Fecaloma u kotów: zobacz wskazówki, jak uniknąć tego problemu

Herman Garcia 17-08-2023
Herman Garcia

Czy twój kot ma trudności z wypróżnianiem? W takim razie wiedz, że jest to jeden z objawów klinicznych, które mogą sugerować kałomocz u kotów Dowiedz się, co to jest, co robić i jak uniknąć tego problemu!

Co to jest kałomocz u kotów?

Choć nazwa może brzmieć nieco inaczej, fekaloma kotów W zależności od przypadku, zwierzę może potrzebować pomocy przy wypróżnianiu.

Istnieje kilka przyczyn powstawania kamieni kałowych u kotów, a jedną z nich jest często niewłaściwa dieta. Chociaż zwierzęta te są mięsożercami, muszą spożywać odpowiednią ilość błonnika.

Gdy właściciel próbuje zapewnić kotu domową dietę, która nie jest zbilansowana, często spożycie błonnika jest niższe niż to konieczne. W takim przypadku istnieje większe prawdopodobieństwo powstania kałomoczu.

Bez odpowiedniej ilości błonnika odchody mogą gromadzić się w jelicie grubym, gdzie tracą wodę i twardnieją. Oprócz braku błonnika, innym częstym problemem, który może powodować powstawanie kamieni kałowych u kotów, jest niskie spożycie wody.

Kocięta są zwykle bardzo wymagające pod tym względem. Lubią świeżą, czystą wodę, a gdy nie mogą jej znaleźć, często spożywają mniej płynu niż to konieczne.

Ponieważ woda jest niezbędna do tworzenia bolusa kałowego, jeśli nie jest spożywana prawidłowo, istnieje większe prawdopodobieństwo, że cipka będzie miała suche i zatrzymane stolce.

Jeśli kuweta nie jest odpowiednio czyszczona, kot nie będzie chciał z niej korzystać i będzie unikał wypróżniania się. Zwiększa to ryzyko wystąpienia kociego fekaloma.

Inne przyczyny powstawania stolca

Oprócz problemów żywieniowych i higienicznych, istnieją inne przyczyny, które mogą predysponować do powstawania kału u kotów. Należą do nich:

  • Cukrzyca lub niewydolność nerek;
  • Ból stawów, powodujący trudności w utrzymaniu prawidłowej pozycji podczas defekacji;
  • Choroby nerwowo-mięśniowe i niedobór wapnia;
  • Uraz;
  • Trichobezoary - kulki utworzone z włosów, które gromadzą się w jelicie i są połykane podczas naturalnej pielęgnacji kotów;
  • Niedrożność spowodowana obecnością guza;
  • Złamanie miednicy;
  • Obecność ciała obcego, które może utrudniać przejście bolusa kałowego.

Wszystkie te problemy mogą prowadzić do gromadzenia się kału w jelicie grubym, a następnie jego wysychania i powstawania kociego kałomoczu. Te możliwe przyczyny będą musiały zostać zbadane, aby weterynarz mógł ustalić najlepszy protokół leczenia.

Objawy kliniczne i diagnoza

Opiekun może zauważyć, że zwierzę chodzi kilka razy do piaskownicy, ale nie może się wypróżnić. Podczas czyszczenia można zauważyć brak odchodów, co powinno służyć jako ostrzeżenie, że coś jest nie tak.

Zobacz też: Babeszjoza psów: czy moje zwierzę jest chore?

Niektóre zwierzęta nawet płaczą, gdy próbują się wypróżnić, co sugeruje ból. Co więcej, nawet jeśli opiekun zauważy obecność odchodów, ale są one w małych ilościach i twarde, powinien zabrać zwierzaka do weterynarza. W końcu jest to znak, że coś jest nie tak i może być jednym z nich. objawy kałomoczu .

Wśród głównych objawów klinicznych kałomoczu u kotów można wymienić:

  • Tenesmus - skurcz zwieracza odbytu, wynikający z kot z trudnościami w robieniu kupy ;
  • Napięty i twardy brzuch;
  • Utrata apetytu,
  • Wymioty - w ciężkich przypadkach.

Zabierając zwierzę do kliniki weterynaryjnej, lekarz weterynarii zapyta o historię zwierzęcia i przeprowadzi badanie fizykalne. Wielokrotnie można zauważyć, że okolice brzucha są twardsze, aw niektórych przypadkach podczas badania palpacyjnego zwierzę skarży się na ból.

Aby zamknąć diagnozę, specjalista może poprosić o badanie rentgenowskie.

Leczenie

Przypadek wymaga leczenia w nagłych wypadkach. Wykonanie lewatywy (płukanie jelit) jest zwykle przyjmowane jako protokół wstępny. Często konieczne jest uspokojenie kota, aby procedura została przeprowadzona bezpiecznie.

W celu ułatwienia przechodzenia stolca przez jelita można zastosować dożylną terapię płynami (surowica). W niektórych przypadkach lekarz weterynarii może przepisać środki przeczyszczające.

Zobacz też: Czy astmę u kotów można wyleczyć? Zobacz, co się dzieje i jak leczyć

Będzie to jednak zależeć od wyniku badania radiograficznego i istnienia lub nie ciała obcego lub guza utrudniającego przejście kału.

Gdy zaparcia są wtórne do któregokolwiek z wyżej wymienionych problemów zdrowotnych, należy leczyć pierwotną przyczynę. Na przykład w przypadku trichobezoaru - kulki utworzonej przez włosy - konieczny może być zabieg chirurgiczny w celu usunięcia tego ciała obcego.

Inne środki ostrożności i sposoby unikania

Oprócz leczenia wykonywanego w klinice weterynaryjnej, możliwe jest, że specjalista wskaże pewną opiekę domową, aby zwierzę nie cierpiało ponownie z powodu tego samego problemu zdrowotnego. Wśród działań, które mogą pomóc w zapobieganiu powstawania kału u kotów, są:

  • Zapewnij zwierzęciu czystą, świeżą wodę przez cały czas;
  • Umieść więcej niż jedno naczynie z wodą wokół domu, aby zachęcić kota do picia;
  • Używaj źródła wody odpowiedniego dla kotów;
  • Utrzymuj kuwetę zawsze w czystości i zawsze miej jedną dla każdego kota, plus jedną dodatkową. Oznacza to, że jeśli masz dwa koty, powinieneś mieć w domu trzy kuwety;
  • Szczotkuj zwierzę, aby zapobiec połknięciu zbyt dużej ilości sierści podczas pielęgnacji;
  • Dostosowanie diety i zwiększenie spożycia błonnika. W niektórych przypadkach alternatywą może być zastosowanie karmy domowej roboty, opracowanej przez lekarza weterynarii.

Niezależnie od przypadku, jeśli podejrzewasz, że Twój kot ma trudności z robieniem kupy, zabierz go do lekarza weterynarii. Zespół Seres jest dostępny 24 godziny na dobę, skontaktuj się z nami!

Herman Garcia

Herman Garcia jest lekarzem weterynarii z ponad 20-letnim doświadczeniem w tej dziedzinie. Ukończył studia weterynaryjne na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis. Po ukończeniu studiów pracował w kilku klinikach weterynaryjnych, zanim rozpoczął własną praktykę w Południowej Kalifornii. Herman z pasją pomaga zwierzętom i edukuje ich właścicieli w zakresie właściwej opieki i żywienia. Jest również częstym wykładowcą na tematy związane ze zdrowiem zwierząt w lokalnych szkołach i na imprezach społecznych. W wolnym czasie Herman lubi wędrować, biwakować i spędzać czas z rodziną i zwierzętami. Chętnie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z czytelnikami bloga Centrum Weterynarii.