برخی از بیماری هایی که حیوانات پشمالو را تحت تأثیر قرار می دهند بسیار حساس هستند و درمان آنها دشوار است. یکی از آنها سرطان کبد در سگ های مسن است که عملکرد کل ارگانیسم را تغییر می دهد. حشره کوچک به حمایت و چندین دارو نیاز دارد. در مورد این بیماری و درمان های احتمالی بیشتر بدانید.

سرطان کبد در سگ های مسن چگونه شروع می شود؟

سرطان در سگهای مسن توسط سلولی ایجاد می شود که شروع به تکثیر نامنظم می کند. محل اولین تومور متفاوت است و می تواند در هر اندامی باشد، بسته به اینکه سلولی که دچار تغییر می شود در کجا قرار دارد.

هنگامی که سرطان در هر قسمت از بدن شروع به رشد می کند، سلول های سرطانی که به اشتباه در حال تکثیر هستند، می توانند به اندام های دیگر مهاجرت کنند. بنابراین، می توان گفت که اولین اندام آسیب دیده دارای چیزی است که به عنوان تومور اولیه طبقه بندی می شود.

سایر اندام های تحت تأثیر سلول های سرطانی یک تومور ثانویه (متاستاتیک) دریافت می کنند. در مورد سرطان کبد در سگ های مسن، اگرچه تومور اولیه رخ می دهد، اما اغلب ثانویه است. محل تومور منشا می تواند بسیار متفاوت باشد و به عنوان مثال:

• در پستان;
• در پوست،
• در مثانه، در میان دیگران.

تومورهای اولیه کبد

شایع ترین سرطان اولیه کبد در سگ های مسن تر، کارسینوم کبدی نامیده می شود. او هستبدخیم و از سلول های کبدی منشاء می گیرد. با این حال، گاهی اوقات آدنوم یا هپاتوم سلول های کبدی که تومورهای خوش خیم در نظر گرفته می شوند، ممکن است تشخیص داده شوند.

سگ مبتلا به سرطان کبد (بدخیم) ممکن است سرطان را به سایر اندامها گسترش دهد. در مورد تومور خوش خیم، متاستاز وجود ندارد. اغلب علائم بالینی ایجاد نمی کند.

وضعیت هر چه باشد، همیشه نمی توان علتی را که باعث تکثیر غیرقابل کنترل سلول های کبدی شده است، شناسایی کرد. با این حال، مصرف سموم، غذاهای حاوی قارچ یا حتی رنگ ممکن است با ایجاد نئوپلازی مرتبط باشد.

این به این دلیل است که بسیاری از موادی که در بدن حیوان خانگی در گردش هستند در نهایت از کبد عبور می کنند تا پردازش شوند. بنابراین، هر چه اجزای تهاجمی بیشتری به این اندام برسد، احتمال ایجاد تومور بیشتر می شود.

علائم بالینی سرطان کبد در سگهای مسن چیست؟

علائم سرطان کبد در سگ بر اساس نوع نئوپلاسم و اندازه آن متفاوت است. اگر تومور خوش خیم باشد، ممکن است هیچ علامت بالینی ایجاد نکند یا در برخی موارد، مثلاً باعث هیپوگلیسمی شود. با این حال، هنگامی که حیوان سرطان دارد، ممکن است این موارد را نشان دهد:

• درد شکم.
• استفراغ ;
• کاهش یا عدم اشتها.
• اتساعشکم (افزایش حجم در شکم)؛
• ضعف عمومی;
• مشکل در تنفس یا افزایش تعداد تنفس.
• لثه های رنگ پریده;
• زردی (پوست، چشم و غشاهای مخاطی زرد می شوند).
• کاهش وزن؛
• بی تفاوتی،
• تجلی درد (سجده، صوت).

تشخیص چگونه انجام می شود؟ آیا درمانی وجود دارد؟

هنگامی که حیوان خانگی به دامپزشک منتقل می شود، توسط یک متخصص معاینه می شود، که ممکن است آزمایش های اضافی را درخواست کند. سونوگرافی و آزمایش خون رایج ترین هستند. با در دست داشتن نتیجه، علائمی مانند:

• تغییرات در آنزیم های کبدی.
• کاهش پروتئین خون.
• خونریزی شکمی.

وقتی همه این تغییرات به موقع کشف شوند، یعنی قبل از اینکه حیوان خانگی علائمی داشته باشد، امکان درمان بیشتر است. بنابراین، نشان داده شده است که سگ های مسن هر شش ماه یک بار تحت معاینه قرار می گیرند.

بنابراین، اگر سرطان کبد در سگ های مسن شروع به شکل گیری کند، ممکن است به حیوان محافظ کبد، آنتی اکسیدان ها و مکمل های ویتامین داده شود. مدیریت غذا را نیز می توان انجام داد تا اندام را کمتر بار کند.

در موارد نادرتر، جراحی برای برداشتن تومور ممکن است یک گزینه درمانی باشد. با این حال، زمانی که حیوان خانگی قبلا چندین علامت را نشان می دهد، این مورد بیشتر استظریف. به طور کلی، حمایت از هیدراتاسیون، ضد درد، ضد استفراغ و سایر داروهایی که کیفیت زندگی خزدار را بهبود می بخشد، ارائه می شود.

اگر متوجه تغییراتی در حیوان خانگی خود شده اید، یک قرار ملاقات بگذارید. در سرس، ما به صورت 24 ساعته آماده خدمت رسانی به شما هستیم!