Uwierz mi: on jest wszędzie! kleszcz pojawił się 90 milionów lat temu i dotarł na pięć kontynentów nie tylko dlatego, że jest przyczepiony do skóry ludzi i zwierząt, ale także dzięki pewnym cechom, które nadają mu dużą odporność.

Zaskakująca odporność kleszcza!

Kleszcze są bardzo odporne, mogą być zdmuchiwane przez wiatr i wodę i mogą ukrywać się do 10 cm pod ziemią. Mogą również przetrwać bez tlenu, wspinać się po ścianach i przetrwać do 2 lat bez jedzenia.

W ten sposób te owady, należące do tej samej klasy co pająki i skorpiony, rozprzestrzeniły się po całym świecie!

Niebezpieczeństwa związane z kleszczami na skórze

Obecnie istnieje ponad 800 gatunków kleszczy, z których wszystkie składają się z osobników obligatoryjnie hematofagicznych, innymi słowy, których przetrwanie zależy od krwi.

To właśnie ten nawyk żerowania sprawia, że kleszcze są tak niebezpieczne, ponieważ kiedy wysysają krew zwierzęcia, przenoszą również wirusy, bakterie lub pierwotniaki.

Przenoszą one choroby poprzez pasożytowanie na różnych zwierzętach, czasem na jednym, czasem na drugim. Istnieją przypadki, w których otrzymują je również od własnych matek.

Obserwuj swojego zwierzaka w kontakcie z kleszczem

Psy, koty, konie, woły i kapibary są najczęstszymi żywicielami kleszczy, ale nie jedynymi.

Istnieją kleszcze, które pasożytują na przykład na gadach i ptakach, a dla wielu z nich człowiek jest przypadkowym żywicielem, co również zagraża jego zdrowiu.

Według gatunki kleszczy Dzieje się tak głównie wtedy, gdy przekształca się z larwy w nimfę i ostatecznie w dorosłego osobnika.

To wyjaśnia, dlaczego 95% populacji biały kleszcz i/lub czarne są zwykle w środowisku.

Rozmnażanie kleszcza żywiciela

U wszystkich rodzajów kleszczy, nawet tych, które nie zmieniają żywicieli, samica kleszcza odczepia się, aby złożyć jaja.

Nie oznacza to jednak, że pozostaje na ziemi, wręcz przeciwnie! Samica zwykle szuka cichego kąta, na ścianie, aby złożyć jaja. Proces ten może trwać około 29 dni i produkować ponad 7000 jaj!

Dlatego w przypadku inwazji kleszczy w domu należy stosować kontrola kleszczy również w szczelinach w drewnianych domach, ścianach i meblach.

Problemy spowodowane obecnością kleszczy

Ponieważ wszystkie gryzą i wysysają krew, to kleszcz u psa i/lub człowieka może powodować anemię - w zależności od intensywności pasożytnictwa - swędzenie, zmiany skórne i alergie.

Istnieją również doniesienia o paraliżu spowodowanym inokulacją toksynami obecnymi w ich ślinie. Jednak warunki te nie są dobrze opisane w Brazylii.

Od tego momentu szkody dla zdrowia żywiciela zależą od rodzaju pasożyta kleszcza, ponieważ każdy z nich przenosi określone wirusy, bakterie i pierwotniaki.

Czerwony kleszcz - Rhipicephalus sanguineus

Jest to kleszcz dla psa Występuje najczęściej w dużych miastach i przenosi się w górę i w dół żywiciela trzy razy w ciągu swojego życia. Dlatego większość populacji znajduje się w środowisku i może mieć do czterech pokoleń w ciągu roku.

W przypadku psów i ludzi, dwa główne pasożyty, które mogą być przenoszone przez Rhipicephalus są babesia (pierwotniak) i ehrlichia (bakteria).

Ehrlichia i babesia atakują odpowiednio białe i czerwone krwinki. Atak powoduje osłabienie, gorączkę, brak apetytu, krwawiące plamy na skórze i anemię.

Stopniowo brak tlenu i działanie samych pasożytów również upośledzają funkcjonowanie narządów zwierzęcia, co może prowadzić do jego śmierci.

Oprócz ehrlichii Rhipicephalus może być również wektorem dla trzech innych bakterii:

• Anaplasma platys : powoduje cykliczny spadek liczby płytek krwi;
• Mykoplazma powoduje choroby u zwierząt z obniżoną odpornością,
• Rickettsia rickettsii powoduje gorączkę plamistą, ale rzadziej niż Amblyomma cajennense .

Jakby tego było mało, pies może jeszcze zachorować na chorobę zwaną hepatozoonozą. Przypadek ten ma miejsce tylko wtedy, gdy pies spożyje Rhipicephalus skażone pierwotniakiem Hepatozoon canis .

Dzieje się tak, ponieważ wirus jest uwalniany w jelicie zwierzęcia i dostaje się do komórek różnych tkanek ciała.

Kleszcz gwiezdny - Amblyomma cajennense

Przez całe życie Amblyommas Ponadto rodzaj ten jest bardziej powszechny w środowisku wiejskim.

O A. cajennense Dorosłym żywicielem jest koń, ale nimfa i stadia larwalne nie są zbyt selektywne i łatwo pasożytują na innych ssakach, w tym psach i ludziach.

Mięśnie, które wspinają się po ciele podczas chodzenia po pastwisku, to w rzeczywistości A. cajennense niedojrzałe, w stadium nimfy, które mają tendencję do gromadzenia się w zacienionych miejscach na pastwiskach.

Kleszcz ten jest głównym nadajnikiem Rickettsia rickettsii U zwierząt domowych choroba ma objawy bardzo podobne do erlichiozy i prawdopodobnie z tego powodu jest rzadko rozpoznawana.

U ludzi gorączka plamista, jak sama nazwa wskazuje, charakteryzuje się gorączką i czerwonymi plamami na ciele, a także osłabieniem, bólem głowy, mięśni i stawów, a wszystko to pojawia się nagle. Nieleczona może szybko doprowadzić do śmierci.

Oprócz gorączki plamistej A. cajennense w Brazylii, jest wektorem, do którego Borrelia burgdorferi bakteria wywołująca boreliozę.

Choroba początkowo charakteryzuje się zaczerwienionymi zmianami skórnymi i problemami ze stawami, ale może rozwinąć się w ciężkie przypadki infekcji układu nerwowego.

Borelioza jest znacznie bardziej powszechna na półkuli północnej niż tutaj. Tam jest przenoszona przez kleszcze Ixodes ricinus .

Żółty kleszcz psi - Amblyomma aureolatum

O A. aureolatum Zwykle pasożytują na psach żyjących w pobliżu regionów buszu, gdzie wilgotność i temperatury są łagodne.

Może również przenosić gorączkę plamistą, ale ostatnio zyskał sławę jako wektor Rangelia vitalii pierwotniak, który został pomylony z babeszją.

Jednak w przeciwieństwie do niej, pierwotniak ten atakuje nie tylko czerwone krwinki, ale także białe krwinki i komórki ścian naczyń krwionośnych, co czyni go bardziej agresywnym i śmiertelnym.

Południe kraju ma największą liczbę przypadków rangeliozy, ale chore zwierzęta zidentyfikowano również w dużych miastach na południowym wschodzie.

Wykorzystanie Kontrola kleszczy dla psów Niezależnie od tego, czy są to tabletki, obroże, spraye czy pipety, jest to najbezpieczniejszy sposób zapobiegania tym chorobom. Jednak opiekun powinien również zdawać sobie sprawę z czasu działania każdego produktu.

Niemniej jednak, po powrocie ze spaceru ważne jest, aby sprawdzić uszy, pachwiny, pachy, a także między palcami łap psa, sprawdzając, czy nie utknęły tam żadne kleszcze.

Pamiętaj, że aby pies zachorował, często wystarczy jedno ugryzienie przez zakażonego kleszcza. Ponieważ żaden produkt zapobiegawczy nie jest w 100% skuteczny, jeśli Twój zwierzak jest smutniejszy, poszukaj weterynarza Seres.