A bloedtransfusie bij honden Het kan nodig zijn wanneer het dier een trauma heeft opgelopen en een bloeding heeft gehad tot in gevallen waarin de harige erg bloedarmoede heeft. Kom meer te weten over deze procedure en de toepassingen in de veterinaire routine!

Wat is het doel van bloedtransfusie bij honden en wat zijn de soorten?

De bloedtransfusie bij honden kan worden gebruikt om de hoeveelheid circulerend bloed in het lichaam van het huisdier te normaliseren, een van de bestanddelen waaruit het bloed is opgebouwd te vervangen of stollingsproblemen te corrigeren.

Omdat bloed uit verschillende bestanddelen bestaat, zijn er veel situaties die tot een transfusie kunnen leiden. De puppy kan bijvoorbeeld een plotselinge en hevige bloeding hebben gehad.

In deze situatie wordt volbloed gebruikt. In andere gevallen, zoals in gevallen van bloedtransfusie bij een hond met bloedarmoede mag alleen afkomstig zijn van een RBC-concentraat.

Dit is wat er gebeurt in bloedtransfusie bij honden met erliquiose Aangezien deze ziekte leidt tot de vernietiging van rode bloedcellen en bloedplaatjes, wat bloedarmoede en trombocytopenie veroorzaakt, heeft de pelsbeer alleen rode bloedcellen nodig (de rode bloedcellen, ook erytrocyten genoemd) en de hemoglobine die daarin aanwezig is.

Er zijn ook gevallen waarin het dier een stollingsprobleem heeft. Als dit gebeurt, kan het alleen bloedplaatjes krijgen. Als het weinig eiwitten heeft, is de transfusie van het vloeibare deel van het bloed, plasma, meestal voldoende.

De transfusie van rode bloedcellen, die het meest voorkomt, gebeurt wanneer het dier niet meer genoeg hemoglobine heeft. Als gevolg daarvan kan het organisme niet de zuurstof vervoeren die het lichaam nodig heeft om goed te functioneren.

Al deze hemocomponenten worden verkregen uit de fractionering van de zakken volbloed. Deze zakken worden op hun beurt verzameld bij bloeddonorhonden. De hoeveelheid die bij elk dier wordt toegediend, hangt af van de berekening voor bloedtransfusie bij honden gemaakt door de dierenarts.

Hoe weet ik of mijn hond een transfusie nodig heeft?

Wie weet hoe bloedtransfusie te doen bij honden In het algemeen wordt bij de beslissing over transfusie rekening gehouden met de klinische en laboratoriumcriteria van de patiënt.

In theorie hebben bijna alle honden met een concentratie rode bloedcellen (hematocriet) van minder dan 10% een transfusie nodig. Er zijn echter ook gevallen waarin het dier een hematocriet van 12% heeft, maar toch een bloedtransfusie bij honden moet ondergaan.

Het is wat er gebeurt als het huisdier hijgt, met versneld hart en prostaat. Uit deze vorm kan worden geconcludeerd dat, op het moment dat wordt besloten of de transfusie van bloed bij honden nodig is, de algemene toestand van het dier wordt geëvalueerd.

Is bloedtransfusie gevaarlijk?

De procedure voor bloedtransfusie bij honden is gevaarlijk Dit is een veel voorkomende twijfel onder verzorgers, die er zeker van willen zijn dat hun harige huisdier het goed maakt en overleeft.

Maar voordat je denkt aan mogelijke risico's, is het belangrijk om in gedachten te houden dat wanneer de arts-dierenarts een bloedtransfusie bij honden aangeeft, dit is omdat dit het juiste alternatief is om de hond in leven te houden. De procedure is dus noodzakelijk.

Tegelijkertijd is het noodzakelijk om te weten dat de professional er alles aan zal doen om ervoor te zorgen dat, bij het uitvoeren van de bloedtransfusie bij honden , bijwerkingen nul of minimaal zijn.

Een manier om dit te doen is om de transfusie te beperken tot het bloedbestanddeel dat de patiënt nodig heeft. Dit verkleint de kans op bijwerkingen door blootstelling aan vreemde antigenen.

Antigenen zijn moleculen die het immuunsysteem kunnen opwekken. Elk bestanddeel van het bloed van de donorhond bevat er talrijke, die deze reactie in het organisme van de ontvanger met meer of minder intensiteit kunnen opwekken.

Bloedgroep van honden X risico's

Wist je dat er al meer dan 13 bloedgroepen zijn gecatalogiseerd bij honden? Dat zijn er toch veel? Ze worden geïdentificeerd aan de hand van het belangrijkste antigeen op het oppervlak van de rode bloedcellen. Dit zijn de moleculen die het immuunsysteem van een eventuele ontvanger het meest prikkelen.

Elk van deze antigenen is een AED (canine erytrocyte antigen). Klinisch gezien is AED 1 de belangrijkste, omdat deze de sterkste reacties kan uitlokken. Op dit punt is het mogelijk om te bepalen of de risico's van bloedtransfusie bij honden .

Wat er gebeurt is het volgende: als een hond die geen AED 1 op zijn RBC's heeft bloed krijgt dat dit antigeen bevat, kan zijn immuunsysteem alle gedoneerde RBC's vernietigen.

In dit geval is de bloedtransfusie bij honden gevaarlijk. De massale celdood veroorzaakt immers een enorme ontstekingsreactie, met complicaties die kunnen leiden tot de dood van het dier.

Het goede nieuws is dat honden zelden natuurlijke antilichamen tegen AED 1 hebben, wat betekent dat ze de reactie pas vormen als ze hun eerste transfusie krijgen, maar dat geeft ze niet de tijd om veel te vernietigen.

Als ze de tweede transfusie krijgen met incompatibel bloed, daar, ja, vallen ze de cellen aan in een paar uur (omdat het antwoord al gevormd is). Echter, voor meer dat de reacties zeldzaam zijn bij een eerste transfusie van bloed bij de hond, is het ideaal om op zijn minst een compatibiliteitstest te doen.

Hoe verloopt de compatibiliteitstest voor bloedtransfusie bij honden?

De evaluatie bestaat uit het in contact brengen van bloedmonsters van donor en ontvanger om te zien of ze agglutineren. Als dat het geval is, betekent dit dat er al antilichamen tegen AED 1 zijn en dat de transfusie niet moet plaatsvinden.

De compatibiliteitstest voorkomt niet alle reacties, maar wel het risico op de ernstigste soort, waarbij de RBC's bijna onmiddellijk vernietigd worden en het leven van de patiënt in gevaar komt.

Maar zelfs als de test niet wijst op het eerdere bestaan van antilichamen tegen AED 1, kan het lichaam later en milder reageren tegen de andere AED's en de andere cellen in het bloed (witte bloedcellen en bloedplaatjes).

Is er geen risico op reacties bij bloedtransfusie bij honden?

Zelfs met alle voorzorgsmaatregelen komen er nog steeds reacties voor. Over het algemeen veroorzaakt tussen 3% en 15% van de bloedtransfusies bij honden een of andere reactie. Hier zijn de effecten gevarieerd. Terwijl sommige dieren eenvoudige netelroosachtige verschijnselen vertonen, zijn er andere:

• tremor;
• koorts;
• braken;
• speekselvorming;
• verhoogde hartslag en ademhaling;
• stuiptrekkingen.

Bovendien is het risico op overlijden niet uitgesloten bij bloedtransfusie bij dieren. Daarom wordt bloedtransfusie bij honden altijd uitgevoerd in een kliniek, waar het huisdier tijdens de procedure en in de 24 uur erna wordt gecontroleerd.

Als het huisdier een reactie vertoont op de procedure, wordt de transfusie onderbroken en krijgt het dier medicijnen. Onthoud dat de transfusie van een bloedbestanddeel een noodbehandeling is, met tijdelijke effecten.

Het dient om het leven van het huisdier in stand te houden terwijl specifieke maatregelen worden genomen om de oorzaak van het probleem te bestrijden. Dit gebeurt bijvoorbeeld als het dier tekenziekte heeft en erg bloedarmoede heeft. Kijk wat deze ziekte veroorzaakt!