Heb een braken en diarree kat Meestal is het een waarschuwingsteken als de kat tegelijkertijd braakt en zachte ontlasting heeft.

Eerst en vooral moeten we een onderscheid maken tussen acuut en chronisch braken en diarree.

Tekenen van braken of diarree

• tekenen van misselijkheid vooraf, zoals kwijlen, overmatig slikken, lippen likken;
• verandering in gedrag naar rustig of lethargisch;
• gewichtsverlies;
• verminderde eetlust of kat met verlies van eetlust .
• Aanwezigheid van hopen voedsel of speeksel op de vloer;
• Elk verlies in de vorm van de ontlasting wordt beschouwd als diarree.

Voorafgaand aan de braakneiging kunnen er sterke buiksamentrekkingen zijn met hoofdknikken. Katten vocaliseren vaak wanneer ze gaan braken. Observeer dus de kleur, het volume en de frequentie van het braken. Vertel de dierenarts alles wat je observeert en wanneer de laatste maaltijd was. In het geval van diarree, observeer frequentie, consistentie en kleur en, indien mogelijk, analyseer of er tekenen van bloed zijn. Een tip is om een foto te maken en neemnaar de dierenarts.

Kan het wachten tot morgen?

Als je merkt dat je kat braakt en diarree heeft, een beetje "down" is en minder energie heeft dan normaal, moet je hem dan naar de eerste hulp brengen? Er is geen eenvoudig antwoord op deze vraag. Het hangt er allemaal van af. Als je denkt dat je huisdier niet in orde is, twijfel er dan niet aan en neem hem zo snel mogelijk mee.

Het hangt er bijvoorbeeld vanaf of je kat al enige tijd veranderd gedrag vertoont. Het is de moeite waard om te analyseren of hij minder energiek is, minder eet of, na enkele aanvallen, bloed in de ontlasting of braakneigingen vertoont.

Het is extra oplettend als er in korte tijd meerdere keren diarree of braken optreedt. Let op als het braken langer dan 12 uur duurt of als de diarree langer dan 24 uur duurt.

Kunnen zien of ze pijn hebben is ook een waarschuwing. Door vocht te verliezen samen met uitwerpselen en braaksel, kunnen huisdieren uitgedroogd raken, zelfs als ze nog steeds water drinken. Uitdroging verandert de werking van het hele lichaam door het bloed te concentreren.

Alleen door je kat lichamelijk te onderzoeken, weet de dierenarts hoe het met hem gaat.

Oorzaken van deze aandoening

Per slot van rekening, wat kan een kat zijn die braakt en diarree heeft Als een kat braakt en diarree heeft, denken we misschien dat er een maag- of darmprobleem is, wat weer een waarschuwingssignaal is!

Maagpijn kan echter veel voorkomende oorzaken hebben, zoals iets anders eten dan normaal, allergieën of voedselovergevoeligheden, de aanwezigheid van parasieten of zelfs infecties.

Andere zorgwekkende oorzaken die kunnen leiden tot braken en diarree zijn: gifstoffen, ernstige infecties, hormonale verstoringen, maagzweren, stofwisselingsziekten die de nieren, lever, alvleesklier of galblaas aantasten, maag-darmontstekingsziekten en vreemde voorwerpen.

Verschil tussen schuim en braaksel

We hebben een kat braakt wit schuim De gal in combinatie met het slijm geeft het braaksel dit schuimige uiterlijk, in tegenstelling tot het karakteristieke beeld van braaksel met hele of gedeeltelijk verteerde stukjes voedsel.

De oorzaak moet worden geanalyseerd door een professional, want het kan variëren van darmparasieten tot infecties, vreemde lichamen, systeemziekten, ontstekingsziekten en zelfs tumoren.

Chronisch braken, met tussenpozen of niet, komt vaak voor bij katten, maar kan niet als "normaal" worden beschouwd. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het voor geen enkele kat normaal om te braken. Katten met chronisch braken hebben mogelijk een chronische maagdarmziekte, waarvan de meest voorkomende een inflammatoire darmziekte is.

Ongeacht of de frequentie van het braken hoog of laag is, alle gevallen moeten worden geëvalueerd door je dierenarts en er moeten aanvullende onderzoeken worden uitgevoerd.

En de haarballen?

Helaas zijn haarballen ( kat trichobezoars Ze zijn normaal gesproken niet rond, ondanks hun naam, maar lijken meer op een kleine sigaar.

Deze haarballen zijn een onaangenaam ruikend, hoewel verdraaglijk, bijproduct van een gewoonte die alle katten gemeen hebben: borstelen. Het probleem is dat het bestanddeel van haar hetzelfde is als dat van nagels, en daarom onverteerbaar: keratine!

Een groot deel van het haar van je huisdier komt met de ontlasting naar buiten, maar een deel kan in de maag achterblijven, zich ophopen en uiteindelijk om de één tot twee weken moeten worden uitgebraakt. Als de frequentie van het braken van haarballen hoger is dan dit, is dat een teken dat er iets mis is!

Chronische ontstekingsprocessen zoals inflammatoire darmziekten kunnen de onderliggende oorzaak zijn, omdat ze de motiliteit en maaglediging verminderen. In ongebruikelijke gevallen kan iemand een trichobezoön hebben die te groot is om zijn reis door de darmen voort te zetten, wat fataal kan zijn als het niet snel wordt opgemerkt en verwijderd.

Als de frequentie van het braken van haarballen erg hoog is, is er een behandeling. Ga naar een dierenarts voor een diagnose en de juiste behandeling.

Veranderingen in routine

Onderzoek met gezonde katten toonde aan dat ook zij voedsel weigeren en buiten de kattenbak poepen, net zoveel als katten met chronische ziekten!

Dit is allemaal in reactie op routinewijzigingen De onderzoekers analyseerden gezonde katten die ongewone gebeurtenissen ondergingen, zoals veranderingen in etenstijden of veranderingen in verzorgers, en ontdekten dat de reactie vergelijkbaar was met die van chronisch zieken.

En de puppy's?

Als een kitten braakt en diarree heeft, breng het dan naar de dierenarts. Omdat ze een immuunsysteem hebben dat nog in ontwikkeling is, zijn kittens kwetsbaar en door vochtverlies drogen ze snel uit, wat fataal kan zijn.

En in chronische gevallen?

Bij een kat die braakt en diarree heeft en waarvan bekend is dat hij een chronische spijsverteringsziekte heeft, moeten laboratoriumtests voor de alvleesklier- en leverfunctie worden uitgevoerd.

Het gebruik van abdominale röntgenfoto's is niet zo gevoelig als een abdominale echografie, die veranderingen in de maagdarmwanden of lymfeklieren kan aantonen, evenals veranderingen in de lever. Abdominale echografie is erg belangrijk om te helpen bij de diagnose van chronisch braken bij katten.

Als de analyses geen sluitende oorzaak aanwijzen, zijn invasieve technieken nodig, zoals spijsverteringsbiopsieën met histologische evaluatie. Biopsieën kunnen endoscopisch of chirurgisch zijn, afhankelijk van het monster dat nodig is en de locatie ervan, evenals de algemene toestand van de kat.

Diagnose is van het grootste belang, vooral bij katten, die vaak neoplasma's ontwikkelen, of kanker, waarvan de klinische manifestatie hetzelfde is als goedaardige ontstekingsprocessen zoals inflammatoire darmziekten. Tegenwoordig weten we dat goedaardige ontstekingsprocessen kwaadaardig kunnen worden als ze niet vroegtijdig worden gediagnosticeerd en behandeld.

Nadat je met ons hebt besproken hoeveel oorzaken er kunnen zijn voor het braken en diarree van een kat, raden we je aan om niet op internet op zoek te gaan naar thuisbehandelingen. Observeer je kat en als je grote ongemakken opmerkt, overleg dan met de dierenarts wat de beste optie is.