هیپرآدرنوکورتیکیسم یا سندرم کوشینگ، شایع ترین بیماری غدد درون ریز در سگ ها است، اما در گربه ها یک وضعیت ناشایع است و موارد کمی در این گونه توصیف شده است.

در سگ ها، در حیوانات میانسال تا مسن، با میانگین سنی 9 و 11 سال شایع است. با این حال، می تواند سگ ها را از سن شش سالگی تحت تاثیر قرار دهد. هایپرآدرنوکورتیکیسم در گربه ها در حدود ده سالگی رخ می دهد.

در گربه ها، به نظر می رسد که هیچ تمایل نژادی وجود ندارد، و برخی از نویسندگان ادعا می کنند که در ماده ها بیشتر از نرها رخ می دهد. در سگ ها، ماده ها را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد و بیشتر در نژادهای پودل، یورکشایر، بیگل، اسپیتز، لابرادور، ژرمن شپرد، باکسر و داشوند دیده می شود.

در دهه 1930، هاروی کوشینگ، پزشک آمریکایی، سندرمی را در انسان توصیف کرد که در اثر مواجهه مزمن با غلظت بیش از حد کورتیزول ایجاد می‌شد که سندرم کوشینگ نام گرفت.

عملکرد کورتیزول

کورتیزول یک هورمون استروئیدی است که توسط غدد فوق کلیوی تولید می شود. در شرایط عادی، استرس را کنترل می کند، یک ضد التهاب طبیعی است، به عملکرد صحیح سیستم ایمنی کمک می کند و قند خون و فشار خون را در سطوح طبیعی حفظ می کند.

علل بیماری را می توان به دو دسته تقسیم کرد: ایاتروژنیک که ثانویه به مصرف طولانی مدت داروهای حاوی کورتیکواستروئید است وکه خود به خود رخ می دهد.

هیپرآدرنوکورتیکیسم یاتروژنیک

داروهای حاوی کورتیکوئید در دامپزشکی به عنوان ضد حساسیت، ضد التهاب و سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می شود. هنگامی که بدون معیار یا بدون نظارت دامپزشکی تجویز شوند، می توانند باعث ایجاد بیماری در حیوانات شوند.

در نتیجه، حیوان دارای بیماری بالینی مشخص هیپرآدرنوکورتیکیسم است، اما با غلظت کورتیزول مطابق با کم کاری آدرنال، یعنی کاهش فعالیت تولید هورمون آن.

تشخیص شکل ایتروژنیک بیماری در سگ ها بسیار بیشتر از گربه ها است. این گونه کمتر به اثرات ناشی از کورتیزول اگزوژن از داروها حساس است.

هیپرآدرنوکورتیکیسم اولیه

هیپرآدرنوکورتیسیسم اولیه وابسته به ACTH نیز نامیده می شود. این شایع ترین علت در سگ های مسن است، به طور متوسط ​​85٪ از حیوانات با این سندرم تشخیص داده می شوند.

غده هیپوفیز غده ای است که هورمونی به نام ACTH (هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک) تولید می کند. این ماده ناحیه خاصی از آدرنال را تحریک می کند، دو غده ای که مسئول تولید کورتیزول در بدن حیوانات هستند.

هنگامی که مشکلی در هیپوفیز وجود دارد، معمولاً تومورها، تولید بیش از حد ACTH وجود دارد که باعث تحریک بیش از حد آدرنال می شود. بنابراین کورتیزول بیش از حد وجود دارددر ارگانیسم حیوان

در این مورد، علاوه بر وجود تومور در غده هیپوفیز، بیمار هیپرتروفی هر دو غده فوق کلیوی را نیز نشان خواهد داد که تغییر دومی در سونوگرافی شکمی قابل مشاهده است.

هیپرآدرنوکورتیکیسم ثانویه

هیپرآدرنوکورتیکیسم ثانویه تنها در 15 درصد موارد رخ می دهد و معمولاً توسط تومورهای یکی از غدد فوق کلیوی ایجاد می شود. بیشتر اوقات، این تومورهای خوش خیم و مستقل شروع به تولید مقادیر بیش از حد کورتیزول می کنند.

با این کار، بازخورد منفی در هیپوفیز رخ می دهد، بنابراین، ترشح هورمون ACTH کاهش می یابد. تومور باعث می شود غده آسیب دیده بیش از حد کورتیزول تولید کند که باعث می شود غده فوق کلیوی مخالف کوچکتر یا حتی آتروفی شود. این تفاوت در اندازه غدد به تشخیص علت بیماری کمک می کند.

علائم هیپرآدرنوکورتیکیسم

کورتیزول مسئول عملکردهای متعددی در بدن حیوانات است، بنابراین، سندرم کوشینگ دارای علائم متفاوت و در ابتدا غیر اختصاصی است که می تواند صاحب را گیج کند.

علائم در سگ بیشتر از گربه مشهود است، که به طور کلی تشخیص را در این گونه که به طور متوسط ​​12 ماه قبل از تشخیص بیماری دارد، به تاخیر می اندازد.

در ابتدا، افزایش خروجی ادرار و افزایش مصرف آب وجود دارد که ثانویه به افزایش ادرار است.این باعث می شود که حیوان آب زیادی را از طریق ادرار از دست بدهد. چون محتاطانه است، معلم متوجه نمی شود.

کورتیزول انسولین را مهار می کند، بنابراین حیوان بسیار احساس گرسنگی می کند، زیرا بدن حیوان "احساس" می کند که هیچ گلوکزی وارد سلول نمی شود. با گذشت زمان، اندازه کبد به دلیل رسوب چربی در اندام افزایش می یابد.

ماهیچه ضعیف شده است. کت، مات و نازک. پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد و نازک تر و کم آب می شود. رگ های خونی پوست به خصوص در ناحیه شکم مشهودتر است.

یکی از علائم بسیار مشخص سندرم کوشینگ، بزرگ شدن شکم به دلیل رسوب چربی و بزرگ شدن کبد است. با اضافه کردن این به ضعیف شدن عضلات، شکم برآمده و متسع می شود.

درمان سندرم کوشینگ

دانستن اینکه چه چیزی باعث هیپرآدرنوکورتیکیسم در سگ‌ها و گربه‌ها می‌شود، در روش درمان بیماری تفاوت ایجاد می‌کند. اگر علت تومور آدرنال باشد، جراحی برای برداشتن آن درمان انتخابی بیماری است.

درمان دارویی سندرم کوشینگ باید تا پایان عمر انجام شود، بنابراین، مهم است که حیوان به طور معمول توسط دامپزشک تحت نظر باشد.

هدف از درمان بازگرداندن حیوان به حالت غدد درون ریز طبیعی است، اما این همیشه ممکن نیست. بنابراین، معلم باید به متخصص اعتماد کند و درک کند که افراط یاکمبود هورمونی ممکن است در نتیجه درمان ایجاد شود.

عدم درمان سندرم کوشینگ می تواند باعث بیماری قلبی، پوست، کلیه، کبد، بیماری مفصلی، افزایش فشار خون سیستمیک، دیابت شیرین، افزایش خطر ترومبوآمبولی و مرگ حیوان شود.

آیا هیچ یک از علائم هیپرآدرنوکورتیکیسم را در دوست خود شناسایی کردید؟ سپس، او را برای یک قرار ملاقات در بیمارستان دامپزشکی سرس با دامپزشکان متخصص غدد درون ریز بیاورید!