A σύνδρομο γάτας αλεξιπτωτιστή Αυτό ονομάζεται επίσης "σύνδρομο ψηλών ορόφων". Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται όταν το γατάκι υφίσταται πτώση από ύψος που αντιστοιχεί στον τρίτο ή τέταρτο όροφο ενός κτιρίου και υφίσταται διάφορες ζημιές. Ανακαλύψτε τους λόγους για τους οποίους λαμβάνει αυτό το όνομα και δείτε πώς να το αποφύγετε.

Τι είναι το σύνδρομο της γάτας αλεξιπτωτιστή;

Κάποιοι αποκαλούν επίσης αυτό το πρόβλημα σύνδρομο της ιπτάμενης γάτας Αυτή η δημοφιλής ονομασία δόθηκε επειδή το σύνδρομο της γάτας με αλεξίπτωτο δεν είναι τίποτα περισσότερο από το σύνολο των βλαβών που εμφανίζει το ζώο όταν πέφτει από πολύ ψηλό σημείο, για παράδειγμα από τον τρίτο όροφο ενός κτιρίου.

Το φθινόπωρο, η γατούλα ανοίγει τα χέρια και τα πόδια της, σαν ιπτάμενη γάτα Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ζώο μερικές φορές επιβιώνει ακόμη και όταν πέφτει από τον τέταρτο όροφο.

Ωστόσο, αν και μπορεί να φτάσει ζωντανό στο έδαφος, το αιλουροειδές πρέπει να εξυπηρετηθεί γρήγορα. Εξάλλου, υπάρχουν πολλές συνέχειες μιας πτώσης από πολύ ψηλό σημείο. Έτσι, αν το αιλουροειδές δεν διασωθεί, μπορεί να πεθάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Γιατί συμβαίνει το σύνδρομο της γάτας από αλεξίπτωτο;

Η θέση που αποκαλείται ευρέως γάτα που πέφτει με αλεξίπτωτο Αυτό συμβαίνει όταν το γατάκι ανοίγει τα μπροστινά και τα πίσω άκρα του. Αυτό συμβαίνει όταν πέφτει από ψηλότερα σημεία, συνήθως από τον τέταρτο ή πέμπτο όροφο ενός κτιρίου.

Έτσι, αυτού του είδους το πρόβλημα εμφανίζεται κυρίως σε γάτες που ζουν σε κτίρια και ο κηδεμόνας δεν σαρώνει όλα τα παράθυρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το άτομο βάζει ακόμη και προστατευτικό παραβάν στο μπαλκόνι και τα υπνοδωμάτια, αλλά ξεχνά το παράθυρο του μπάνιου. Και τότε συμβαίνει το ατύχημα.

Αλλά ίσως σκέφτεστε ότι, φυσικά, αυτά τα κατοικίδια συνήθως δεν πέφτουν κάτω, σωστά; Αποδεικνύεται ότι τα αιλουροειδή αγχώνονται εύκολα. Συχνά, όταν μεγαλώνουν σε διαμερίσματα, καταλήγουν να μην έχουν όλη την άσκηση, τον χώρο και την ψυχαγωγία που χρειάζονται.

Ως αποτέλεσμα, αγχώνονται υπερβολικά, γεγονός που τα καθιστά πιο επιρρεπή σε ανισορροπία, πτώση και επακόλουθο σύνδρομο γάτας αλεξιπτωτιστή Η άφιξη ενός νέου αιλουροειδούς στο σπίτι και ακόμη και η περιέργεια, φυσική για το είδος, μπορεί να οδηγήσει στο σύνδρομο της γάτας που πέφτει με αλεξίπτωτο.

Αν και μπορεί να συμβεί σε κάθε κατοικίδιο, τα νεαρότερα τείνουν να είναι πιο ευάλωτα, λόγω της ανάγκης να εξερευνήσουν την περιοχή. Σε περίπτωση πτώσης, το άνοιγμα των άκρων είναι ενστικτώδες, αλλά την ίδια στιγμή που επιτρέπει στο γατάκι να φτάσει στο έδαφος ζωντανό, αυξάνει τις πιθανότητες πολλαπλών καταγμάτων.

Τραυματισμοί από σύνδρομο γάτας κατά την ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο

Το σύνδρομο της γάτας με αλεξίπτωτο χαρακτηρίζεται από πολλαπλούς τραυματισμούς που μπορεί να ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με το ύψος της πτώσης, το βάρος του ζώου κ.ά. Έτσι, ένα αιλουροειδές που έχει υποστεί αυτό το τραύμα μπορεί να παρουσιάσει:

• Κάταγμα σκληρής υπερώας,
• Πνευμοθώρακας,
• Επίσταξη,
• Τραυματισμοί προσώπου και θώρακα,
• Κατάγματα των θωρακικών και πυελικών άκρων, κυρίως κατάγματα της κνήμης και του μηριαίου οστού,
• Πνευμονικές θλάσεις,
• Οδοντικό κάταγμα
• Βλάβες της γλώσσας,
• Ρήξεις της ουροδόχου κύστης.

Τα κλινικά συμπτώματα που παρατηρήθηκαν στο σύνδρομο γάτας ποικίλλουν ανάλογα με τον τραυματισμό που υπέστη το ζώο. Μεταξύ αυτών:

• Υποθερμία,
• Υπόταση,
• Αρρυθμία,
• Ταχυκαρδία
• Ταχύπνοια και δύσπνοια,
• Οξύς πόνος.

Διάγνωση και θεραπεία

Πολλές φορές, κατά τη διενέργεια της αναμνηστικής εξέτασης, ο κτηνίατρος αρχίζει ήδη την αξιολόγηση και τη φαρμακευτική αγωγή του ζώου. Ανάλογα με την περίπτωση, είναι απαραίτητο να γίνει γρήγορα η σταθεροποίηση του κατοικίδιου ζώου. Στη συνέχεια, πραγματοποιούνται συμπληρωματικές εξετάσεις, όπως, για παράδειγμα:

• Υπερηχογραφία,
• Ακτινογραφία,
• Γενική αίματος.

Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με τον τραυματισμό που διαπιστώθηκε. Πολλές φορές, η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη για τη διόρθωση καταγμάτων, ρήξης της ουροδόχου κύστης, μεταξύ άλλων.

Πρόληψη

Η πρόληψη γίνεται με ρυθμίσεις που εμποδίζουν τα ζώα να πέσουν. Μεταξύ αυτών, η τοποθέτηση προστατευτικού πλέγματος στα παράθυρα, στα μπαλκόνια, ακόμη και στο παράθυρο του μπάνιου. Επιπλέον, ο κηδεμόνας πρέπει να κάνει το περιβάλλον κατάλληλο για το ζώο και να του επιτρέπει να παίζει και να αποσπάται η προσοχή του στο διαμέρισμα.

Αυτό θα συμβάλει στη μείωση του στρες. Ακόμα κι έτσι, αν αλλάξει η ρουτίνα του σπιτιού, ο κηδεμόνας πρέπει να είναι σε εγρήγορση. Το αιλουροειδές μπορεί να στρεσαριστεί και να αυξηθούν οι πιθανότητες ατυχήματος. Επομένως, εκτός από τον εμπλουτισμό του περιβάλλοντος, η χρήση συνθετικών ορμονών στο περιβάλλον γίνεται μια επιλογή.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι θεραπείες με λουλούδια μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην ανακούφιση από το άγχος και να κάνουν τη ζωή πιο ευχάριστη για το αιλουροειδές σας.Μάθετε περισσότερα !