Έχετε ακούσει ποτέ ότι τα μουνιά μπορούν να κολλήσουν AIDS; Όχι ακριβώς... Αυτό είναι ένα από τα δημοφιλή ονόματα που δίνονται σε μια ασθένεια που ονομάζεται ανοσοανεπάρκεια αιλουροειδών Είναι πολύ σοβαρή και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής από μαμάδες, μπαμπάδες και αιλουροειδή! Δείτε τι την προκαλεί και πώς να προστατεύσετε το κατοικίδιό σας!

Τι προκαλεί ανοσοανεπάρκεια των αιλουροειδών;

A FIV αιλουροειδών προκαλείται από έναν ιό που ανήκει στην οικογένεια Retroviridae (η ίδια οικογένεια με τον ιό HIV). Αν και απομονώθηκε για πρώτη φορά στην Καλιφόρνια τη δεκαετία του 1980, ο ιός που προκαλεί ανοσοανεπάρκεια πιστεύεται ότι κυκλοφορούσε μεταξύ των γατών για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Αλλά, τελικά, τι είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση Πριν μάθετε περισσότερα για την ασθένεια, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι η IVF σημαίνει ιός της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών το οποίο είναι αυτό που η ιογενής ανοσοανεπάρκεια αιλουροειδών στα αγγλικά.

Έτσι, όταν μιλάμε για FIV ή ανοσοανεπάρκεια των γατών, αναφερόμαστε στην ίδια ασθένεια. Πρόκειται για επίκτητη ανοσοανεπάρκεια (όπως το AIDS στους ανθρώπους), η οποία προκύπτει από τη δράση του ιού στο σώμα του γατιού. Αλλά προσοχή: ΔΕΝ μεταδίδεται στους ανθρώπους, οπότε μπορείτε να είστε ήσυχοι!

Επιστρέφοντας στο FIV στις γάτες Υπάρχουν έξι γνωστοί υπότυποι του ιού που προκαλεί τη νόσο: A, B, C, D, E και F. Από αυτούς, ο Α και ο Β είναι οι πιο συχνοί, ενώ υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι ο Β είναι λιγότερο επιθετικός από τον Α. Επιπλέον, υπάρχουν φάσεις της νόσου οι οποίες είναι: οξεία φάση, ασυμπτωματική φάση και τελική φάση. Κάθε φάση θα πρέπει να ερμηνεύεται και να προσανατολίζεται από τον κτηνίατρό σας για να ακολουθήσει την απαραίτητη φροντίδα σεο καθένας από αυτούς.

Πώς μπορεί το γατάκι μου να κολλήσει τον ιό της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών;

Κάθε μητέρα και πατέρας κατοικίδιου ζώου θέλει να τρέξει για να προστατεύσει το κατοικίδιό του και, για να είναι αυτό δυνατό, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς η γατούλα μπορεί να προσβληθεί από τον ιό. Στην περίπτωση της ανοσοανεπάρκειας στις γάτες, η μετάδοση γίνεται από το ένα ζώο στο άλλο, μέσω γρατζουνιών και δαγκωμάτων, κυρίως κατά τη διάρκεια καυγάδων.

Επομένως, οι αρσενικές γάτες που δεν έχουν ευνουχιστεί και μπορούν να βγαίνουν στους δρόμους είναι πιο πιθανό να προσβληθούν από τη νόσο, επειδή ανταγωνίζονται για την επικράτεια και τα θηλυκά με άλλες γάτες. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να μολυνθεί το γατάκι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εάν η μητέρα βρίσκεται στην οξεία φάση της νόσου.

Πώς δρα ο ιός της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών (FIV);

Ο ιός εξαπλώνεται στο σώμα και πολλαπλασιάζεται στους σιελογόνους αδένες και στους περιφερειακούς λεμφαδένες. Γενικά, ο μικροοργανισμός αυτός προτιμά να καταλαμβάνει τα λεμφοκύτταρα (αμυντικά κύτταρα) και το κάνει αυτό με τη σύνδεση με πρωτεΐνες που βρίσκονται στην επιφάνεια των λεμφοκυττάρων.

Μετά τη μόλυνση του κατοικίδιου ζώου, ο υψηλότερος αριθμός ιικών σωματιδίων στην κυκλοφορία εμφανίζεται μεταξύ τριών και έξι εβδομάδων. Σε αυτό το στάδιο, το ζώο μπορεί να εμφανίσει κάποια κλινικά συμπτώματα, είτε διακριτικά είτε οξέα.

Μετά από αυτό, παρατηρείται πτώση της ποσότητας του ιού και η γάτα μπορεί να παραμείνει ασυμπτωματική για μήνες ή και χρόνια! Η περίοδος αυτή ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία της ανοσοανεπαρκούς γάτας. Αλλάζει επίσης ανάλογα με:

• Έκθεση σε άλλα παθογόνα,
• Το στρες στο οποίο υποβάλλεται το ζώο,
• Η πιθανή χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.

Όταν συμβαίνει μία από αυτές τις καταστάσεις, υπάρχει άλλη μία αιχμή ιαιμίας και εάν η νόσος εισέλθει στη χρόνια φάση, ο αριθμός των λεμφοκυττάρων μειώνεται. Σε αυτό το σημείο γίνονται εμφανείς οι αποτυχίες του ανοσοποιητικού (αμυντικού) συστήματος του ζώου.

Αυτό είναι το στάδιο του ίδιου του συνδρόμου επίκτητης ανοσοανεπάρκειας. Το γατάκι γίνεται ευαίσθητο σε ευκαιριακές λοιμώξεις και φτάνει στο τελικό στάδιο της νόσου.

Κλινικά σημεία ανοσοανεπάρκειας αιλουροειδών

Στην αρχή, όταν το κατοικίδιο ζώο έχει μολυνθεί για μικρό χρονικό διάστημα, εισέρχεται στη λεγόμενη ασυμπτωματική φάση, δηλαδή χωρίς κλινικά συμπτώματα. Το γατάκι είναι καλά, σαν να μην έχει καμία ασθένεια. Μερικές φορές, παρουσιάζει αλλοιώσεις στη στοματική κοιλότητα και διόγκωση των λεμφαδένων, αλλά αυτά δεν γίνονται πάντα αντιληπτά από τον κηδεμόνα.

Ωστόσο, όταν η νόσος φτάσει στο χρόνιο στάδιο, η η ανοσοανεπάρκεια των αιλουροειδών έχει συμπτώματα Ωστόσο, πρόκειται για μη ειδικά σημεία, δηλαδή σημεία που εκδηλώνονται στην εξωσωματική γονιμοποίηση καθώς και σε άλλες ασθένειες. Μεταξύ αυτών:

• Πυρετός,
• Έλλειψη όρεξης,
• Ανορεξία,
• Λήθαργος,
• Απώλεια βάρους,
• Αναπνευστικές μεταβολές,
• Χλωμές βλεννογόνες μεμβράνες,
• Διάρροια.

Τέλος, στην τελική φάση της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών υπάρχουν επιπλοκές που προκαλούνται από δευτερογενείς ασθένειες όπως:

• Χρόνιες λοιμώξεις,
• Νεοπλάσματα (καρκίνος),
• Νεφρική νόσος,
• Εγκεφαλίτιδα,
• Διαταραχές συμπεριφοράς ,
• Άνοια,
• Κατάσχεση,
• Δυσκολία στην κίνηση και διάφορα άλλα.

Διάγνωση και θεραπεία της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών

Όταν ένα ζώο έχει ανοσοανεπάρκεια στις γάτες, δυσκολεύεται περισσότερο να αναρρώσει από τις πιο διαφορετικές ασθένειες. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι αν οι θεραπείες δεν έχουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα, είναι σύνηθες ο κτηνίατρος να υποπτεύεται FIV.

Στην περίπτωση αυτή, η διάγνωση της ανοσοανεπάρκειας γίνεται όχι μόνο με φυσική εξέταση, αλλά και με εργαστηριακές εξετάσεις, όπως η ορολογική εξέταση ELISA και η PCR, η οποία ανιχνεύει το DNA του ιού στα λεμφοκύτταρα.

Κάθε ένα από αυτά συνιστάται ανάλογα με τη φάση της νόσου στην οποία βρίσκεται η γάτα και μπορεί να δώσει ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα ανάλογα με τη χρονική στιγμή που έγινε η εξέταση. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να απομονώνεται το γατάκι από άλλες επαφές κατά τη φάση της διαγνωστικής διερεύνησης ή αν επιβεβαιωθεί η νόσος, για να αποτραπεί η εξάπλωση και να προστατευτεί από άλλες λοιμώξεις.

Επιπλέον, είναι σημαντικό να εξετάζετε όλα τα γατάκια που ζουν μαζί και πάντα πριν υιοθετήσετε ένα νέο γατάκι, συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας και εξετάστε το για να βεβαιωθείτε ότι δεν είναι φορέας της νόσου και δεν μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια σε άλλους συντρόφους.

Δεν υπάρχει ειδική και αποτελεσματική θεραπεία κατά της νόσου. Σε γενικές γραμμές, όταν διαγνωστεί ανοσοανεπάρκεια των αιλουροειδών, ο γιατρός-κτηνίατρος πραγματοποιεί υποστηρικτική θεραπεία με αντιβιοτικά, ορό, αντιπυρετικά, συμπληρώματα βιταμινών και θεραπεία για ευκαιριακές ασθένειες που εμφανίζονται.

Επιπλέον, είναι απαραίτητη η καλή διατροφή, η αποφυγή του στρες και ο έλεγχος των παρασίτων με ψύλλους και αποπαρασίτωση με τακτικές επισκέψεις στον κτηνίατρο για τον έλεγχο των ασθενειών.

Το νερό, η τροφή και τα κουτιά απορριμμάτων θα πρέπει να αλλάζονται και να πλένονται τακτικά για την πρόληψη της ανάπτυξης βακτηρίων και μυκήτων, καθώς οι φορείς είναι ανοσοκατασταλμένοι.

Πώς να αποφύγετε την εξωσωματική γονιμοποίηση;

Παρόλο που δεν υπάρχει ακόμη εμβόλιο που να προστατεύει το γατάκι από την ασθένεια στη Βραζιλία, ένας από τους τρόπους προστασίας του είναι να μην βγαίνει στο δρόμο. Με αυτόν τον τρόπο μειώνονται οι πιθανότητες να παλέψει και να μολυνθεί.

Εκτός αυτού, η στείρωση είναι επίσης σημαντική, διότι μειώνει τις μάχες για την επικράτεια και το ζώο έχει λιγότερο ενδιαφέρον να βγαίνει έξω για να αμφισβητήσει τα θηλυκά σε έξαψη. Η FIV και ο FeLV είναι δύο ανησυχητικές ασθένειες που αξίζουν την προσοχή όλων των ιδιοκτητών γάτας.

Μιλώντας για τον FeLV, τον γνωρίζετε; Μάθετε περισσότερα για την ασθένεια αυτή , η οποία προκαλείται επίσης από έναν ιό της οικογένειας Retroviridae .