A parachute kattensyndroom Dit wordt ook wel het "hoogbouwsyndroom" genoemd. Deze term wordt gebruikt wanneer de poes van een hoogte valt die overeenkomt met de derde of vierde verdieping van een gebouw en verschillende beschadigingen oploopt. Ontdek de redenen waarom het deze naam krijgt en zie hoe je het kunt vermijden.

Wat is het parachutesyndroom?

Sommigen noemen dit probleem ook wel vliegende kat syndroom Deze populaire naam is gegeven omdat het parachute kattensyndroom niets meer is dan de reeks laesies die het dier heeft wanneer het van een zeer hoge plek valt, bijvoorbeeld van de derde verdieping van een gebouw.

In de herfst opent de poes haar armen en poten, als een vliegende kat Daarom overleeft het dier het soms zelfs als het van de vierde verdieping valt.

Maar hoewel hij de grond levend kan bereiken, moet de katachtige snel worden verzorgd. De gevolgen van een val van een zeer hoge plek zijn immers ontelbaar. Als de katachtige dus niet wordt gered, kan hij binnen korte tijd sterven.

Waarom treedt het skydiving kattensyndroom op?

De positie die in de volksmond parachutespringende kat Dit is wanneer de poes haar voor- en achterpoten opent. Dit gebeurt wanneer ze van hogere plaatsen valt, meestal van de vierde of vijfde verdieping van een gebouw.

Dit soort problemen komt dus vooral voor bij katten die in gebouwen wonen en waarvan de oppasser niet alle ramen afschermt. In sommige gevallen plaatst de persoon zelfs afschermingsschermen op het balkon en de slaapkamers, maar vergeet hij het badkamerraam. En dan gebeurt het ongeluk.

Maar je denkt misschien dat deze huisdieren meestal niet naar beneden vallen, toch? Het blijkt dat katachtigen snel gestrest raken. Als ze in een flat wonen, krijgen ze vaak niet alle beweging, ruimte en vermaak die ze nodig hebben.

Als gevolg daarvan raken ze extreem gestrest, waardoor ze vatbaarder worden voor onbalans, vallen en de gevolgen daarvan. parachute kattensyndroom De komst van een nieuwe katachtige in huis en zelfs nieuwsgierigheid, die eigen is aan de soort, kan leiden tot het parachutespringende kattensyndroom.

Hoewel het elk huisdier kan overkomen, zijn de jongere exemplaren er gevoeliger voor, vanwege de behoefte om het territorium te verkennen. In het geval van een val is het openen van de ledematen instinctief, maar op hetzelfde moment dat het de poes in staat stelt om levend de grond te bereiken, verhoogt het de kans op meerdere breuken.

Verwondingen door kat syndroom bij parachutespringen

Het parachute kattensyndroom wordt gekenmerkt door meerdere verwondingen die sterk kunnen variëren afhankelijk van onder andere de hoogte van de val en het gewicht van het dier. Zo kan een kat die dit trauma heeft opgelopen zich presenteren:

• Breuk van het harde gehemelte;
• Pneumothorax;
• Epistaxis;
• Verwondingen aan gezicht en borstkas;
• Fractuur van de borst- en bekkenledematen, voornamelijk fracturen van het scheenbeen en het dijbeen;
• Longkneuzingen;
• Tandfractuur
• Letsel aan de tong;
• Blaasrupturen.

De klinische symptomen die werden waargenomen bij de kattensyndroom skydiver variëren naargelang de verwonding die het dier heeft opgelopen, waaronder:

• Onderkoeling;
• Hypotensie;
• Hartritmestoornissen;
• Tachycardie
• Tachypneu en dyspneu;
• Acute pijn.

Diagnose en behandeling

Vaak begint de dierenarts tijdens de anamnese al met de evaluatie en medicatie van het dier. Afhankelijk van het geval is het nodig om het dier snel te stabiliseren. Daarna worden aanvullende onderzoeken uitgevoerd, zoals bijvoorbeeld:

• Ultrasonografie;
• Radiografie;
• Bloedbeeld.

De behandeling varieert naargelang het letsel. Vaak is een chirurgische ingreep nodig voor de correctie van onder andere breuken en blaasrupturen.

Preventie

Preventie gebeurt door middel van aanpassingen die voorkomen dat dieren vallen, zoals het plaatsen van beschermende netten op ramen, balkons en zelfs op het badkamerraam. Daarnaast moet de oppasser de omgeving geschikt maken voor het dier en het de mogelijkheid geven om te spelen en zichzelf af te leiden in de flat.

Dit zal helpen om stress te verminderen. Maar toch, als de huisroutine verandert, moet de oppasser alert zijn. De kat kan gestrest raken en de kans op een ongelukje neemt toe. Daarom is, naast omgevingsverrijking, het gebruik van synthetische hormonen in de omgeving een optie.

In sommige gevallen kunnen bloesemremedies ook helpen stress te verlichten en het leven van je kat aangenamer te maken. Lees meer!