Η συγκράτηση των ούρων για πολύ καιρό μπορεί να είναι επιβλαβής τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα ζώα. Εκτός από την ταλαιπωρία, η πρακτική αυτή μπορεί να είναι επιβλαβής για την υγεία. Αλλά γιατί πόσο καιρό μπορεί ένας σκύλος να κρατήσει τα ούρα του Αυτό και άλλα αξιοπερίεργα θα βρείτε σε αυτό το άρθρο.

Η καθετοποίηση των σπιτιών και τα μεγάλα χρονικά διαστήματα που οι φροντιστές κατοικίδιων ζώων λείπουν λόγω της δουλειάς τους έχουν επιφέρει αλλαγές στη συμπεριφορά των οικογενειών. Οι μειωμένες αυλές των σπιτιών και τα ολοένα και μικρότερα διαμερίσματα σήμαιναν ότι ο χώρος για τα κατοικίδια ζώα έχει μειωθεί σημαντικά.

Έτσι, για να αποτραπεί το να λερώνουν τα σκυλιά τους εσωτερικούς χώρους, δημιουργήθηκε η συνήθεια να βγάζουν τα κατοικίδια ζώα βόλτα, ώστε να μπορούν να κατουράνε και να χέζουν σε εξωτερικούς χώρους. Κατά συνέπεια, τα κατοικίδια ζώα άρχισαν να εκπαιδεύονται να κρατούν τόσο τα κατουρημένα όσο και τα χέοντα την ώρα της βόλτας.

Για να γνωρίζουμε πόσο καιρό μπορεί να κρατήσει τα ούρα του ένα κουτάβι, λαμβάνουμε υπόψη το κάθε στάδιο της ζωής. Σε γενικές γραμμές, τα κουτάβια μπορούν να μείνουν από έξι έως οκτώ ώρες χωρίς να κατουρήσουν, αλλά αυτό ποικίλλει ανάλογα με το ηλικία του κουταβιού το μέγεθος, την παρουσία ασθενειών και την ποσότητα νερού που προσλαμβάνουν.

Ιδανικά θα πρέπει να κάνει τρεις έως πέντε επισκέψεις στην τουαλέτα την ημέρα και το όριο των 12 ωρών θεωρείται ο μέγιστος χρόνος που μπορεί να αντέξει ένας ενήλικας να κρατάει τα τσίσα και τα κακά του.

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι, το ιδανικό σενάριο είναι το κατοικίδιο ζώο να πηγαίνει πάντα στην τουαλέτα όταν το σώμα σας υποδεικνύει την ανάγκη, καθώς η στάση των ούρων (κατακράτηση ούρων) θεωρείται επιβλαβής για την υγεία, επειδή μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό ιδανικών συνθηκών για την ανάπτυξη βακτηρίων και το σχηματισμό ουρολιθίασης.

Παράγοντες που επηρεάζουν την ανάγκη για ούρηση

Ηλικία

Η ηλικία συνδέεται άμεσα με το πόσο καιρό μπορεί ένα κουτάβι να κρατήσει τα ούρα του. ο σκύλος δεν κρατάει τα ούρα Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι ότι, σε αυτή τη φάση, αρχίζουν να μαθαίνουν πού μπορούν να ουρούν και να αφοδεύουν, διορθώνοντας το μέρος κάθε φορά που βρίσκεται εκτός του καθορισμένου χώρου.

Τα ηλικιωμένα κατοικίδια χρειάζονται επίσης μικρότερα διαλείμματα για την τουαλέτα. Καθώς μεγαλώνουν, τα όργανά τους χάνουν την ικανότητά τους να συγκρατούν τα ούρα τους και οι μύες τους χαλαρώνουν, οπότε δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα ούρα τους όπως κάποτε. Οι ταυτόχρονες ασθένειες φέρνουν επίσης μαζί τους την ανάγκη για περισσότερες επισκέψεις στην τουαλέτα.

Πρόσληψη υγρών και διατροφή

Αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας. Ορισμένα ζώα πίνουν πολύ νερό, κατά συνέπεια, κάνουν περισσότερο κατούρημα. Οι λόγοι που οδηγούν το κατοικίδιο ζώο να πίνει περισσότερο νερό από τα άλλα μπορεί να είναι ένα ατομικό χαρακτηριστικό, η παρουσία ασθενειών, η ιδιοσυγκρασία (τα ταραγμένα σκυλιά πίνουν περισσότερο νερό) ή η τροφή.

Εκτιμάται ότι οι υγιείς σκύλοι πρέπει να πίνουν 50mL - 60mL νερού για κάθε 1 κιλό βάρους, για όλες τις ηλικίες. Για παράδειγμα, αν ένα κατοικίδιο είναι 2kg, το ιδανικό είναι να πίνει 100mL - 120mL/ημέρα.

Το είδος της τροφής μπορεί επίσης να διεγείρει την υψηλότερη κατανάλωση νερού. Ορισμένες τροφές έχουν περισσότερο νάτριο στη σύνθεσή τους από άλλες, γεγονός που επηρεάζει το επίπεδο δίψας του κατοικίδιου ζώου. Επιπλέον, οι σπιτικές τροφές, τα φρούτα και τα λαχανικά που είναι πλούσια σε νερό επηρεάζονται επίσης στη συχνότητα της ούρησης λόγω της φυσικής τους σύνθεσης σε νερό.

Νύχτα ή ημέρα

Τα σώματα των ζώων είναι προγραμματισμένα να εργάζονται πιο σκληρά κατά τη διάρκεια της ημέρας και να ξεκουράζονται τη νύχτα. Με αυτόν τον τρόπο, τα σκύλος κατέχει ούρα Αυτό σχετίζεται με την ώρα της ανάπαυσης, όταν δηλαδή το κατοικίδιο ζώο καταλήγει να κοιμάται. Αυτή τη στιγμή, το σώμα καταλαβαίνει ότι υπάρχει ανάγκη κατακράτησης των ούρων και των περιττωμάτων για να επιτρέψει την ανάπαυση.

Ασθένειες

Ορισμένες ασθένειες παρεμβαίνουν στην αίσθηση της δίψας του κατοικίδιου ζώου, όπως ο υπεραδρενοκορτιδισμός, ο υποθυρεοειδισμός και ο διαβήτης. Όλες αυτές οι ασθένειες οδηγούν το κατοικίδιο ζώο να προσλαμβάνει περισσότερο νερό και, κατά συνέπεια, το κατοικίδιο ζώο θα κατουράει περισσότερο ή θα κουτάβι κρατήστε το πιπί-πιπί .

Εκτός από αυτά που αναφέρθηκαν προηγουμένως, στη χρόνια νεφρική νόσο και την κυστίτιδα (μόλυνση των ούρων) μπορεί να μειωθεί ο χρόνος που ένας σκύλος μπορεί να κρατήσει τα ούρα. Πολλοί κηδεμόνες σημειώνουν την κατούρημα σκύλου σε ασυνήθιστες ώρες ή εκτός του χώρου που έχετε συνηθίσει.

Ποια είναι η ιδανική συχνότητα;

Είναι σημαντικό το ενήλικο τριχωτό να ουρεί κάθε δύο ή τρεις ώρες, αν είναι δυνατόν, λαμβάνοντας πάντα υπόψη την ατομική ανάγκη του καθενός, ώστε να μην υπερβαίνει τις επτά ώρες. Μέχρι την ηλικία των τριών μηνών, το κουτάβι πρέπει να ουρεί κάθε μία ή δύο ώρες. Μετά από αυτό, προστίθεται μία επιπλέον ώρα κάθε μήνα ανάπτυξης.

Οι ηλικιωμένοι σκύλοι χρειάζονται επίσης περισσότερη προσοχή. Οι επισκέψεις τους στην τουαλέτα πρέπει να είναι πιο συχνές, κάθε δύο ώρες και όχι περισσότερο από έξι ώρες. Οι σκύλοι με παθολογίες που σχετίζονται με συμπτώματα κατανάλωσης νερού θα επηρεαστούν επίσης στη συχνότητα της ούρησης.

Επιπλοκές από το κράτημα των ούρων

Κατά την αποβολή των ούρων, αυτό επιτρέπει την αποβολή των βακτηρίων που κατοικούν στην εξωτερική περιοχή των γεννητικών οργάνων, διατηρώντας τη φυσιολογική βακτηριακή χλωρίδα εντός φυσιολογικών προδιαγραφών. Όταν το κατοικίδιο ζώο μένει πολύ καιρό χωρίς ούρηση, δημιουργούνται οι απαραίτητες συνθήκες ώστε τα βακτήρια αυτά να αποικίσουν την ουροδόχο κύστη ανεβαίνοντας μέσω της ουρήθρας, προκαλώντας κυστίτιδα (λοίμωξη).

Όσον αφορά την κυστίτιδα, το ζώο μπορεί να αισθάνεται πόνο κατά την ούρηση (δυσουρία), μπορεί να έχει αίμα στα ούρα (αιματουρία). Εάν το κατοικίδιο ζώο σας παρουσιάζει οποιοδήποτε από αυτά τα σημάδια, μιλήστε με τον κτηνίατρό σας, ώστε να γίνουν εξετάσεις και να καθοριστεί η θεραπεία.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας σε σχέση με την ουροστασία είναι ο σχηματισμός του ουρολίθου. Τα ούρα πολύ συγκεντρωμένα για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην ουροδόχο κύστη προδιαθέτουν το σχηματισμό υπολογισμών που τραυματίζουν το τοίχωμα της κύστης και μπορούν να προκαλέσουν απόφραξη. Ο σκύλος αισθάνεται έντονο πόνο, μπορεί να ουρήσει με αίμα ή ακόμα και να μην ουρήσει.