فهرست مطالب
آیا تا به حال در مورد سرفه لانه شنیده اید؟ یکی از علل احتمالی این بیماری که برای بسیاری از اساتید راهنما شناخته شده است، ویروس پارای آنفلوانزای سگ است. علائم بالینی را بشناسید و دریابید که چگونه از پشمالو خود محافظت کنید!
همچنین ببینید: پوست ضخیم روی پوست سگ: یک مشکل بسیار رایج 
سگ چگونه پاراآنفولانزای سگ را می گیرد؟
ویروس پاراآنفلوآنزای سگ بر سیستم تنفسی سگ ها تأثیر می گذارد. به همین دلیل است که معمولاً بیماری ناشی از آن به سرفه لانه معروف است. علاوه بر ویروس پاراآنفلوانزای سگ، سرفه لانه می تواند توسط باکتری Bordetella bronchiseptica نیز ایجاد شود.
همچنین ببینید: بیماری خراش گربه: 7 اطلاعات مهممیکروارگانیسم بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم با ترشحات حیوان بیمار قابل انتقال است. بنابراین، هنگامی که یک پشمالو مبتلا به پاراآنفولانزای سگ است و با سگ های دیگر فضای مشترک دارد، نشان می دهد که او منزوی است.
اگر این کار انجام نشود، این امکان وجود دارد که سایر حیوانات خانگی نیز به ویروس پاراآنفلوآنزای سگ مبتلا شوند. مثلاً از طریق تماس مستقیم با ترشحات بینی، یا حتی استفاده مشترک از کاسه آب یا غذا.
به همین دلیل است که در بسیاری از مواقع وقتی حیوانات زیادی در یک محیط وجود دارند و یکی از آنها به پاراآنفلوآنزای سگ مبتلا شده است، حیوانات خانگی دیگر به زودی با علائم بالینی بیماری ظاهر می شوند. این ویروس بسیار مسری است!
بنابراین، خطر گسترش آن در لانه، پناهگاه یا حتی نمایشگاه سگ وجود دارداگر حیوان مبتلا وجود داشته باشد بزرگ است. بهترین کار این است که از بیماری جلوگیری کنید و از خزدار محافظت کنید!
علائم بالینی پاراآنفلوآنزای سگ
معمولاً صاحب توله سگ مبتلا به پاراآنفلوآنزا سگ را می بیند و معتقد است که او در حال خفگی است. صدای تولید شده توسط سرفه سگ هنگامی که خشک و بلند باشد می تواند برای فرد گیج کننده باشد. این شایع ترین علامت بالینی این بیماری است. علاوه بر آن، حیوان خانگی می تواند موارد زیر را ارائه دهد:
- Coryza;
- تب؛
- عطسه؛
- بی تفاوتی;
- التهاب چشم،
- از دست دادن اشتها.
اگرچه اکثر این علائم بالینی به راحتی قابل شناسایی هستند، اما این واقعیت که حیوان خانگی همه آنها را دارد نشان نمی دهد که او مبتلا به پاراآنفلوانزای سگ است. بیماری های دیگری مانند ذات الریه وجود دارد که می تواند حیوان را به همان علائم پاراآنفلوآنزا برساند. بنابراین، شما باید او را در اسرع وقت نزد دامپزشک ببرید!
تشخيص و درمان
تشخيص با توجه به علائم باليني، شرح حال حيوان و همچنين بر اساس معاينات تكميلي انجام خواهد شد. درست در ابتدای مشاوره، دامپزشک ممکن است در مورد واکسیناسیون سگ سوال کند، زیرا واکسن علیه پاراآنفلوانزای سگ وجود دارد .
علاوه بر این، متخصص باید به ریه ها، قلب گوش دهد، غشاهای مخاطی و بینی سگ را معاینه کند.به دنبال دلایل احتمالی دیگر برای مشکلات گزارش شده باشید. گاهی اوقات، ممکن است برای اطمینان از اینکه حیوان مبتلا به پاراآنفلوآنزای سگ است، آزمایش های دیگری را درخواست کند. از جمله:
- شمارش کامل خون.
- لوکوگرام،
- اشعه ایکس.
درمان را می توان با تجویز آنتی بیوتیک، ضد سرفه، تب بر و در برخی موارد مکمل غذایی انجام داد. به طور کلی، پاراآنفلوآنزا، زمانی که به موقع درمان شود، طی چند روز بهبود می یابد.
با این حال، هنگامی که حیوان خانگی درمان کافی دریافت نمی کند، بیماری می تواند به ذات الریه تبدیل شود. در این موارد، درمان طولانی تر است و ممکن است حیوان نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.
چگونه از پاراآنفولانزای سگ ها جلوگیری کنیم؟
بهترین راه برای محافظت از دوست پشمالوی خود این است که واکسن های او را به روز نگه دارید. واکسنی علیه پاراآنفلوآنزا وجود دارد که حیوان خانگی را از ویروس پاراآنفلوآنزای سگ و باکتری B. bronchiseptica محافظت می کند.
پروتکل کاربرد واکسن توسط دامپزشک تعیین خواهد شد. به طور کلی، توله سگ می تواند اولین دوز را در سه هفتگی، با یا بدون استفاده از دوز دوم 30 روز بعد دریافت کند. علاوه بر این، یک تقویت کننده سالانه وجود دارد که باید انجام شود.
واکسیناسیون سگ بسیار مهم است و می تواند آنها را از بیماری های مختلف از جمله دیستمپر محافظت کند. آیا این بیماری را می شناسید؟ نیز ایجاد می شودتوسط یک ویروس، و درمان بسیار دشوار است. بیشتر بدانید !