A επιληψία σε σκύλους θεωρείται η πιο συχνή νευρολογική ασθένεια. Αν το γούνινο ζώο σας έχει διαγνωστεί με αυτήν, είναι καλό να γνωρίζετε περισσότερα γι' αυτήν. Εξάλλου, μπορεί να χρειάζεται συνεχή παρακολούθηση και φαρμακευτική αγωγή! Μάθετε περισσότερα για την επιληψία στους σκύλους!

Επιληψία σε σκύλους: καταλάβετε τι είναι

Επιληψία ή κατάσχεση σκύλου Ο σπασμός είναι μια κλινική εκδήλωση και μπορεί να εμφανιστεί για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένου του χαμηλού σακχάρου στο αίμα και της δηλητηρίασης.

Ένας από τους τύπους επιληψίας είναι η ιδιοπαθής επιληψία, η οποία έχει κληρονομική προέλευση σε ορισμένες φυλές, όπως:

• Beagles,
• Γερμανικοί ποιμενικοί,
• Tervuren (Βελγικός Ποιμενικός),
• Ντάτσχουντ,
• Borders Collie.

Τα ζώα που έχουν διαγνωστεί με επιληψία σε σκύλους, όταν έχουν σπασμούς, υφίστανται μια ηλεκτρική εκκένωση στη φαιά ουσία (μέρος του εγκεφάλου). Αυτή η εκκένωση διαδίδεται και δημιουργεί τις ακούσιες κινήσεις που βλέπουμε.

Αιτίες της επιληψίας σε σκύλους

Η ιδιοπαθής επιληψία αποτελεί διάγνωση αποκλεισμού και απαιτεί να έχουν ήδη διερευνηθεί και αποκλειστεί άλλες εξω- και ενδοκρανιακές αιτίες επιληπτικών κρίσεων, όπως:

• Όγκοι: που έχουν εμφανιστεί στο νευρικό σύστημα ή αποτελούν μεταστάσεις από όγκους που έχουν ήδη προσβάλει άλλα όργανα,
• Μολύνσεις: ορισμένες ασθένειες, όπως για παράδειγμα η σκωρίαση ή η λύσσα, επηρεάζουν το νευρικό σύστημα και μπορεί να οδηγήσουν σε σπασμούς,
• Ηπατοπάθειες (ασθένειες του ήπατος): όταν το ήπαρ αδυνατεί να μεταβολίσει τα προϊόντα που προέρχονται από την πέψη, ο σκύλος οδηγείται σε δηλητηρίαση,
• Δηλητηρίαση: από δηλητήριο, φυτά, μεταξύ άλλων,
• Υπογλυκαιμία: πτώση της γλυκόζης στο αίμα, η οποία είναι συχνότερη στα κουτάβια,
• Τραύματα: χτύπημα από αυτοκίνητο ή πτώσεις που επηρεάζουν το νευρικό σύστημα.

Κλινικά σημεία, διάγνωση και θεραπεία

Η κρίση κατάσχεση σκύλου Μπορεί να ξεκινήσει με τον ίδιο στατικό και με το βλέμμα του ακίνητο. Στη συνέχεια, μπορεί να εξελιχθεί και το ζώο μπορεί να αρχίσει να παρουσιάζει υπερβολική σιελόρροια και να "παλεύει" ακούσια. Μπορεί να εμφανιστούν ούρηση, εμετός και αφόδευση.

Η διάγνωση της επιληψίας στους σκύλους γίνεται με βάση το ιστορικό, τη νευρολογική εξέταση και τις συμπληρωματικές εξετάσεις:

• Αιμογράφημα και λευκογράφημα,
• Βιοχημικές αναλύσεις,
• Τομογραφία ή απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού,
• Ανάλυση εγκεφαλονωτιαίου υγρού.

Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με την προέλευση της κρίσης. Εάν το γούνινο ζώο έχει σπασμούς ενώ βρίσκεται στην κλινική, για παράδειγμα, ο κτηνίατρος θα χορηγήσει ένα ενέσιμο φάρμακο για να σταματήσει την κρίση.

Στη συνέχεια, είναι πιθανό να συνταγογραφήσει ένα ή περισσότερα αντισπασμωδικά, τα οποία θα πρέπει να χορηγούνται καθημερινά. Εάν η αιτία εντοπιστεί και θεραπευτεί, είναι δυνατόν, με την πορεία της θεραπείας, να διακοπεί η χορήγηση του αντισπασμωδικού.

Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, όταν οι σπασμοί οφείλονται σε υπογλυκαιμία. Μόλις γίνουν οι προσαρμογές στη διατροφή του ζώου και ελεγχθεί το σάκχαρό του, η χορήγηση αντισπασμωδικών μπορεί να ανασταλεί.

Ωστόσο, σε ιδιοπαθείς ή κληρονομικές περιπτώσεις, για παράδειγμα, μπορεί το ζώο να χρειάζεται να λάβει αυτό το φάρμακο για επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους Όλα εξαρτώνται από την εκτίμηση του κτηνιάτρου.

Μία από τις αιτίες της επιληψίας στους σκύλους, η οποία μπορεί να διαγνωστεί, για παράδειγμα, είναι η σκωληκοειδίτιδα. Μάθετε περισσότερα για την ασθένεια και δείτε πώς μπορείτε να την προλάβετε.