تخصص پزشکی گربه ها در حال تکامل است و این بیماران عمر طولانی تری دارند. با این حال، گربه ها هنوز به مراقبت های پزشکی زیادی نیاز دارند. بسیاری از بیماری هایی که گربه ها را تحت تاثیر قرار می دهند باعث کم خونی می شوند که یکی از دلایل اصلی انتقال خون در گربه ها است.

کم خونی کاهش گلبول های قرمز خون است که گلبول های قرمز یا گلبول های قرمز خون نیز نامیده می شود. در آزمایش خون گربه با کاهش هماتوکریت، غلظت هموگلوبین و تعداد این سلول ها تشخیص داده می شود.

هماتوکریت درصد حجم گلبول قرمز در کل حجم خون است. هموگلوبین یک پروتئین گلبول قرمز است و مسئول حمل و نقل اکسیژن است که برای سلامت گربه ضروری است.

انتقال خون در گربه ها زمانی نشان داده می شود که هماتوکریت کمتر از 15٪ باشد. همچنین با در نظر گرفتن وضعیت عمومی بیمار، وضعیت، علت کم خونی، حاد یا مزمن بودن، احیا کننده یا غیر ترمیمی بودن آن. زیر 17 درصد در حال حاضر تظاهرات شدید کم خونی در نظر گرفته می شود.

همچنین ممکن است تزریق خون برای کاهش فشار خون به دلیل از دست دادن خون، پلاکت ها، پروتئین های خون یا مسمومیت با پاراستامول (تیلنول) نشان داده شود.

علل کم خونی به دسته هایی تقسیم می شوند: خونریزی، تخریب گلبول های قرمز (همولیز) یا کاهشتولید این سلول ها که در مغز استخوان اتفاق می افتد. بنابراین، انتقال خون در گربه های مبتلا به فلو رایج است.

خونریزی می تواند به دلیل ضربه، زخم های گسترده و کمبود فاکتورهای انعقادی رخ دهد. همولیز عمدتاً به دلیل بیماری های انگلی است. مشکلات مغزی ناشی از ویروس ها، داروها، تغییرات غدد درون ریز و اقدامات ایمنی است.

درست مانند ما انسان ها، گربه ها نیز گروه خونی دارند. شناسایی این انواع (گروه خونی) برای انجام انتقال خون در گربه ها، اجتناب از واکنش های انتقال خون ضروری است.

گروه خونی گربه

خون گربه می تواند یکی از سه گروه خونی شناخته شده را داشته باشد که عبارتند از انواع A، B یا AB. انواع A و B برای اولین بار در سال 1962 توصیف شدند. نوع AB تا سال 1980 کشف نشد. با این حال، اگرچه نام‌ها یکسان است، اما آنها مشابه نوع انسان نیستند.

از نظر ژنتیکی، انواع A و B غالب هستند، یعنی شایع تر از نوع AB، با A شایع تر از B. گربه سانان بدون آنتی ژن A یا B، همانطور که در گروه خونی O در انسان رخ می دهد، آنها هنوز در دامپزشکی گزارش نشده است.

انتخاب اهداکننده خون

انتقال خون در گربه ها برای انجام ایمن، با انتخاب اهداکننده خونی که تزریق می شود آغاز می شود. استاد راهنما باید تا حد امکان اطلاعات بیشتری را گزارش کند.در مورد سلامت گربه خود، بدون حذف بیماری های فعلی یا گذشته.

هر گربه می تواند خون اهدا کند ، تا زمانی که سالم باشد، بیش از 4 کیلوگرم وزن داشته باشد (بدون چاق بودن) و مزاج مطیع داشته باشد، تا در زمان خون گیری آسان شود. برای انتقال خون علاوه بر این، لازم است حیوان خانگی برای FIV/FeLV منفی باشد، در مورد FeLV نیز باید در ELISA و PCR منفی باشد.

سن نیز مهم است. اهدا کننده باید بین 1 تا 8 سال سن داشته باشد. همچنین باید کرم زد، واکسینه شود و برای پیشگیری از انگل های خارجی استفاده شود. گربه هایی که به تنهایی بیرون می روند نمی توانند اهدا کننده باشند.

علاوه بر الزامات این معیارها، آزمایش خون نیز برای تأیید سلامت اهدا کننده انجام می شود. این آزمایش‌ها کلیه، کبد، پروتئین‌های خون و قند (گلیسمی) و برخی الکترولیت‌ها مانند سدیم، پتاسیم و کلر را ارزیابی می‌کنند.

در انسان، خون اهدایی برای چندین بیماری عفونی آزمایش می شود. در گربه ها هم همین اتفاق می افتد. ویروس هایی که باعث لوسمی و نقص ایمنی گربه ها می شوند، علاوه بر باکتری هایی که باعث مایکوپلاسموز گربه می شوند، نباید در خون اهدایی وجود داشته باشند. اهداکننده باید هماتوکریت بین 35 تا 40 درصد و هموگلوبین بالاتر از 11 گرم در دسی لیتر داشته باشد تا گیرنده خون با کیفیت بالایی دریافت کند، اگرچه اهداکننده با هماتوکریت 30 درصد و هموگلوبین 10 گرم اینگونه نیست. رد شد /dl.

حجمی که باید باشدبرای برداشت باید از 10 میلی لیتر تا حداکثر 12 میلی لیتر خون به ازای هر کیلوگرم وزن، با فاصله حداقل سه هفته بین اهداها باشد. همه چیز باید با پیگیری انجام شود تا امکان تشخیص نیاز به مکمل آهن وجود داشته باشد.

جمع آوری خون

بهتر است که گربه های اهدا کننده آرام بخش یا بیهوشی عمومی داده شوند تا استرس عمل به حداقل برسد. گربه‌ها به راحتی دچار وحشت می‌شوند و هر حرکت اهداکننده می‌تواند به آنها آسیب برساند.

ممکن است عجیب به نظر برسد که حیوان برای انجام خونگیری بیهوش شود، با این حال، این روش حدود 20 دقیقه طول می کشد و بیهوشی مورد استفاده حداقل تأثیر را بر پارامترهای خونی دارد.

تزریق خون

بچه گربه ای که خون را دریافت می کند بیمار است و باید در طول عمل همراه باشد. او باید در محیطی آرام باشد و پارامترهای حیاتی او هر 15 دقیقه یکبار ارزیابی شود.

او خون را به آرامی دریافت می کند تا از واکنش های احتمالی جلوگیری شود. مقدار آن بستگی به هماتوکریتی دارد که گیرنده قبل از انتقال خون داشته است. در حالت ایده آل، پس از آن هماتوکریت نزدیک به 20٪ دارد. بنابراین انتظار می رود او به سرعت بهبود یابد.

حتی با موفقیت این روش، درمان دارویی باید تا زمان بهبودی گربه ادامه یابد، زیرا انتقال خون درمانی برایبه شما کمک کند تا بهتر شوید

گاهی اوقات انتقال خون در گربه ها یک روش ضروری است. باید توسط افراد متخصص و با تجربه انجام شود. روی دامپزشکان سرس برای مراقبت از بچه گربه خود حساب کنید.