بسیاری از مربیان پروبیوتیک ها را می شناسند و از آنها استفاده می کنند، اما آیا تا به حال در مورد پری بیوتیک ها برای سگ ها شنیده اید؟ پری بیوتیک ماده ای است که به طور گسترده در غذا و تنقلات حیوانات خانگی استفاده می شود، بنابراین در این مقاله قصد داریم در مورد آن صحبت کنیم.

تعریف اصطلاح پری بیوتیک برای اولین بار در سال 1995 ارائه شد، زیرا یک ماده غذایی غیر قابل هضم است و بر خلاف پروبیوتیک، یک ماده غذایی نیست. ارگانیسم vivo، که با تحریک انتخابی رشد یا فعالیت باکتری‌های مفید بر روی کاربر تأثیر می‌گذارد.

در آن زمان، شناخته شده ترین و پرمصرف ترین پری بیوتیک ها برخی از انواع فیبر بودند که با افزودن آنها به رژیم غذایی، قادر به کمک به رشد بیفیدوباکتری ها و لاکتوباسیل های روده بودند.

اما در سال 2016 این تعریف تغییر کرد. پری بیوتیک به بستری تبدیل شده است که به طور انتخابی توسط میکروارگانیسم های کاربر استفاده می شود و مزایای سلامتی را به همراه دارد.

با این مفهوم جدید، اثر پری بیوتیک فراتر از سلامت روده گسترش یافت، و امروزه اصطلاحی است که برای هر سیستمی که حاوی میکروارگانیسم‌های مفید مانند فلور طبیعی است استفاده می‌شود. پری بیوتیک ها منبع تغذیه برای باکتری های مفید روده هستند.

علاوه بر این، ترکیبات دیگری به عنوان مکمل پری بیوتیک و باکتری های جدید مورد مطالعه و شناسایی قرار گرفته اند.به عنوان ذینفع اثرات پری بیوتیک، مانند Eubacterium و Faecalibacterium شناخته شدند.

میکروبیوتای روده سگ

روده اکثر پستانداران تا لحظه تولد عقیم است، زمانی که آنها به سرعت کلونیزه می شوند، بلافاصله پس از اولین تماس با مادر، عمدتاً زمانی که شروع شیردهی

این میکروبیوتا برای هضم و متابولیسم سگ مهم است و برای عملکرد خوب روده و حفظ سلامت عمومی حیوان ضروری است. تعدیل این میکروبیوتای روده می تواند خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش دهد، علاوه بر این به متابولیسم چربی ها با کاهش کلسترول و تری گلیسیرید کمک کرده و جذب کلسیم را بهبود می بخشد.

پری بیوتیک برای سگ ها مهم است زیرا علاوه بر تولید مواد ضد میکروبی، دفاعی برای مهار رشد پاتوژن ها، مانند کنترل و حفظ غلظت اکسیژن و pH روده ارائه می دهد.

سالم نگه داشتن این میکروبیوتا به معنای سالم نگه داشتن حیوان در کل است. به عنوان یک کنجکاوی، این میکروارگانیسم های مفید در پستانداران بسیار فراوان هستند. جمعیت آن 10 برابر بیشتر از تعداد سلول های بدن حیوان است!

غذای سگ و استفاده از پری بیوتیک ها

در برزیل، بیشتر جیره های خشک اکسترود شده، که به عنوان خوراک خشک شناخته می شوند، در فرمولاسیون خود استفاده می کنند.انواع مختلف مکمل غذایی برای بهبود سلامت روده و ویژگی های مدفوع.

در میان این افزودنی ها، پری بیوتیک ها برجسته هستند که برای جلوگیری از میکروارگانیسم های بیماری زا استفاده می شوند و به دلیل داشتن اثر تعدیل کننده ایمنی، سلامت روده و سلامت عمومی سگ ها را بهبود می بخشند.

الیگوساکاریدها

الیگوساکاریدها کربوهیدرات های با زنجیره کوتاه هستند و پر مصرف ترین نوع پری بیوتیک در صنعت خوراک دام هستند. آنها عبارتند از: مانانولیگوساکاریدها (MOS)، بتاگلوکان ها، فروکتولیگوساکاریدها (FOS) و گالاکتولیگوساکاریدها (GOS).

دیواره مخمر به طور گسترده ای به عنوان یک پری بیوتیک در غذای سگ و تنقلات استفاده می شود، زیرا دارای مقدار زیادی مانانولیگوساکارید و بتا گلوکان در ترکیب خود است، علاوه بر این که یک عامل خوش طعم عالی است.

MOS در روده تخمیر می شود و میزان باکتری های بیماری زا را در آن اندام کاهش می دهد. بتاگلوکان ها به عنوان عوامل تعدیل کننده ایمنی عمل می کنند و سیستم ایمنی سگ را تحریک می کنند.

اینولین نوع دیگری از فیبر غذایی است که در بسیاری از گیاهان به ویژه در ریشه کاسنی وجود دارد که از آن FOS به دست می آید. انتقال و تخلیه معده را عادی می کند، بازجذب آب را افزایش می دهد و قوام مدفوع را بهبود می بخشد.

دیس بیوز روده

اصطلاح "دیسبیوز" به طور گسترده ای استفاده شده استاخیراً در دامپزشکی و به عدم تعادل فلور روده و غلبه باکتری های مضر نسبت به باکتری های مفید اشاره دارد.

Dysbiosis در فرآیندهای اسهالی، کمبود مواد مغذی، هیپوویتامینوز، بی حالی و افسردگی سیستم ایمنی مرتبط است و توسط چندین بیماری سیستمیک تشدید می شود.

علل متعددی وجود دارد که باعث ایجاد دیس بیوز روده می شود، عمدتاً استفاده بی رویه از داروها، مانند آنتی بیوتیک ها و ورمیفیوژ. آنتی بیوتیک های وسیع الطیف مستقیماً بر میکروبیوتای روده تأثیر می گذارند و عمدتاً باعث اسهال در سگ ها می شوند.

تجویز داروهای ضد التهاب همچنین باعث ایجاد دیس بیوز و همچنین رنگهای غذایی، مواد نگهدارنده و سموم محیطی می شود. استرس به عنوان یک سرکوب کننده سیستم ایمنی شناخته می شود و در نتیجه میکروبیوتای روده را نیز نامتعادل می کند.

برای پیشگیری از دیس بیوز یا درمان آن، پری بیوتیک سگ نباید به عنوان تک درمانی استفاده شود، بلکه باید همراه با پروبیوتیک به عنوان اصلاح عامل محرک عدم تعادل استفاده شود.

پری بیوتیک و پروبیوتیک: چه تفاوتی با هم دارند؟

همانطور که قبلاً ذکر شد، پری بیوتیک برای سگ ها یک عنصر در غذا است که به رشد باکتری های مفید کمک می کند. این "غذا" آنها خواهد بود. پروبیوتیک ها خود میکروارگانیسم های مفیدی هستند که مستقیماً به بدن تزریق می شوندحیوان

استفاده از پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها برای سگ‌ها با هم، سین‌بیوتیک‌ها را مشخص می‌کند. برای سگ مهم است که روده ای سالم داشته باشد و یک رژیم غذایی متنوع و سرشار از مواد مغذی که برای سیستم ایمنی بدن او بسیار ضروری است، ارائه دهد.

تجویز پری بیوتیک به عنوان مکمل برای سگ هیچ منع مصرفی ندارد. بنابراین، می توان آن را در هر مرحله از زندگی به حیوانات داد، از جمله زنان باردار یا شیرخوار، افراد مسن و توله سگ - همیشه با نسخه دامپزشکی.

برای توله سگ هایی که تحت واکسیناسیون قرار می گیرند، که زمان بسیار چالش برانگیزی برای سیستم ایمنی است، و برای سگ هایی که دارو مصرف می کنند، به ویژه آنتی بیوتیک ها و کرم زدایی، بسیار توصیه می شود.

امروز آموختید که پری بیوتیک ها برای سگ ها برای سلامتی دوست شما مفید است. آیا می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد موضوع داشته باشید؟ پس دنبال ما بگرد! بیمارستان دامپزشکی سرس خوشحال خواهد شد که به شما کمک کند.