আপোনাৰ লোমশটোৱে কামলৈ গ’লে কান্দে নেকি আৰু আপুনি ঘৰতে থাকিব বিচাৰে নেকি? বাৰু, বহু টিউটৰে কুকুৰৰ উদ্বেগ ৰ এই লক্ষণবোৰ লক্ষ্য কৰিলেই শেষত নিজৰ পোহনীয়া জন্তুৰ সৈতে কষ্ট পায়। বিচ্ছেদৰ উদ্বেগৰ বিষয়ে অধিক জানক আৰু ইয়াক কেনেকৈ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰি তাৰ টিপছ চাওক!

কুকুৰৰ উদ্বেগ কেইবাটাও ধৰণে প্ৰকাশ পাব পাৰে

যদিও প্ৰতিবাৰ মালিক ঘৰলৈ গ’লে বা আহিলেই হতাশ হোৱা পোহনীয়া জন্তুৰ খবৰ অতি সাধাৰণ, উদ্বিগ্ন কুকুৰ ৰ কথা ক'লে, প্ৰতিক্ৰিয়া আন ধৰণে প্ৰকাশ পাব পাৰে। ইয়াৰ এটা ভাল উদাহৰণ হ’ল যেতিয়া ব্যক্তিজনে কলাৰটো লয় আৰু জন্তুটোৱে চিঞৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

হয়, তেওঁৰ খোজ কাঢ়িবলৈ যাব বিচাৰে, কিন্তু উদ্বিগ্নতা ইমানেই বেছি যে কলাৰটো বন্ধ হোৱাৰ লগে লগে লোমশজনে টিউটৰক টানি লৈ গুচি যায়। আপুনি এইবোৰৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈছেনে? যিয়ে জীৱনত কেইবাটাও লোমশ সন্তান জন্ম দিছে তেওঁ হয়তো একেধৰণৰ পৰিঘটনাৰ সন্মুখীন হৈছে।

কাৰণ, হেলচিংকি বিশ্ববিদ্যালয়ৰ (ফিনলেণ্ড) বিজ্ঞানীসকলে কৰা এক অধ্যয়ন অনুসৰি, চাৰিটা প্ৰাণীৰ ভিতৰত প্ৰায় তিনিটা প্ৰাণীক উদ্বিগ্ন কুকুৰ হিচাপে শ্ৰেণীভুক্ত কৰিব পাৰি, যাৰ লক্ষণ যেনে:

• ভয় (সাধাৰণতে);
• উচ্চতাৰ ভয়;
• মনোযোগৰ অভাৱ;
• শব্দৰ প্ৰতি সংবেদনশীলতা (যেনে আতচবাজীৰ ভয়);
• বিচ্ছেদৰ উদ্বেগ;
• আক্ৰমণাত্মকতা,
• বাধ্যতামূলক আচৰণ, যেনে বস্তু খোৱা আৰু আনকি অত্যধিক খাদ্য খোৱা।

এইবোৰৰ লক্ষণ আছিল উদ্বেগ থকা কুকুৰ যিবোৰ অধ্যয়নত বিবেচনা কৰা হৈছিল। লোমশ সকলে কেনে আচৰণ কৰিছে সেই বিষয়ে জানিবলৈ বিশেষজ্ঞসকলে ১৩ হাজাৰতকৈ অধিক টিউটৰৰ সৈতে যোগাযোগ কৰে। এই লোকসকলে লোমশবোৰৰ কি আছে সেইবোৰ তালিকাভুক্ত কৰি বৈশিষ্ট্যটোক নিম্ন, মধ্যম বা উচ্চ বুলি শ্ৰেণীভুক্ত কৰিছিল।

ফলাফলত দেখা গৈছে যে ৭২.৫% পোহনীয়া জন্তুৰ এই সমস্যাবোৰৰ অন্ততঃ এটা অধিক গুৰুতৰভাৱে আছিল। আৰু এতিয়া, ঘৰত কুকুৰৰ উদ্বেগৰ গোচৰ আছে বুলি ভাবিছেনে? তেওঁ ভয় খালে কি কৰিব লাগে তাৰ টিপছ চাওক।

বিচ্ছেদৰ উদ্বেগ কি?

আপোনাৰ কুকুৰটোৰ বিচ্ছেদৰ উদ্বেগ আছে নেকি আপুনি কেনেকৈ জানিব? হয়তো, ঘৰত যদি এনেকুৱা এটা লোমশ আছে, তেন্তে আপুনি ইতিমধ্যে তেওঁৰ কথা ভাবিছে। এইটোৱেই সেই পোহনীয়া জন্তুটো যিটো কেৱল চুকত থকা বেকাৰীলৈ গৈ পাগল হৈ পৰে। ঘূৰি আহিলে ইমান ডাঙৰ পাৰ্টি এটা পেলায়, যেন বছৰ বছৰ ধৰি তোমাক দেখা নাই!

কিছুমান কুকুৰ সদায় এনেকুৱাই হৈ আহিছে। কিন্তু এই মোহ আৰু বেছি হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে যেতিয়া টিউটৰজনে ঘৰত বহু সময় থাকিবলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু তাৰ পিছত গুচি যাব লাগে। উদাহৰণস্বৰূপে, যিসকলে ছুটীৰ মাহটোৰ সুযোগ লৈ জিৰণি লৈছিল বা যিসকলে কিছু সময় হোম অফিচত কাম কৰিছিল আৰু তাৰ পিছত কোম্পানীলৈ উভতি আহিছিল।

লোমশজনে কাৰ্যতঃ ২৪ ঘণ্টাই সংগ ৰখাত ইমানেই অভ্যস্ত হৈ পৰে যে, যেতিয়া তেওঁ নিজকে অকলে দেখা পায়, তেতিয়া তেওঁ কান্দিবলৈ আৰম্ভ কৰে। এই ক্ষেত্ৰত কুকুৰৰ উদ্বেগ সংকট ৰ লক্ষণ দেখা পোৱাটো সাধাৰণ কথাযেনে:

• অত্যধিক লালা ওলোৱা;
• হৃদস্পন্দন বৃদ্ধি;
• শ্বাস-প্ৰশ্বাসৰ হাৰ বৃদ্ধি;
• ধ্বংসাত্মক আচৰণ;
• অত্যধিক কণ্ঠস্বৰ;
• ঠাইৰ বাহিৰত প্ৰস্ৰাৱ কৰা;
• হাউলি উঠা আৰু কান্দি থকা;
• টিউটৰৰ লগত যাবলৈ চেষ্টা কৰিবলৈ দুৱাৰখন খান্দি লওক,
• হতাশা আৰু উদাসীনতা।

এই ধৰণৰ পৰিস্থিতি এৰাই চলিবলৈ বা উন্নত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিবলৈ আপুনি কি কৰিব পাৰে?

কুকুৰৰ পৃথকীকৰণৰ উদ্বেগ সদায় নিয়ন্ত্ৰণ কৰাটো সহজ নহয়। কেতিয়াবা, অভিভাৱকে শেষত পোহনীয়া জন্তুটোক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাব লাগিব, যাতে চিকিৎসা কৰিব পৰা যায়। ফুল আৰু এৰোমাথেৰাপি বিকল্প হ’ব পাৰে। ইতিমধ্যে দৈনিক:

• আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোক দৈনিক সৰু সৰু পৃথকীকৰণৰ লগত অভ্যস্ত কৰক। যদি আপুনি হোম অফিচত আছিল আৰু কামলৈ উভতি যাব, তেন্তে কেইমিনিটমানৰ বাবে যাবলৈ আৰম্ভ কৰক আৰু উভতি আহক, যাতে তেওঁ অভ্যস্ত হৈ পৰে আৰু ইমান কষ্ট নাপায়;
• আপোনাৰ ব্যায়ামৰ ৰুটিন বৃদ্ধি কৰক। কামলৈ যোৱাৰ আগতে খোজ কঢ়াটো প্ৰায়ে অতি ফলপ্ৰসূ;
• তেওঁৰ লগত আকৰ্ষণীয় খেলনা এৰি দিয়ক, যেনে ফুটা থকা সেই সৰু সৰু বলবোৰ, য’ত ভিতৰত জলপান এৰিব পাৰি। এইটো লোমশজনে অকলে খেলিবলৈ শিকিবলৈ ভাল,
• প্ৰতিবাৰ ঘূৰি অহাৰ সময়ত বিদায় বা পোহনীয়া জন্তুৰ হাত জোকাৰিব নালাগে, কাৰণ ইয়াৰ ফলত পৰৱৰ্তী বিচ্ছেদত কুকুৰটোৰ উদ্বেগ বৃদ্ধি পায়।

ইয়াৰ উপৰিও, পোহনীয়া জন্তু চোৱাচিতা কৰা থকাটো জন্তুটোৰ বাবে কোনোবা এজনৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিবলৈ এটা বিকল্প হ’ব পাৰে।কিন্তু কিছুমান ক্ষেত্ৰত পশু চিকিৎসকৰ প্ৰয়োজন হ’ব, দৈনন্দিন ব্যৱস্থাপনাত সহায় কৰিবলৈ আৰু কোনো ধৰণৰ চিকিৎসা গ্ৰহণ কৰাৰ সম্ভাৱনা পৰীক্ষা কৰিবলৈ।

এই চিকিৎসাসমূহৰ ভিতৰত কৃত্ৰিম হৰম’ন আনকি এৰোমাথেৰাপিও ব্যৱহাৰ কৰা সম্ভৱ। চাওক ই কেনেকৈ কাম কৰে। <৩>