Prawdopodobnie słyszałeś o tej chorobie u ludzi, ale czy są jakieś doniesienia lub przypadki bielactwo u psów Zasadniczo jest to sytuacja bardzo podobna do tej, która dotyka ludzi i jest nieznana dużej części populacji kochającej zwierzęta.

W praktyce bielactwo psów jest rzadką chorobą, ale może częściej dotykać niektóre rasy. Jeśli jako opiekun zwierzęcia zauważysz plamy na skórze lub sierści swojego przyjaciela, z prostą zmianą koloru, nie rozpaczaj.

Oczywiście nikt nie jest szczęśliwy, gdy słyszy, że jego zwierzak może mieć jakąś chorobę, niezależnie od tego, jak prosta lub łagodna może się ona wydawać. Pocieszająca jest jednak świadomość, że zmiana ta nie jest śmiertelna ani nie spowoduje problemów związanych ze zdrowiem i jakością życia wiernego przyjaciela.

Wiedza o tej chorobie, jej przyczynach i możliwych sposobach leczenia ma również fundamentalne znaczenie dla właściwej opieki nad psami cierpiącymi na ten problem. Tak więc, do dzieła.

Charakterystyczne objawy i sposób ich identyfikacji

O szczeniak z bielactwem Powoduje zmiany w ubarwieniu, a dokładniej depigmentację sierści i skóry. Ponieważ powoduje odbarwienie tych struktur, jest bardziej zauważalny u ras o wyraźniejszej pigmentacji (zwłaszcza czarnej i brązowej).

Możesz dostrzec odbarwiony pysk Jeśli jest to obszar owłosiony (z włosami), można również zaobserwować oznaki depigmentacji włosów. Dlatego przy tak wyraźnych cechach objawy są łatwe do zidentyfikowania gołym okiem.

Istnieją doniesienia o przebarwieniach oczu. Stanowi to większe zagrożenie dla zdrowia zwierzęcia, ponieważ może również powodować ślepotę, ale takie przypadki są jeszcze rzadsze i rzadko opisywane w specjalistycznej literaturze naukowej.

Rodzaje bielactwa nabytego

Prawdą jest, że istnieją dwa rodzaje bielactwa u psów, a jeden może być konsekwencją drugiego. Aby dowiedzieć się, w jaki sposób plamy rozprzestrzeniają się po ciele Twojego futrzaka, zapoznaj się z dwiema poniższymi definicjami.

Bielactwo ogniskowe to takie, które dotyka tylko części skóry zwierzęcia, ograniczone wokół nosa lub oczu i powiek. Tymczasem bielactwo uogólnione dotyka różnych obszarów, o losowym lub symetrycznym charakterze, ale także zaczyna się wokół nosa i postępuje z czasem.

Jakie są główne przyczyny choroby?

Istnieją dwie główne przyczyny bielactwa u psów: pochodzenie genetyczne, choroba autoimmunologiczna. Pochodzenie genetyczne jest uważane za możliwą przyczynę, ponieważ niektóre gatunki psów wykazują większe predyspozycje do tego typu choroby. Przypadki bielactwa są powszechne u psów ras rottweiler, pinczer, doberman, owczarek niemiecki, sznaucer olbrzymi, nowofundland, berneńczyk i golden retriever.

Z drugiej strony istnieje linia rozumowania, która bierze pod uwagę czynniki autoimmunologiczne jako fundamentalne dla wystąpienia choroby. Zmiana genetyczna prowadzi do większej podatności melanocytów na działanie układu odpornościowego i utlenianie. Intensywne organiczne sytuacje stresowe, takie jak choroby i urazy emocjonalne, mogą powodować brak równowagi w tych dwóch punktach.

Generują one odpowiedź autoimmunologiczną w organizmie, powodując zniszczenie melanocyty (komórki odpowiedzialne za pigmentację skóry).

Czy bielactwo można wyleczyć?

Ważne jest, aby opiekun wiedział, że w praktyce bielactwo u psów jest bardzo podobne do tego obserwowanego u ludzi. utrata koloru skóry .

Z drugiej strony, istnieje ekscytujący artykuł o poprawie dzięki homeopatii. Zarządzanie wydaje się być możliwe, zapobiegając rozwojowi uogólnionego typu. Zdrowa i zróżnicowana dieta, bogata w kwasy omega 3; ćwiczenia na świeżym powietrzu i zmniejszenie lub wyeliminowanie przyczyn stresu to niektóre opcje, które należy omówić z lekarzem weterynarii.

Środki ostrożności i postawy w przypadku podejrzeń

Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek charakterystycznych lub wskazujących na występowanie tej choroby objawów i jakichkolwiek zmian na skórze, opiekun powinien zwrócić się do zaufanego lekarza weterynarii w celu wykluczenia innych przyczyn.

Inne choroby, które również mogą powodować zmiany skórne, zwłaszcza depigmentację, to między innymi leiszmanioza, chłoniak skóry, toczeń, zespół uveodermatologiczny.

Ważne jest, aby pamiętać, że kiedy mówimy o zdrowiu, mówimy również o jakości życia, a to jest to, czego najbardziej chcemy dla naszych psich przyjaciół. Dlatego miej oko na wszelkie oznaki i zawsze szukaj pomocy specjalisty, gdy napotkasz jakiekolwiek oznaki lub zmiany.

Czy istnieje diagnoza bielactwa nabytego u psów?

Jak już wspomnieliśmy, część diagnozy bielactwa u psów może być wizualna. Jeśli zaczniesz zauważać utratę koloru wokół kufy lub oczu, bądź czujny. Wykluczenie innych zmian za pomocą badania krwi może być ważną częścią diagnozy.

Ponieważ jest to stan, który wpływa na melanocyty, innym sposobem na zamknięcie obrazu jest pobranie biopsji dotkniętego obszaru, gdzie za pomocą preparatu tkankowego i odczytu slajdu patolog może zobaczyć normalne warstwy skóry bez obecności melanocytów.

Bez względu na to, w jakim stanie jest Twój futrzak, aby utrzymać go w zdrowiu, zawsze możesz liczyć na pomoc profesjonalistów z Centrum Weterynaryjnego Seres.