نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی می تواند هم برای مردم و هم برای حیوانات مضر باشد. این عمل علاوه بر ناراحتی می تواند برای سلامتی مضر باشد. اما برای چقدر سگ می تواند ادرار را نگه دارد بدون اینکه باعث ناراحتی شود؟ این و دیگر کنجکاوی ها را می توانید در این مقاله بیابید.

عمودی شدن خانه ها و دوری طولانی معلمان به دلیل کار، باعث تغییراتی در رفتار افراد شده است. خانواده ها. کاهش حیاط خلوت خانه ها و کوچکتر شدن آپارتمان ها به این معنی بود که فضای حیوانات خانگی به شدت کاهش می یابد.

به این ترتیب، برای جلوگیری از کثیف شدن سگ ها در داخل خانه، عادت به با حیوانات خانگی راه بروید تا بتوانند در فضای باز ادرار کنند و مدفوع کنند. در نتیجه، حیوانات خانگی شروع به آموزش برای نگه داشتن ادرار و مدفوع هنگام راه رفتن کردند.

برای اینکه بفهمیم سگ چقدر می تواند ادرار را نگه دارد، ما هر مرحله از زندگی را در نظر می گیریم. به طور کلی، توله ها می توانند 6 تا 8 ساعت بدون ادرار کردن بمانند، اما این میزان با توجه به سن سگ ، اندازه، وجود بیماری ها و میزان آب مصرفی متفاوت است.

ایده آل این است. برای او بین سه تا پنج بار در روز به حمام برده می شود و حد 12 ساعت حداکثر زمانی است که یک بزرگسال می تواند در برابر ادرار کردن و ادرار کردن مقاومت کند.مدفوع.

لازم به ذکر است که سناریوی ایده آل این است که حیوان خانگی هر زمان که بدنش نیاز به آن نشان می دهد به دستشویی برود، زیرا استاز ادرار (احتباس ادرار) برای سلامتی مضر تلقی می شود، زیرا می تواند منجر به ایجاد شرایط ایده آل برای رشد باکتری ها و ایجاد سنگ کلیه سگ می تواند ادرار را نگه دارد اغلب اوقات، توله سگ ادرار را نگه نمی دارد ، زیرا ارگانیسم او نابالغ است و در این مرحله باید بیشتر به دستشویی برود. عامل مهم دیگر این است که در این مرحله آموزش محل ادرار کردن و اجابت مزاج آغاز می شود و هر زمان که خارج از فضای تعیین شده باشد، محل را اصلاح می کند.

حیوانات خانگی مسن نیز به فاصله زمانی کوتاه تری بین سفر به دستشویی نیاز دارند. با افزایش سن، اندام‌ها ظرفیت نگهداری خود را از دست می‌دهند و عضلانی در نهایت شل می‌شوند. به این ترتیب، حیوانات مانند گذشته ادرار نمی کنند. بیماری های همزمان نیاز به سفرهای بیشتر به دستشویی را نیز به همراه دارد.

مصرف مایعات و تغذیه

این یک عامل بسیار مهم است. برخی از حیوانات آب زیادی می نوشند، در نتیجه ادرار بیشتری می کنند. دلایلی که حیوان خانگی را به نوشیدن آب بیشتر از دیگران سوق می دهد می تواند یک ویژگی فردی، وجود بیماری، مزاج باشد.(سگ های آشفته آب بیشتری می نوشند) یا غذا.

تخمین زده شده است که سگ های سالم باید بین 50 تا 60 میلی لیتر آب به ازای هر 1 کیلوگرم وزن، برای همه سنین بنوشند. به عنوان مثال، اگر حیوان خانگی 2 کیلوگرم وزن دارد، ایده آل این است که 100 تا 120 میلی لیتر در روز بنوشد.

نوع غذا همچنین می تواند مصرف بیشتر آب را تشویق کند. برخی از غذاها در ترکیب خود سدیم بیشتری نسبت به سایرین دارند که بر سطح تشنگی حیوان خانگی تأثیر می گذارد. علاوه بر این، مواد غذایی خانگی، میوه ها و سبزیجات غنی از آب نیز تحت تأثیر ترکیب طبیعی آب خود بر تعداد دفعات ادرار تأثیر می گذارند.

شب یا روز

جانوران به گونه ای برنامه ریزی شده اند که در طول مدت زمان بیشتری کار کنند. روز و استراحت در شب به این ترتیب، سگ ادرار را بیشتر در شب نگه می دارد — برخی این کار را تا 12 ساعت انجام می دهند! این با لحظه استراحت همراه است، یعنی زمانی که حیوان خانگی به خواب می رود. در این زمان، بدن می‌فهمد که برای استراحت، نیاز به نگه داشتن ادرار و مدفوع وجود دارد.

بیماری‌ها

برخی بیماری‌ها با این احساس تداخل می‌کنند. تشنگی حیوان خانگی مانند هیپرآدرنوکورتیکیسم، کم کاری تیروئید و دیابت. همه این بیماری ها باعث می شود حیوان خانگی آب بیشتری بخورد و در نتیجه حیوان خانگی بیشتر ادرار می کند یا باعث می شود که سگ ادرار را نگه دارد .

علاوه بر مواردی که قبلا ذکر شد، در بیماری مزمن کلیوی نیز وجود دارد. و سیستیت (عفونت ادرار) می تواند مدت زمانی را که الفسگ می تواند ادرار را نگه دارد بسیاری از آموزگاران ادرار کردن سگ را در زمان‌های غیرمعمول یا خارج از مکانی که به آن عادت کرده‌اند، مشاهده می‌کنند. در صورت امکان هر دو یا سه ساعت یکبار ادرار کنید، همیشه نیازهای فردی هر فرد را در نظر بگیرید به طوری که از هفت ساعت بیشتر نشود. تا سه ماهگی، توله سگ باید هر یک یا دو ساعت یکبار ادرار کند. سپس یک ساعت دیگر برای هر ماه رشد اضافه کنید.

سگهای مسن نیز به توجه بیشتری نیاز دارند. سفرهای شما به دستشویی باید مکررتر باشد، هر دو ساعت، نه بیشتر از شش ساعت. سگ‌های دارای آسیب‌شناسی مرتبط با علائم مصرف آب نیز در تکرر ادرار تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

عوارض دفع ادرار

در طول دفع ادرار، این امر به باکتری‌هایی اجازه می‌دهد که در ناحیه خارجی ساکن شوند. اندام های تناسلی حذف شده و فلور باکتریایی طبیعی در استانداردهای فیزیولوژیکی حفظ می شود. هنگامی که حیوان خانگی برای مدت طولانی ادرار نمی کند، شرایط لازم برای این باکتری ها ایجاد می شود تا هنگام بالا رفتن از مجرای ادرار، مثانه را کلونیزه کرده و باعث سیستیت (عفونت) شود.

احتباس طولانی ادرار می تواند منجر به این نوع بیماری شود. وضعیت. با توجه به سیستیت، حیوان ممکن است در هنگام ادرار کردن (دیسوریا) درد داشته باشد، ممکن است خون در ادرار (هماچوری) داشته باشد. اگر حیوان خانگی شما هر یک از این علائم را نشان می دهد، صحبت کنیدبا دامپزشک خود برای آزمایش هایی که باید انجام شود و درمان ایجاد شود.

یکی دیگر از عوامل مهم مربوط به استاز ادراری، تشکیل سنگ های ادراری است. ادرار بسیار غلیظ برای دوره های طولانی در مثانه مستعد تشکیل سنگ هایی است که به دیواره مثانه آسیب می زند و می تواند باعث انسداد شود. سگ احساس درد شدید می کند، ممکن است با خون ادرار کند یا حتی قادر به ادرار کردن نباشد.