آیا خزدار را با راه رفتن متفاوت دیده‌اید، انگار در حال غلتیدن است؟ اگرچه بسیاری از صاحبان فکر می کنند این زیبا است، این تغییر در راه رفتن می تواند نشان دهنده دیسپلازی مفصل ران در سگ ها باشد . در مورد این بیماری و علل احتمالی آن بیشتر بدانید!

دیسپلازی هیپ در سگ چیست؟

این بیماری عمدتاً سگ های متوسط ​​و بزرگ را درگیر می کند. اما بالاخره دیسپلازی هیپ چیست ؟ این یک بیماری مفصلی است که سر و گردن استخوان ران و استابولوم (بخشی از استخوان لگن) را درگیر می کند.

در شرایط عادی، این اتصال بین استخوان ساق پا و "استخوان لگن" هنگام راه رفتن حیوان خانگی دچار لغزش های کوچکی می شود. با این حال، وقتی خزدار دیسپلازی لگن سگ داشته باشد، این لغزش بین استخوان‌ها عالی است و مفصل به اصطکاک می‌رسد که باعث ناراحتی شدید می‌شود.

چه چیزی باعث دیسپلازی هیپ سگ می شود؟

این یک بیماری با منشاء ژنتیکی است، یعنی اگر والدین سگ پشمالو شما دیسپلازی مفصل ران در سگ ها داشته باشند، احتمال اینکه او نیز به آن مبتلا شود، زیاد است. اگرچه هر حیوان خانگی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، این بیماری در نژادهای خزدار بسیار بزرگ شایع تر است، مانند:

• ژرمن شپرد.
• روتوایلر;
• لابرادور;
• گریت دین،
• سنت برنارد.

اگرچه این بیماری منشأ ژنتیکی محسوب می شود، اما عوامل دیگری نیز باید در نظر گرفته شوند کهاگرچه آنها باعث دیسپلازی نمی شوند، اما می توانند وضعیت را بدتر کنند. آنها عبارتند از:

• تغذیه ناکافی: حیوانات بزرگ در طول رشد به غذای خاصی نیاز دارند و در صورت عدم دریافت و مبتلا شدن به این بیماری، امکان بدتر شدن وضعیت وجود دارد.
• چاقی: حیوانات خانگی بسیار چاق نیز تمایل دارند علائم را زودتر ایجاد کنند و علائم موجود را بدتر کنند.
• محیطی: حیواناتی که دیسپلازی مفصل ران دارند و روی زمین های صاف بزرگ شده اند در نهایت تلاش بیشتری برای ایستادن می کنند. این می تواند شروع علائم بالینی را تسریع کند و بیماری را بدتر کند.

علائم بالینی یافت شده چیست؟

علائم دیسپلازی هیپ در سگ ها می تواند زمانی که سگ های خزدار بسیار جوان هستند ظاهر شود. با این حال، زمانی که حیوان خانگی در حال حاضر بالغ شده است، بیشتر متداول است که مربی متوجه آنها شود.

این به این دلیل است که دیسپلازی توسط عوامل محیطی از اوایل کودکی تشدید می شود. با این حال، سالها تحلیل استخوان طول می کشد تا سگ علائم را نشان دهد. از جمله علائمی که قابل مشاهده است عبارتند از:

• کلودیکاسیون (سگ شروع به لنگیدن می کند).
• از بالا رفتن از پله ها خودداری کنید.
• مشکل برخاستن.
• سفت یا سفت راه رفتن.
• تمرینات رد کردن.
• پاهای "ضعیف"؛
• درد هنگام دستکاری لگن،
• توقف راه رفتن و بی حال تر شدن.

تشخیص

اشعه ایکس ازلگن بهترین راه برای تشخیص دیسپلازی هیپ در سگ ها است. باید با بیهوشی انجام شود تا مانوری که شلی مفصل را نشان می دهد به درستی انجام شود. در معاینه، سگ به پشت دراز می کشد و پاهایش دراز است.

با این حال، انتظار همبستگی کامل بین رادیوگرافی و تظاهرات بالینی بیماران را نداشته باشید. برخی از حیوانات با امتحانات در وضعیت پیشرفته حتی می لنگند. برخی دیگر، با حداقل تغییرات، ممکن است دوره های بسیار شدید درد داشته باشند.

با این وجود، مهم است که تأکید شود درمانی برای دیسپلازی هیپ در سگ ها وجود دارد . هر چه زودتر شروع شود، پیش آگهی بهتر است. بنابراین تشخیص زودهنگام توسط دامپزشک و درمان کافی ضروری است.

درمان دیسپلازی در سگ ها چگونه کار می کند؟

پس از ارزیابی حیوان، دامپزشک نحوه درمان دیسپلازی لگن در سگ ها را تعریف می کند . به طور کلی تجویز مکمل های غضروفی، اسیدهای چرب، مسکن ها و ضد التهاب ها ضروری است.

علاوه بر این، جلسات طب سوزنی و کایروپراکتیک و حتی جراحی ها - برای قرار دادن پروتز یا برای برداشتن ساده سر استخوان ران - نیز رایج است. در هر صورت، نگه داشتن اضافه بار مفصل در سطوح پایین بهترین اقدامی است که معلم می تواند انجام دهد.

این یعنیکنترل وزن و ورزش های روزانه بدون ضربه - مانند شنا و فیزیوتراپی. این فعالیت ها به تقویت ساختارهایی که از مفصل حمایت می کنند کمک می کند و تحرک حیوان را تضمین می کند.

از این نیاز به کاهش استرس روی مفصل ران است که این ایده ظاهر شد که کف صاف می تواند باعث دیسپلازی شود. با این حال، این درست نیست. کف صاف در واقع می تواند ناپایداری یک مفصل از قبل ناپایدار را افزایش دهد و علائم بیماری را تشدید کند.

نکاتی برای جلوگیری از بدتر شدن دیسپلازی هیپ

مطالعات نشان می دهد که بین تظاهرات بالینی دیسپلازی و تامین انرژی اضافی رابطه وجود دارد. در یکی از آنها، ساخته شده با توله سگ هایی که خطر ژنتیکی برای دیسپلازی داشتند، این بیماری در دو سوم حیوانات ظاهر شد. آنها در مقابل تنها یک سوم کسانی که وعده های غذایی خود را محاسبه کرده بودند به طور آزاد تغذیه می شدند.

در مطالعه ای دیگر، توله های ژرمن شپرد دارای اضافه وزن دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به دیسپلازی بودند. بنابراین مراقبت با یک رژیم غذایی سالم همه تفاوت را در پیشگیری و درمان دیسپلازی هیپ در سگ ها ایجاد می کند.

علاوه بر این عوامل، نکته مهم دیگر هنگام فکر کردن به نحوه پیشگیری از دیسپلازی مفصل ران در سگ مراقبت در تولید مثل است. توصیه می شود حیواناتی که مبتلا به دیسپلازی تشخیص داده شده اند، تولید مثل نکنند. احتیاط نه تنها در این مورد معتبر استعارضه ای مانند سایر بیماری های ژنتیکی.

اکنون که علائم دیسپلازی مفصل ران در سگ ها را می شناسید، هنگام مشاهده علائم بیماری در حیوان خانگی خود حتما با یک متخصص مشورت کنید. در نزدیکترین مرکز دامپزشکی سرس به دنبال مراقبت باشید!