A μετάγγιση αίματος σε σκύλους Μπορεί να είναι απαραίτητη από τότε που το ζώο υπέστη τραύμα και είχε αιμορραγία μέχρι και σε περιπτώσεις που το τριχωτό είναι πολύ αναιμικό. Μάθετε περισσότερα για αυτή τη διαδικασία και τις εφαρμογές της στην κτηνιατρική ρουτίνα!

Ποιος είναι ο σκοπός της μετάγγισης αίματος σε σκύλους και ποιοι είναι οι τύποι;

Η μετάγγιση αίματος σε σκύλους μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ομαλοποίηση της ποσότητας αίματος που κυκλοφορεί στο σώμα του κατοικίδιου ζώου, την αντικατάσταση ενός από τα συστατικά που αποτελούν το αίμα ή τη διόρθωση προβλημάτων πήξης.

Καθώς το αίμα αποτελείται από διάφορα συστατικά, υπάρχουν πολλές καταστάσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε μετάγγιση. Το κουτάβι μπορεί να έχει υποστεί ξαφνική και έντονη αιμορραγία, για παράδειγμα.

Σε αυτή την περίπτωση, η διαδικασία που πρέπει να πραγματοποιηθεί είναι το ολικό αίμα. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως σε περιπτώσεις μετάγγιση αίματος σε σκύλο με αναιμία μπορεί να προέρχεται μόνο από συμπύκνωμα ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Αυτό συμβαίνει στο μετάγγιση αίματος σε σκύλους με ερλιχίωση Δεδομένου ότι η ασθένεια αυτή οδηγεί στην καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των αιμοπεταλίων, η οποία προκαλεί αναιμία και θρομβοπενία, το γουνοφόρο χρειάζεται μόνο ερυθρά αιμοσφαίρια (τα ερυθρά αιμοσφαίρια, που ονομάζονται επίσης ερυθροκύτταρα) και την αιμοσφαιρίνη που υπάρχει σε αυτά.

Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις στις οποίες το ζώο έχει πρόβλημα πήξης. Όταν συμβαίνει αυτό, μπορεί να λάβει μόνο αιμοπετάλια. Εάν έχει χαμηλές πρωτεΐνες, η μετάγγιση του υγρού μέρους του αίματος, του πλάσματος, είναι συνήθως αρκετή.

Η μετάγγιση ερυθρών αιμοσφαιρίων, η οποία είναι η πιο συνηθισμένη, συμβαίνει όταν το ζώο δεν έχει πλέον αρκετή αιμοσφαιρίνη. Ως αποτέλεσμα, ο οργανισμός δεν μπορεί να μεταφέρει το οξυγόνο που χρειάζεται το σώμα για να λειτουργήσει σωστά.

Όλα αυτά τα αιμοδοτικά συστατικά λαμβάνονται από την κλασματοποίηση των σάκων ολικού αίματος. Με τη σειρά τους, οι σάκοι αυτοί συλλέγονται από σκύλους αιμοδότες. Η ποσότητα που θα χορηγηθεί σε κάθε ζώο εξαρτάται από την υπολογισμός για μετάγγιση αίματος σε σκύλους από τον κτηνίατρο.

Πώς να ξέρω αν ο σκύλος μου χρειάζεται μετάγγιση;

Ποιος ξέρει πώς να κάνετε μετάγγιση αίματος σε σκύλους Γενικά, η απόφαση για τη μετάγγιση λαμβάνει υπόψη τα κλινικά και εργαστηριακά κριτήρια του ασθενούς.

Θεωρητικά, σχεδόν όλοι οι σκύλοι με συγκέντρωση ερυθρών αιμοσφαιρίων (αιματοκρίτη) κάτω από 10% χρειάζονται μετάγγιση. Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες το ζώο είναι με 12% αιματοκρίτη, αλλά χρειάζεται να γίνει η διαδικασία μετάγγισης αίματος σε σκύλους.

Είναι αυτό που συμβαίνει όταν το κατοικίδιο ζώο ασθμαίνει, με επιταχυνόμενη καρδιά και κατακλίσεις. Από αυτή τη μορφή, είναι δυνατόν να συμπεράνουμε ότι, κατά τη στιγμή της απόφασης για το αν θα είναι απαραίτητη η μετάγγιση αίματος σε σκύλους, αυτό που θα αξιολογηθεί είναι η γενική κατάσταση του ζώου.

Είναι επικίνδυνη η μετάγγιση αίματος;

Η διαδικασία για η μετάγγιση αίματος σε σκύλους είναι επικίνδυνη Αυτή είναι μια συνηθισμένη αμφιβολία μεταξύ των κηδεμόνων, οι οποίοι θέλουν να διασφαλίσουν ότι το τριχωτό τους θα είναι καλά και θα επιβιώσει.

Ωστόσο, προτού σκεφτείτε τους πιθανούς κινδύνους, είναι σημαντικό να έχετε κατά νου ότι, όταν ο γιατρός-κτηνίατρος υποδεικνύει τη μετάγγιση αίματος σε σκύλους, είναι επειδή αυτή είναι η κατάλληλη εναλλακτική λύση για να διατηρηθεί το τριχωτό στη ζωή. Έτσι, η διαδικασία είναι απαραίτητη.

Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητο να γνωρίζετε ότι ο επαγγελματίας θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε, κατά την εκτέλεση των μετάγγιση αίματος σε σκύλους , παρενέργειες είναι μηδενικές ή ελάχιστες.

Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι να περιοριστεί η μετάγγιση στο συστατικό αίματος που χρειάζεται ο ασθενής. Έτσι μειώνονται οι πιθανότητες ανεπιθύμητων αντιδράσεων λόγω έκθεσης σε ξένα αντιγόνα.

Τα αντιγόνα είναι μόρια ικανά να διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Κάθε συστατικό του αίματος του σκύλου-δότη έχει πολλά από αυτά, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν με μεγαλύτερη ή μικρότερη ένταση την αντίδραση αυτή στον οργανισμό του λήπτη.

Ομάδα αίματος των σκύλων X κίνδυνοι

Γνωρίζατε ότι έχουν ήδη καταγραφεί περισσότερες από 13 ομάδες αίματος στους σκύλους; Είναι πολλές, έτσι δεν είναι; Αναγνωρίζονται από το κύριο αντιγόνο που υπάρχει στην επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Αυτά είναι τα μόρια που προκαλούν περισσότερο το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ενδεχόμενου λήπτη.

Κάθε ένα από αυτά είναι ένα AED (αντιγόνο των ερυθροκυττάρων του σκύλου). Κλινικά, το πιο σημαντικό είναι το AED 1, επειδή είναι σε θέση να προκαλέσει τις ισχυρότερες αντιδράσεις. Σε αυτό το σημείο είναι δυνατόν να καθοριστεί αν το κίνδυνοι μετάγγισης αίματος σε σκύλους .

Αυτό που συμβαίνει είναι το εξής: εάν ένας σκύλος που δεν έχει AED 1 στα ερυθρά του αιμοσφαίρια λάβει αίμα που περιέχει αυτό το αντιγόνο, το ανοσοποιητικό του σύστημα μπορεί να καταστρέψει όλα τα δωρηθέντα ερυθρά αιμοσφαίρια.

Στην περίπτωση αυτή, η μετάγγιση αίματος σε σκύλους είναι επικίνδυνη. Εξάλλου, ο μαζικός θάνατος των κυττάρων προκαλεί μια τεράστια φλεγμονώδη αντίδραση, με επιπλοκές που μπορεί να οδηγήσουν στο θάνατο του ζώου.

Τα καλά νέα είναι ότι οι σκύλοι σπάνια έχουν φυσικά αντισώματα κατά του AED 1, πράγμα που σημαίνει ότι σχηματίζουν την αντίδραση μόνο όταν λαμβάνουν την πρώτη τους μετάγγιση, αλλά αυτό δεν τους δίνει χρόνο να καταστρέψουν πολλά.

Αν λάβουν τη δεύτερη μετάγγιση με ασύμβατο αίμα, εκεί, ναι, επιτίθενται στα κύτταρα σε λίγες ώρες (επειδή η απάντηση έχει ήδη σχηματιστεί). Ωστόσο, για περισσότερα ότι οι αντιδράσεις είναι σπάνιες σε μια πρώτη μετάγγιση αίματος σε σκύλο, το ιδανικό είναι να γίνει τουλάχιστον ένα τεστ συμβατότητας.

Πώς είναι η δοκιμή συμβατότητας πριν από τη μετάγγιση αίματος σε σκύλους;

Η αξιολόγηση συνίσταται στην επαφή των δειγμάτων αίματος του δότη και του λήπτη για να διαπιστωθεί εάν συγκολλούνται. Εάν συγκολληθούν, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν ήδη αντισώματα κατά του AED 1 και η μετάγγιση δεν πρέπει να γίνει.

Το τεστ συμβατότητας δεν αποτρέπει όλες τις αντιδράσεις, αλλά απομακρύνει τον κίνδυνο του πιο σοβαρού τύπου, εκείνου κατά τον οποίο υπάρχει σχεδόν άμεση καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς.

Ωστόσο, ακόμη και αν η εξέταση δεν υποδεικνύει την προηγούμενη ύπαρξη αντισωμάτων έναντι του AED 1, ο οργανισμός μπορεί να έχει μεταγενέστερες και ηπιότερες αντιδράσεις έναντι των άλλων AED και των άλλων κυττάρων του αίματος (λευκά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια).

Δεν υπάρχει κίνδυνος αντιδράσεων στη μετάγγιση αίματος σε σκύλους;

Ακόμη και με όλες τις φροντίδες, εξακολουθούν να εμφανίζονται κάποιες αντιδράσεις. Σε γενικές γραμμές, μεταξύ 3% και 15% των μεταγγίσεων αίματος σε σκύλους προκαλούν κάποιου είδους αντίδραση. Εδώ, οι επιπτώσεις ποικίλλουν. Ενώ ορισμένα ζώα έχουν απλές εικόνες κνίδωσης, άλλα παρουσιάζουν:

• τρόμος,
• πυρετός,
• εμετός,
• σιελόρροια,
• αυξημένος καρδιακός και αναπνευστικός ρυθμός,
• σπασμοί.

Εξάλλου, ο κίνδυνος θανάτου δεν αποκλείεται στη μετάγγιση αίματος σε ζώα. Ως εκ τούτου, η μετάγγιση αίματος σε σκύλους πραγματοποιείται πάντα σε κλινική, όπου το κατοικίδιο ζώο παρακολουθείται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και κατά τις 24 ώρες που ακολουθούν.

Σε περίπτωση που το κατοικίδιο ζώο παρουσιάσει οποιαδήποτε αντίδραση στη διαδικασία, η μετάγγιση διακόπτεται και το κατοικίδιο ζώο λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή. Να θυμάστε ότι η μετάγγιση οποιουδήποτε συστατικού του αίματος είναι μια επείγουσα θεραπεία, με προσωρινά αποτελέσματα.

Εξυπηρετεί τη διατήρηση της ζωής του κατοικίδιου ζώου, ενώ λαμβάνονται συγκεκριμένα μέτρα για την καταπολέμηση της αιτίας του προβλήματος. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, όταν το ζώο πάσχει από τη νόσο των κροτώνων και είναι πολύ αναιμικό. Δείτε τι προκαλεί αυτή την ασθένεια!