طوطی پرنده ای بسیار باهوش، شاد و بازیگوش است که با افراد و حیوانات خانه تعامل زیادی دارد. یک طوطی بیمار ساکت، گاودار است و نمی خواهد بازی کند و خانه را ساکت تر و بی جان تر می کند.

طوطی ها به دلیل هوش، پرهای رنگارنگ و توانایی تقلید صداهای انسان و صداهای خنده دار پرندگانی بسیار مورد علاقه هستند. بنابراین، آنها در اسارت به عنوان حیوانات همدم رایج هستند.

از آنجایی که اکثر طوطی‌ها در خانه‌های برزیل هنوز از قاچاق حیوانات می‌آیند، بسیاری از مربیان برای مدیریت صحیح پرنده به دنبال مراقبت‌های دامپزشکی نیستند.

با این وجود، نحوه مراقبت از طوطی به درستی وجود ندارد. اتفاقاً از این عدم راهنمایی عواقب متعددی به‌ویژه تغییرات تغذیه‌ای و رفتاری ناشی می‌شود که می‌تواند جدی باشد و پرنده را بیمار کند.

مدیریت تغذیه

از نظر تاریخی، از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است که طوطی ها از دانه ها، عمدتا از تخمه آفتابگردان تغذیه می کنند. این نوع غذا علاوه بر مقادیر بسیار کم ویتامین A و مواد معدنی، سرشار از چربی و کربوهیدرات است.

علاوه بر این، معمول است که پرنده همان غذای مربی را می خورد: کیک، قهوه، نان و کره، برنج و لوبیا، سیب زمینی سرخ کرده و هر چیز دیگری که انسان ارائه می دهد. این می تواند طوطی را به سمت چاقی وتجمع چربی در کبد، وضعیتی که به عنوان لیپیدوز کبدی شناخته می شود.

لیپیدوز کبدی

این بیماری مزمن است، یعنی ایجاد و نشان دادن علائم بالینی به زمان نیاز دارد. بنابراین، هنگامی که آنها ظاهر می شوند، پرنده قبلاً برای مدت طولانی بیمار بوده است و متأسفانه اکثر موارد تسلیم بیماری می شوند.

علائم لیپیدوز کبدی افزایش حجم شکم به دلیل بزرگ شدن کبد، پرهای مرطوب، اسهال، استفراغ، رشد بیش از حد منقار و ناخن است.

هیپوویتامینوز A

رژیم غذایی طوطی بر پایه دانه ها همیشه باعث هیپوویتامینوز A می شود. این ویتامین برای حفظ غشاهای مخاطی حیوان، به ویژه دستگاه تنفسی ضروری است.

در این زمینه، پرنده بیشتر مستعد ابتلا به بیماری‌های تنفسی، عمدتاً ذات‌الریه، با تنگی نفس، خفگی (پرنده به دلیل پرهای ژولیده چاق‌تر می‌شود)، بی‌اشتهایی و ترشح چرکی بینی. .

سایر علائم طوطی بیمار کاهش ایمنی، پینه روی پاها که معمولاً عفونی می شوند و یکی از علائم کلاسیک این نوع سوء تغذیه، پوسته پوسته شدن بافت های شاخی مانند منقار است. و ناخن .

لیپوم

لیپوما نوعی تومور خوش خیم است که در پرندگان چاق ایجاد می شود. این یک "توده" از قوام نرم و جنبه ندولار است که معمولا در ظاهر می شودگردن، شکم و ناحیه مغبنی طوطی بیمار.

آترواسکلروز

تجمع چربی در دیواره رگها است. آهسته و بی صدا رخ می دهد و باعث کاهش جریان خون می شود تا جایی که رگ را مسدود می کند و در این حالت متاسفانه باعث مرگ ناگهانی پرنده می شود.

رژیم غذایی مطلوب

برای جلوگیری از طوطی بیمار مبتلا به بیماری های تغذیه ای، تغییر رژیم غذایی پرنده ضروری است. مطالعات نشان می دهد که ارائه خوراک اکسترود شده (80 درصد جیره)، میوه ها و سبزیجات (20 درصد) ایده آل است.

کلم، چغندر (جذب نمی شود)، اسفناج، لوبیا سبز، کدو تنبل، کلم بروکلی، هویج، بادمجان، چایوت، موز، سیب بدون هسته، پاپایا و انبه نمونه هایی از مواردی هستند که همیشه تازه می توان به آنها ارائه داد. طوطی

گوجه فرنگی، کاهو، آووکادو، دانه های سیب و هلو، محصولات لبنی، غذاهای فرآوری شده برای مصارف انسانی، پاستا، کافئین، نوشابه یا هر نوع غذای دیگری برای انسان ارائه نکنید.

مسمومیت

مسمومیت این پرندگان با روی از طریق قفس، اسباب بازی ها و فیدرهای گالوانیزه معمول است. در این حالت طوطی بیمار دچار ضعف، علائم عصبی، اسهال و استفراغ می شود. برای جلوگیری از این وضعیت سعی کنید تجهیزات و قفس های غیر گالوانیزه بخرید.

مشکلات رفتاری

حیوانات وحشی که در اسارت زندگی می کنند می توانند تغییرات رفتاری را به دلیل عدم وجود محرک های مناسب برای گونه ایجاد کنند. شماطوطی ها این را با پرخاشگری، صدا زدن بیش از حد، بیمار شدن و حتی کندن پرهای خود نشان می دهند.

برای رفع این مشکل، باید محرک های محیطی را در مورد چگونگی زندگی پرنده در زیستگاه خود ترویج کرد، به ویژه رفتار جستجوی غذا، که جستجوی غذا است.

پسیتاکوز

که به عنوان کلامیدیوز نیز شناخته می شود، یک بیماری طوطی است که توسط باکتری به نام Chlamydophila psittaci ایجاد می شود. این بیماری بر پرندگان و پستانداران از جمله انسان تأثیر می گذارد و به عنوان اصلی ترین بیماری مشترک بین انسان و دام در نظر گرفته می شود که پرندگان می توانند به ما منتقل کنند.

علائم معمولاً در پرندگان استرس دیده رخ می دهد. شایع ترین آنها ورم ملتحمه، عطسه همراه با ترشح چرکی، مشکل در تنفس، پرهای چروکیده، اسهال سبز مایل به زرد، کاهش وزن و بی اشتهایی است.

داروی طوطی بیمار با پسیتاکوز آنتی بیوتیک، تغذیه فرنی برای جوجه ها از طریق لوله مری، استنشاق، آبرسانی، استفاده از ویتامین ها و دارو برای استفراغ است.

از آنجایی که این یک بیماری مشترک بین انسان و دام است، فردی که طوطی را درمان می کند باید مراقب باشد که به این بیماری مبتلا نشود و در طول مراقبت از طوطی از دستکش و ماسک استفاده کند.

دانستن اینکه پرنده چگونه در طبیعت زندگی می کند، از چه چیزی تغذیه می کند و چگونه به دنبال غذا می گردد، برای ارائه هر آنچه در اسارت نیاز دارد ضروری است. کهاز استرس و سپس آسیب پذیری او در برابر بیماری جلوگیری می کند. بنابراین، اگر متوجه شدید طوطی شما بیمار است، از دامپزشک مشاوره بگیرید. در Seres، خدمات متفاوتی با مراقبت و توجه به پرنده خود دارید.