اگر یک پیرمرد پشمالو در خانه دارید، احتمالاً نام آلزایمر سگ ها را شنیده اید، درست است؟ این نام رایجی است که به سندرم اختلال عملکرد شناختی داده شده است. ببینید چه زمانی به حیوان خانگی تان مشکوک هستید که این مورد را دارد و درمان های احتمالی!

آلزایمر سگ چیست؟

سندرم اختلال عملکرد شناختی، یعنی آلزایمر در سگ مشکلی با منشاء عصبی است که منجر به تغییرات رفتاری متعددی می شود. این تغییرات در افراد مسن پشمالو اتفاق می افتد و اغلب علائم می تواند مشابه علائمی باشد که در افراد مبتلا به آلزایمر رخ می دهد.

به همین دلیل است که سندرم اختلال عملکرد شناختی به آلزایمر در سگ ها معروف شد. به طور کلی، پشمالوهای بالای شش سال مبتلا می شوند. با این حال، این بیماری در افراد بسیار مسن، بالای 10 سال، از هر جنسیت یا نژاد، شایع تر است.

از آنجایی که این سندرم نتیجه تغییراتی است که در مغز حیوان خانگی رخ می دهد و فعالیت نورون ها را محدود می کند، وضعیت ارائه شده توسط سگ آلزایمر قابل برگشت نیست. با این حال، درمانی وجود دارد که می تواند به کند کردن پیشرفت علائم کمک کند.

چه زمانی شک کنیم که حیوان خانگی به سندرم اختلال عملکرد شناختی مبتلا است؟

آلزایمر در سگ ها علائمی دارد که گاهی اوقات توسط مربیان مورد توجه قرار نمی گیرد. این ممکن است به این دلیل اتفاق بیفتد که فرد تازه می‌فهمد که تغییر «یک چیز استسن» یا حتی به این دلیل که تظاهرات بالینی با سایر مشکلات سلامتی اشتباه گرفته می شود. در میان علائم آلزایمر سگ، مربیان ممکن است متوجه شوند:

• تغییرات در زمان خواب.
• آوازسازی.
• مشکل در یادگیری چیزهای جدید.
• بی جا ادرار کنید.
• دفع مدفوع از جای خود، حتی زمانی که حیوان خانگی دقیقاً می دانست کجا باید مدفوع کند.
• پرخاشگری;
• مشکل در درک و پاسخ به دستورات.
• تعامل کمتر با مربی و سایر اعضای خانواده.
• مشکل در غلبه بر موانع.
• کاهش فعالیت های روزانه.

هر بار که یک سگ آلزایمر داشته باشد همه این علائم بالینی را نشان نمی دهد. این امکان وجود دارد که در ابتدا استاد راهنما متوجه یک یا دو مورد از آنها شود. با این حال، با گذشت زمان، این سندرم ایجاد می شود و تظاهرات جدیدی قابل مشاهده است.

چگونه بفهمیم سگ آلزایمر دارد؟

همه علائم بالینی آلزایمر سگ ها را می توان با علائم سایر بیماری ها اشتباه گرفت. به عنوان مثال، ادرار خارج از محل ممکن است به دلیل بی اختیاری ادرار باشد. از قبل پرخاشگری می تواند نتیجه درد و غیره باشد.

بنابراین، اگر مربی متوجه تغییری در رفتار یا بدن حیوان خانگی شود، باید او را نزد دامپزشک ببرد. در طول خدمت، علاوه بر پرسیدن در مورد تاریخچه حیوان خانگی،متخصص چندین معاینه فیزیکی انجام می دهد و ممکن است آزمایش های اضافی را درخواست کند. از جمله:

• آزمایش خون (بیوشیمی سرم و شمارش خون).
• آزمایشات هورمونی;
• رادیوگرافی;
• سونوگرافی;
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی.

این به دامپزشک اجازه می دهد تا بیماری های دیگری را که دارای برخی علائم بالینی مشابه آلزایمر سگ هستند رد کند. از جمله: تومورهای مغزی، کم کاری تیروئید، انسفالوپاتی کبدی، بیماری های قلبی و بیماری های مفصلی.

آیا درمانی وجود دارد؟

هنگامی که سندرم اختلال عملکرد شناختی تشخیص داده شد، دامپزشک می‌تواند دارو برای آلزایمر سگ‌ها را تجویز کند. هیچ دارویی وجود ندارد که بیماری را درمان کند یا آسیب مغزی را که قبلاً رخ داده است اصلاح کند.

با این حال، درمان های تسکینی وجود دارد که به بهبود کیفیت زندگی و همچنین به تاخیر انداختن تکامل سندرم کمک می کند. در میان داروهای احتمالی، داروهایی وجود دارند که به بهبود جریان خون به مغز کمک می کنند.

برخی از هورمون ها نیز وجود دارد که می توان از آنها و همچنین مکمل های غذایی استفاده کرد. غنی سازی محیط زیست نیز می تواند نشان داده شود. علاوه بر این، یک روال فعالیت بدنی و بازی برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری مهم است.

آیا دیدید که چقدر کنجکاوی شامل روالتوله ها؟ وقتی معلم در مورد آلزایمر سگ می شنود، معمولاً از دست دادن حافظه را نیز به یاد می آورد. آیا پشمالوها حافظه دارند؟ آن را دریابید!