De diergeneeskunde is sterk geëvolueerd, vooral de laatste 15 jaar. Er zijn nieuwe specialiteiten bijgekomen en andere zijn verbeterd, zoals in het geval van veterinaire oncologie .

Met de toename van de levensverwachting van dieren, evenals de grotere zorg voor de bevolking en de modernisering van de diagnosemiddelen, is het aantal honden en katten dat profiteert van dit belangrijke veterinaire specialisme gegroeid. Deze middelen hebben de behandelingsmogelijkheden en het aantal dieren dat toegang heeft tot deze zorg uitgebreid.

Maar wat is oncologie Het woord is afgeleid van "onkos", wat massa, volume of tumor betekent, en "logia", wat studie betekent.

Tumoren worden beschouwd als een toename van het volume in een bepaald deel van het lichaam en over het algemeen gaan de neoplasma's gepaard met tumortekenen, en de neoplasma's worden onderverdeeld in goedaardig of kwaadaardig, waarbij de kwaadaardige beter bekend staan als kanker. Daarom is de veterinair oncoloog is de professional die verantwoordelijk is voor de behandeling van neoplasma's bij dieren.

Deze professional leert over de basiswetenschappen van celbiologie, fysiologie en pathologie om kanker bij kleine dieren te begrijpen, waaronder een enorme verscheidenheid aan complexe ziekten en verschillende gedragingen.

E wat een oncoloog doet Hij voert verschillende diagnostische benaderingen uit en plant de beste behandeling voor elk individu, zodat deze therapie de patiënt welzijn en meer overlevingskansen kan bieden.

Oorzaken van gezwellen bij huisdieren

Volgens veterinaire oncologen zijn de oorzaken van tumoren divers. De meest voorkomende zijn een hoge leeftijd, de genetische aanleg van het individu, celmutaties door externe stressfactoren en andere reeds bestaande pathologieën.

Belangrijkste oncologische ziekten bij honden en katten

Op de eerste plaats komen borsttumoren bij ongecastreerde teven. Onderzoeken tonen aan dat teefjes die voor hun eerste loopsheid gecastreerd zijn slechts 0,5% kans hebben op borsttumoren.

Deze kans neemt toe tot 8% tot de tweede loopsheid en tot 26% tot de derde loopsheid, en vanaf de derde loopsheid bevordert castratie niet langer het voorkomen van borsttumoren.

In de veterinaire oncologie komen huidkankers ook vrij vaak voor, vooral bij witte dieren met een roze huid. Ze treffen katachtigen meer dan hoektanden wat betreft carcinomen.

Er komen echter meer cutane mastocytomen voor bij honden dan bij katachtigen, maar in deze gevallen speelt de invloed van blootstelling aan de zon geen directe rol bij het ontstaan van mastocytomen.

Bij de kat is er een virus dat kattenleukemie veroorzaakt, wat het risico op het ontwikkelen van lymfomen kan verhogen.

Symptomen waargenomen bij dieren met kanker

De symptomen variëren afhankelijk van het type tumor dat het dier aantast, maar de belangrijkste tekenen die kunnen leiden tot het vermoeden van kanker zijn onder andere de aanwezigheid van knobbeltjes op het lichaam zonder duidelijke oorzaak, wonden die niet genezen, bloeden zonder rechtvaardiging, gewichtsverlies en gedragsveranderingen.

De meest specifieke symptomen zijn een toename van het buikvolume, knobbeltjes in de huid, bleke slijmvliezen, spontane bloedingen, moeite met ademhalen of slikken, stuiptrekkingen en gedragsveranderingen. De begeleiding van een dierenarts is een grote hulp om deze diagnoses te bevestigen.

Hoe kanker bij dieren wordt vastgesteld

De tumoren bij dieren De diagnose wordt op verschillende manieren gesteld en is afhankelijk van het vermoeden van de veterinair oncoloog. De beste manier wordt bepaald in het overleg met deze specialist. Hoe eerder de kanker wordt gediagnosticeerd, hoe groter de kans op behandeling.

De arts kan vragen om bloedonderzoek, cytologie, biopsies, röntgenfoto's en echografie, waarvan echografie van de buik, tomografie en magnetische resonantiebeeldvorming de meest voorkomende zijn. Deze tests kunnen worden aangevraagd voor diagnose en opvolging van de behandeling.

Mogelijke behandelingen voor tumoren

De behandelingen zijn afhankelijk van het soort tumor dat het dier heeft. Een manier om oncologische behandeling wat veel gebruikt wordt, is een operatie om de tumor te verwijderen, indien mogelijk.

Chemotherapie is de meest bekende vorm van medicamenteuze behandeling. Het kan oraal, subcutaan, intraveneus of intratumoraal worden toegediend. De keuze wordt altijd gemaakt door de veterinair oncoloog.

Radiotherapie wordt gebruikt in combinatie met chemotherapie of als enkelvoudige therapie. Hierbij wordt ioniserende straling, zoals röntgenstralen, gebruikt om tumorcellen te doden of om te voorkomen dat ze zich vermenigvuldigen of verspreiden. Tijdens de radiotherapiesessie voelt het dier geen pijn.

Er is ook elektrochemotherapie, de combinatie van chemotherapie met het gebruik van elektrische pulsen. Deze behandeling heeft als doel de penetratie van de medicatie in de tumorcel te bevorderen en wordt normaal gesproken niet geassocieerd met nadelige effecten op het lichaam en wordt beschouwd als een alternatieve lokale behandeling.

Onderzoeken naar oncologie bij dieren tonen een goede respons op immunotherapie bij sommige tumoren. Deze therapie is erop gericht het immuunsysteem te stimuleren om de groei van de kanker onder controle te houden.

Aanvullende therapieën

Het aantal professionals dat werkt met aanvullende therapieën in de veterinaire oncologie groeit. Een hoogtepunt is het gebruik van gedifferentieerde voeding en nutraceuticals voor de oncologische patiënt.

In de menselijke geneeskunde zijn sommige voedingsfactoren al goed gerelateerd aan het ontstaan van kanker, zoals obesitas, een hoge consumptie van koolhydraten of voedingsmiddelen met een lage voedingswaarde, een lage consumptie van vezels en onevenwichtige diëten met betrekking tot vetzuren.

Bij dieren zijn de studies schaars, maar steeds meer dierenartsen geloven dat deze relatie ook geldt voor hun patiënten, die reeds opgehelderde metabole veranderingen vertonen.

Naast voeding als aanvullende therapie, zijn acupunctuur, fytotherapie, homeopathie en ozontherapie veelgevraagd door verzorgers van honden en katten die tumoren ontwikkelen.

Welke vorm van kanker je vriend ook heeft, hij zal diergeneeskundige zorg en veel genegenheid nodig hebben. Het is noodzakelijk om hoop en vertrouwen te hebben in de voorgestelde behandeling.

De diagnose kanker is iets dat geen enkele verzorger wil horen, maar als het gebeurt, moet je huisdier worden begeleid door specialisten in veterinaire oncologie. Wij, van Seres, hebben een team dat goed voorbereid is en klaar staat voor je harige. Reken op ons!