Fecalomen bij katten: tips om dit probleem te voorkomen

Herman Garcia 17-08-2023
Herman Garcia

Heeft je kat moeite met poepen? Weet dan dat dit een van de klinische symptomen is die kunnen wijzen op fecaloom bij katten Ontdek wat het is, wat je moet doen en hoe je dit probleem kunt voorkomen!

Wat is fecaloma bij katten?

Hoewel de naam misschien een beetje anders klinkt, katachtig fecaloom Afhankelijk van het geval kan je huisdier hulp nodig hebben bij het poepen.

Er zijn verschillende oorzaken voor de vorming van fecalomen bij katten, waarvan een overigens vaak onjuiste voeding is. Hoewel deze huisdieren carnivoren zijn, moeten ze voldoende vezels eten.

Als de eigenaar probeert om de poes een zelfgemaakte voeding te geven zonder dat deze uitgebalanceerd is, is de vezelinname vaak lager dan nodig. Als dit gebeurt, is er een grotere kans op de vorming van fecalomen.

Zonder de juiste hoeveelheid vezels kunnen de uitwerpselen zich ophopen in de dikke darm, waar ze water verliezen en hard worden. Naast een gebrek aan vezels is een ander veelvoorkomend probleem dat kan leiden tot de vorming van fecalomen bij katten een lage waterinname.

Kittens zijn in dit opzicht erg veeleisend. Ze houden van vers, schoon water en als ze dat niet kunnen vinden, krijgen ze vaak minder vloeistof binnen dan nodig is.

Aangezien water essentieel is voor de vorming van de fecale bolus, is de kans groter dat de poes droge en vastzittende ontlasting krijgt als het niet goed wordt geconsumeerd.

Als de kattenbak niet goed schoongemaakt wordt, zal de kat er geen gebruik van willen maken en vermijden te poepen. Dit vergroot de kans op feline fecaloma.

Andere oorzaken van ontlasting

Naast problemen met voeding en hygiëne zijn er andere oorzaken die de vorming van ontlasting bij katten in de hand kunnen werken, zoals:

Zie ook: Leer meer over de ongelooflijke anatomie van de kat en zijn verbazingwekkende aanpassingen
  • Diabetes of nierinsufficiëntie;
  • Gewrichtspijn, waardoor het moeilijk is om in de juiste houding te blijven om te poepen;
  • Neuromusculaire ziekten en calciumtekort;
  • Trauma;
  • Trichobezoars - bolletjes gevormd door haar, die zich ophopen in de darm en worden ingeslikt tijdens de natuurlijke verzorging van katten;
  • Obstructie door de aanwezigheid van een tumor;
  • Bekkenfractuur;
  • Aanwezigheid van een vreemd voorwerp dat de doorgang van de fecale bolus kan belemmeren.

Al deze problemen kunnen leiden tot de ophoping van ontlasting in de dikke darm, met daaropvolgend uitdroging en de vorming van een katachtig fecaloom. Deze mogelijke oorzaken moeten worden onderzocht, zodat de dierenarts het beste behandelingsprotocol kan vaststellen.

Klinische symptomen en diagnose

De eigenaar kan merken dat het dier verschillende keren naar de kattenbak gaat, maar niet kan poepen. Bij het schoonmaken is het mogelijk om de afwezigheid van uitwerpselen op te merken, en dit zou moeten dienen als een waarschuwing dat er iets niet in orde is.

Zie ook: Micro bij katten: alles wat je moet weten

Sommige dieren huilen zelfs als ze proberen te poepen, wat duidt op pijn. Bovendien, zelfs als de oppasser merkt dat er uitwerpselen zijn, maar dat het in kleine hoeveelheden en hard is, moet hij met het huisdier naar de dierenarts gaan. Dit is immers een teken dat er iets niet in orde is en kan een van de volgende oorzaken zijn symptomen van fecaloma .

Zo kunnen we de belangrijkste klinische symptomen van fecaloma bij katten noemen:

  • Tenesmus - spasme van de anale sluitspier, als gevolg van kat die moeite heeft met poepen ;
  • Gespannen en harde buik;
  • Verlies van eetlust,
  • Braken - in ernstige gevallen.

Als het huisdier naar de dierenkliniek wordt gebracht, zal de arts-dierenarts naar de geschiedenis van het dier vragen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Vaak is het mogelijk om te merken dat de buikstreek steviger is en in sommige gevallen klaagt het huisdier tijdens het palperen over pijn.

Om de diagnose te kunnen stellen, kan de professional een röntgenonderzoek aanvragen.

Behandeling

Het geval vereist een spoedbehandeling. Het uitvoeren van een klysma (darmspoeling) wordt meestal aangenomen als eerste protocol. En vaak is het nodig om de kat te verdoven zodat de procedure veilig wordt uitgevoerd.

Intraveneuze vloeistoftherapie (serum) kan worden gebruikt om de ontlasting door de darm te helpen. In sommige gevallen kan de dierenarts laxeermiddelen voorschrijven.

Dit hangt echter af van het resultaat van het radiografisch onderzoek en het al dan niet bestaan van een vreemd voorwerp of tumor die de doorgang van de ontlasting belemmert.

Als constipatie secundair is aan een van de hierboven genoemde gezondheidsproblemen, moet de primaire oorzaak worden behandeld. In het geval van trichobezoar bijvoorbeeld - een haarbal - kan een chirurgische ingreep nodig zijn om dit vreemde lichaam te verwijderen.

Andere voorzorgsmaatregelen en hoe te vermijden

Naast de behandeling die in de dierenkliniek wordt uitgevoerd, is het mogelijk dat de professional wat huishoudelijke verzorging aangeeft, zodat het huisdier niet opnieuw lijdt aan hetzelfde gezondheidsprobleem. Enkele van de acties die kunnen helpen om de vorming van fecaloma bij katten te voorkomen, zijn:

  • Zorg altijd voor schoon, vers water voor het dier;
  • Zet meer dan één pot water rond het huis om de katachtige aan te moedigen ervan te drinken;
  • Gebruik een waterbron die geschikt is voor katten;
  • Houd de kattenbak altijd schoon en zorg dat je er voor elke kat een hebt, plus een extra. Dat wil zeggen dat als je twee katten hebt, je drie kattenbakken in huis moet hebben;
  • Borstel het dier om te voorkomen dat het te veel haar inslikt tijdens het borstelen;
  • Pas het dieet aan en verhoog de vezelinname. In sommige gevallen kan het gebruik van zelfgemaakte voeding, samengesteld door de dierenarts, een alternatief zijn.

Wat het geval ook is, als je vermoedt dat je kat moeite heeft met poepen, ga er dan mee naar een dierenarts. Het team van Seres staat 24 uur per dag voor je klaar. Neem contact met ons op!

Herman Garcia

Herman Garcia is een dierenarts met meer dan 20 jaar ervaring in het vak. Hij studeerde af met een graad in diergeneeskunde aan de University of California, Davis. Na zijn afstuderen werkte hij in verschillende dierenklinieken voordat hij zijn eigen praktijk begon in Zuid-Californië. Herman heeft een passie voor het helpen van dieren en het onderwijzen van eigenaren van gezelschapsdieren over de juiste verzorging en voeding. Hij is ook een frequente spreker over diergezondheidsonderwerpen op lokale scholen en gemeenschapsevenementen. In zijn vrije tijd houdt Herman van wandelen, kamperen en tijd doorbrengen met zijn gezin en huisdieren. Hij is verheugd om zijn kennis en ervaring te delen met de lezers van de blog van het Veterinair Centrum.