταν το θηλυκό έντομο τρέφεται με το αίμα του σκύλου. Από το δέρμα, εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και μεταναστεύουν στους πνεύμονες, από όπου φτάνουν στην καρδιά.

Τα συμπτώματα είναι ατονία, βήχας για μεγάλο χρονικό διάστημα, λαχάνιασμα, δυσκολία στην αναπνοή, απώλεια βάρους, λιποθυμία, πρήξιμο των ποδιών και υγρό στην κοιλιά, που αντανακλά το καρδιακό ελάττωμα που προκαλείται από το σκουλήκι στην καρδιά.

Το συμπτώματα των σκουληκιών στα κουτάβια Η θεραπεία περιλαμβάνει από του στόματος βερμιφούζιο και απολύμανση του περιβάλλοντος. Στην περίπτωση της διροφιλαρίωσης, η πρόληψη γίνεται με τη χρήση αντικουνουπικών προϊόντων (κολάρο ή επανάσταση), Endogard (μηνιαίο από του στόματος βερμιφούζιο που εμποδίζει την εγκατάσταση των σκουληκιών), εμβόλιο ProHeart (ετήσιο εμβόλιο που εμποδίζει την εγκατάσταση των σκουληκιών).

Τώρα που γνωρίζετε ότι τα σκουλήκια στα σκυλιά προκαλούν μεγάλη δυσφορία, αναζητήστε έναν κτηνίατρο που εμπιστεύεστε για να γνωρίζει ποιο είναι το καλύτερο αποπαρασιτωτικό για τον φίλο σας.