O geel hondenkots Deze stof, die deelneemt aan de spijsvertering, komt in de maag terecht en veroorzaakt irritatie. Maar waarom gebeurt dit? Ontdek de mogelijke oorzaken en wat je kunt verbeteren in het dagelijkse leven van je huisdier.

Geel hondenbraaksel door gal

Wat is geel hondenbraaksel Gal is een stof die geel van kleur is door de aanwezigheid van bilirubine. Het wordt gesynthetiseerd in de lever en heeft als functie het lichaam te helpen bepaalde voedingsmiddelen te verteren. Om dit te doen, breekt het bepaalde stoffen af, maar doet dit in de darm.

Soms is de galproductie echter intens en eet het dier niets, zodat het uiteindelijk niet wordt gebruikt, wat betekent dat het terug kan stromen in de maag. Het probleem is dat de aanwezigheid ervan in dit orgaan niet goed is.

In de maag irriteert de gal uiteindelijk het maagslijmvlies en veroorzaakt gal braaksel, dat in de volksmond bekend staat als geel hondenbraaksel.

Maar waarom komt deze gal in de maag terecht? De meest waarschijnlijke oorzaak is dat het huisdier een lange tijd niet heeft gegeten. Geel hondenbraaksel kan echter ook ontstaan als de oppasser de harige hond erg vet voedsel voorschotelt.

Mogelijke ziekten

Als geel hondenbraaksel maar één keer voorkomt, kan het gewoon een sporadisch voorval zijn geweest en is er niets ernstigers aan de hand. Als de guardian echter rapporteert: " Mijn hond stopt niet met geel braken "Tot de mogelijke ziekten behoren bijvoorbeeld de volgende:

• Gastritis;
• Zweren;
• Infecties;
• Verminosis;
• Kanker van het spijsverteringskanaal;
• Pancreatitis;
• Nierinsufficiëntie;
• Intestinale obstructie door tumor of inslikken van een vreemd voorwerp,
• Voedselallergieën.

Wanneer moet geel hondenbraaksel als een probleem worden beschouwd?

Je hebt gezien hond met geel braaksel Als je er te lang over doet, is de kans groot dat de aandoening verergert. De gal irriteert immers het slijmvlies en kan gastritis, slokdarmontsteking en keelontsteking veroorzaken.

En als het al vaker is gebeurd, is er waarschijnlijk sprake van een voedings- of gezondheidsprobleem. Daarom is het nodig om zo snel mogelijk met de harige naar de dierenarts te gaan, zodat de behandeling meteen kan worden gestart.

Wat zijn de andere klinische symptomen?

Wanneer gele honden vaak braken, is het waarschijnlijk dat de oppasser andere klinische symptomen opmerkt. Het is immers waarschijnlijk dat er een verband is met een ziekte. Enkele van de symptomen die kunnen worden waargenomen zijn:

• Verhoogde speekselproductie;
• Inappetence (niet willen eten);
• Apathie;
• Uitdroging;
• Afslanken;
• Zwakte;
• Regurgitatie;
• Verminderde urineproductie of donkere urine door uitdroging,
• Koorts.

Diagnose en behandeling van geel hondenbraaksel

Naast de klinische symptomen die de dierenarts vaststelt bij het beoordelen van het dier, is het mogelijk dat hij om een reeks aanvullende onderzoeken vraagt. Dit is nodig omdat er verschillende oorzaken zijn van geel hondenkots en het is noodzakelijk om te onderzoeken wat er veranderd is. Onder de uitgevoerde tests zijn bijvoorbeeld:

• Abdominale echografie;
• Alkalische fosfatase (ALP);
• ALT-TGP;
• AST-TGO;
• Endoscopie;
• Volledig bloedbeeld;
• Bilirubine;
• Totale eiwitten en fracties,
• Amylase.

De initiële behandeling bestaat uit intraveneuze vochttherapie, maagslijmvliesbeschermers en anti-emetica. Als er geen primaire oorzaak is gevonden, wordt meestal een aanpassing van de voeding aanbevolen.

Naast de mogelijke verandering van voer, zal de dierenarts de eigenaar waarschijnlijk adviseren om de maaltijd te verdelen in ten minste vier porties, verdeeld over de dag, inclusief op het moment van wakker worden en voor het naar bed gaan, om te voorkomen dat de harige hond vele uren zonder eten zit.

Als er een andere ziekte is gevonden of als het dier al een zweer heeft ontwikkeld, moet er een specifieke behandeling worden gegeven. Soms is opname in het ziekenhuis noodzakelijk.

Natuurlijke voeding kan ook worden aanbevolen door de professional. Kijk hoe het werkt.